Μποτιλιάρισµα και θεωρίες λύσης
Γύρω γύρω όλοι
Δικαιολογημένα γίνεται λόγος και διενεργούνται και δημοσκοπήσεις για το κυκλοφοριακό, καθώς κατάσταση έχει γίνει αφόρητη
Δικαιολογημένα γίνεται λόγος και διενεργούνται και δημοσκοπήσεις για το κυκλοφοριακό. Η κατάσταση έχει γίνει αφόρητη για τους περισσότερους αν όχι για όλους τους οδηγούς αλλά και για τους επιβάτες των λεωφορείων, που και αυτοί πηγαίνουν με καθυστέρηση στον προορισμό τους. Μεγαλούπολη η Αθήνα και είναι φυσιολογικό να έχει τα τρωτά στο θέμα αυτό κάθε μεγαλούπολης.
Ασφαλώς δεν είναι για παρηγοριά ότι έτσι και βρεθείς σε μποτιλιάρισμα στη Νέα Υόρκη υπάρχει περίπτωση να κοιμηθείς και μέσα στο αυτοκίνητο. Όμως το κυκλοφοριακό είναι ένα σύνηθες πρόβλημα σε κάθε μεγάλη πόλη του εξωτερικού.
Στη χώρα μας έχουν προταθεί ή προτείνονται διάφορες λύσεις. Από υπογειοποιήσεις δρόμων και λεωφόρων έως τα μονά - ζυγά με αυστηρή επιτήρηση του μέτρου για το κέντρο της πόλης και τις λεωφορειολωρίδες που καθιερώθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όπου δεν τηρείται μεν η απαγόρευση στάθμευσης ή κυκλοφορίας των ΙΧ σε αυτές, αλλά, όπως έχω ξαναγράψει σε αυτήν εδώ τη στήλη, προκαλούν άλλου είδους μποτιλιάρισμα στα ΙΧ, που στερούνται μία λωρίδα, χωρίς εντούτοις τα λεωφορεία να πηγαίνουν πιο γρήγορα. Όποιος είναι οδηγός μπορεί να το διαπιστώσει. Αυτό που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν για τα αίτια, αλλά που ασφαλώς δεν οδηγεί σε κάποια λύση, είναι ότι συνήθως οι πόλεις διαμορφώνονται με συγκεκριμένη, καλώς ή κακώς, προοπτική ανάπτυξης, που δεν προβλέπει ούτε πόσο θα αναπτυχθεί στο μέλλον η πόλη ούτε τι συνεπάγεται η αύξησή της αυτή για ανάλογη προσαρμογή. Πολύ περισσότερο αυτό συμβαίνει στη χώρα μας, όταν η πρωτεύουσα, στην οποία συμβαίνει και το σημαντικότερο πρόβλημα κυκλοφορίας, αναπτύχθηκε χωρίς να προβλέπεται το αναπτυξιακό της μέλλον.
Λίγο συντονισμένα, λίγο άναρχα και πάντως να εξυπηρετούνται αρχικώς οι βασικές ανάγκες που θα προέκυπταν. Αυτός είναι ο κατεξοχήν λόγος αυτού που συμβαίνει σήμερα, διότι η πόλη σχεδιάστηκε για να αντέχει λόγου χάρη 100.000 αυτοκίνητα και όχι 2.000.000.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν για αυτό που συμβαίνει σήμερα ότι δεν έχουμε και κουλτούρα χρησιμοποίησης μέσων μαζικής μεταφοράς, όπως δεν έχουμε κουλτούρα καταναλωτή ώστε σύσσωμοι να μποϊκοτάρουμε προϊόντα με ακριβές τιμές, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η έλλειψη αυτή κουλτούρας όσον αφορά τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν είχαμε και τις καλύτερης ποιότητας συγκοινωνιακές εξυπηρετήσεις για πολλά χρόνια. Και οι σχετικές αντιλήψεις περί μη χρήσης των μέσων αυτών επιδεινώθηκαν την εποχή της πανδημίας, που καθένας δικαιολογημένα φοβόταν να συγχρωτισθεί μέσα σε ένα λεωφορείο ή στον υπόγειο.
Τα παραπάνω είναι απλώς διαπιστώσεις και όχι λύσει ς, που οδηγούν στη σύσταση «οπλιστείτε με υπομονή». Διότι η πόλη δεν πρόκειται να κατεδαφιστεί για να διαμορφωθεί ένα άλλο πρότυπο πόλης.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 30/10/2024
Ασφαλώς δεν είναι για παρηγοριά ότι έτσι και βρεθείς σε μποτιλιάρισμα στη Νέα Υόρκη υπάρχει περίπτωση να κοιμηθείς και μέσα στο αυτοκίνητο. Όμως το κυκλοφοριακό είναι ένα σύνηθες πρόβλημα σε κάθε μεγάλη πόλη του εξωτερικού.
Στη χώρα μας έχουν προταθεί ή προτείνονται διάφορες λύσεις. Από υπογειοποιήσεις δρόμων και λεωφόρων έως τα μονά - ζυγά με αυστηρή επιτήρηση του μέτρου για το κέντρο της πόλης και τις λεωφορειολωρίδες που καθιερώθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όπου δεν τηρείται μεν η απαγόρευση στάθμευσης ή κυκλοφορίας των ΙΧ σε αυτές, αλλά, όπως έχω ξαναγράψει σε αυτήν εδώ τη στήλη, προκαλούν άλλου είδους μποτιλιάρισμα στα ΙΧ, που στερούνται μία λωρίδα, χωρίς εντούτοις τα λεωφορεία να πηγαίνουν πιο γρήγορα. Όποιος είναι οδηγός μπορεί να το διαπιστώσει. Αυτό που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν για τα αίτια, αλλά που ασφαλώς δεν οδηγεί σε κάποια λύση, είναι ότι συνήθως οι πόλεις διαμορφώνονται με συγκεκριμένη, καλώς ή κακώς, προοπτική ανάπτυξης, που δεν προβλέπει ούτε πόσο θα αναπτυχθεί στο μέλλον η πόλη ούτε τι συνεπάγεται η αύξησή της αυτή για ανάλογη προσαρμογή. Πολύ περισσότερο αυτό συμβαίνει στη χώρα μας, όταν η πρωτεύουσα, στην οποία συμβαίνει και το σημαντικότερο πρόβλημα κυκλοφορίας, αναπτύχθηκε χωρίς να προβλέπεται το αναπτυξιακό της μέλλον.
Λίγο συντονισμένα, λίγο άναρχα και πάντως να εξυπηρετούνται αρχικώς οι βασικές ανάγκες που θα προέκυπταν. Αυτός είναι ο κατεξοχήν λόγος αυτού που συμβαίνει σήμερα, διότι η πόλη σχεδιάστηκε για να αντέχει λόγου χάρη 100.000 αυτοκίνητα και όχι 2.000.000.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν για αυτό που συμβαίνει σήμερα ότι δεν έχουμε και κουλτούρα χρησιμοποίησης μέσων μαζικής μεταφοράς, όπως δεν έχουμε κουλτούρα καταναλωτή ώστε σύσσωμοι να μποϊκοτάρουμε προϊόντα με ακριβές τιμές, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η έλλειψη αυτή κουλτούρας όσον αφορά τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν είχαμε και τις καλύτερης ποιότητας συγκοινωνιακές εξυπηρετήσεις για πολλά χρόνια. Και οι σχετικές αντιλήψεις περί μη χρήσης των μέσων αυτών επιδεινώθηκαν την εποχή της πανδημίας, που καθένας δικαιολογημένα φοβόταν να συγχρωτισθεί μέσα σε ένα λεωφορείο ή στον υπόγειο.
Τα παραπάνω είναι απλώς διαπιστώσεις και όχι λύσει ς, που οδηγούν στη σύσταση «οπλιστείτε με υπομονή». Διότι η πόλη δεν πρόκειται να κατεδαφιστεί για να διαμορφωθεί ένα άλλο πρότυπο πόλης.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 30/10/2024