Η παροιμία «όλα τα ’χει η Μαριορή ο φερετζές τής λείπει» είναι γνωστή και ως προς την έννοιά της. Δεν είναι τυχαίο ότι η προέλευσή της είναι άκρως ελληνική και σατιρίζει ενέργειες που είναι περιττές, όταν άλλα πράγματα έχουν έλλειψη και η... Μαριορή δεν το καταλαβαίνει.

Έχουμε πρόσφατο παράδειγμα σε αυτή τη χώρα των θαυμάτων - κατά τα άλλα υπέροχη, και όπως έλεγε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι θαυμάσια, αρκεί να ήταν... ακατοίκητη!!! Ποιο το παράδειγμα; Λοιπόν το ότι έχουμε κυκλοφοριακό πρόβλημα με κομφούζιο σχεδόν καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας δεν αποτελεί πλέον είδηση.

Ακόμη και το μετρό, που έγινε με καθυστέρηση και που αν δεν γίνονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν θα είχε κατασκευαστεί, δεν έχει καταφέρει να αποσυμφορήσει την κατάσταση. Ίσως, διότι, όπως έχω ξαναγράψει σε προηγούμενο σημείωμα, δεν έχουμε αποκτήσει πλήρως κουλτούρα μετακίνησης με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επομένως, το πρόβλημα παραμένει και σε ορισμένες περιπτώσεις καταντά αφόρητο. Αφόρητο εξαιτίας απερίσκεπτων ενεργειών. Ακόμη και της ίδιας της πολιτείας. Η περασμένη Παρασκευή ήταν μία ημέρα κυκλοφοριακής κόλασης σε ΟΛΗ σχεδόν την Αττική.

Δεν αναφέρομαι βεβαίως σε παράδρομους του... Μαρκόπουλου, που μπορούσε ένα αυτοκίνητο να κυκλοφορεί άνετα. Ο λόγος της ταλαιπωρίας των Αθηναίων που πήγαιναν στις δουλειές τους, σε μία πρωτεύουσα με καθημερινό πρόβλημα κυκλοφορίας των οχημάτων, ήταν επειδή έκλειναν στο πλαίσιο προετοιμασίας βασικές αρτηρίες της πρωτεύουσας ενόψει του Μαραθωνίου που επρόκειτο να διεξαχθεί δυο μέρες μετά, δηλαδή την Κυριακή.

Χθες. Έκλειναν όμως και για τους αγώνες δρόμου των 5, των 10 και του 1,2 χιλιόμετρου. Να κλείσουν οι δρόμοι όπως στο παρελθόν την Κυριακή, ημέρα διεξαγωγής του αυθεντικού Μαραθωνίου δρόμου, που είναι μεγάλο γεγονός, μπορεί κανείς να το καταλάβει. Αλλά το να κλείνουν οι δρόμοι δυο μέρες πριν, είτε για προετοιμασία είτε επειδή θα πρέπει να τρέξουν και κάποιοι παππούδες που ανακάλυψαν στις εσχατιές του βίου τους τα καλά της άσκησης, είναι μάλλον παράλογο, σε σύγκριση με την ταλαιπωρία που υπέστησαν χιλιάδες οδηγοί βλαστημώντας ίσως και αυτούς που δεν έπρεπε.

Και ο νοών νοείτω. Θα μπορούσε τις προηγηθείσες δύο μέρες, και ειδικότερα το Σάββατο που έκλεισαν οι δρόμοι γι’ αυτούς που θα έτρεχαν, να τους οδηγήσουν να τρέξουν κάπου εκτός Αθηνών και να ασκήσουν έτσι σώμα και πνεύμα, χωρίς οι λοιποί Αθηναίοι να ταλαιπωρούνται. Μοιάζει ωσάν οι λίγοι να μη σκέπτονται τους πολλούς.

Δεν γνωρίζω τι έχουν κάθε φορά στο μυαλό τους οι αθλητικές Αρχές, αλλά λίγη σκέψη παραπάνω δεν βλάπτει. Θα είχαν μάλλον πάρει άλλες αποφάσεις και θα είχαν κάνει άλλο σχεδιασμό, αν σκέπτονταν το πρόβλημα που θα δημιουργούσαν. Είναι η καθημερινότητα, άνθρωποί μου...


*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»