Εµπρός στον δρόµο που χάραξε ο Μαρξ οδεύουν δύο κόµµατα, ένα υπάρχον και έτερο υπό εκκόλαψη. Το υπάρχον αποτελεί στην ουσία «τ’ αποµεινάρια µιας µέρας». Της µέρας δηλαδή που ανέδειξαν για πρόεδρο έναν εξ Αµερικής «γκασταρµπάιτερ», όπως θα λεγόταν, αν αντί για το Αµέρικα βρισκόταν «στον σταθµό του Μονάχου / µε πέταξε άχου / η µαύρη µοίρα µου / µάνα κακοµοίρα µου».

Το υπό εκκόλαψη κόµµα, το οποίο το αναµένουµε µε αγωνία και θα το δηµιουργήσει ο εξ Αµερικής οµογενής, αναµένεται να δώσει λάµψη στο µουντό πολιτικό περιβάλλον. Βεβαίως δεν το έχουν βαφτίσει ακόµη, αλλά αν αργήσουν απλώς δεν θα χρησιµοποιήσουν κολυµπήθρα, αλλά θα το βουτήξουν στα νερά του Ευρώτα.

Κοινό στοιχείο και των δύο κοµµάτων αναµένεται να είναι ο Μαρξ ο καθοδηγητής τους. Μάλλον λάθος καταλάβατε! Οχι ο Κάρολος. Ο Γκράουτσο, µε το παχύ µουστάκι, ο εις εκ των γνωστών αδελφών. Ούτως ή άλλως πλάκα έχουν τα δύο κόµµατα, το υπάρχον και το ανύπαρκτο, οπότε σωστή η επιλογή των ιθυνόντων να ακολουθήσουν τον δρόµο που χάραξε ο Μαρξ. Ο Γκράουτσο, επαναλαµβάνω.

Κατ’ αρχάς, παρά το γεγονός ότι απέχουν παρασάγγας τα δύο κόµµατα ως προς την ιδεολογική τους συγκρότηση, εν τούτοις αναγκαστικά θα συγκλίνουν δεδοµένου ότι ως εµπνευστή έχουν τον ίδιο Μαρξ. Τον Γκράουτσο, για να µην ξεχνιόµαστε. Τούτων δοθέντων, δεν είναι δυνατόν να µην ακολουθήσουν στη διαµόρφωση της πολιτικής τους τη σοφία του Γκράουτσο, σύµφωνα µε την οποία «πολιτική είναι η τέχνη να ψάχνεις για προβλήµατα, να τα βρίσκεις παντού, να κάνεις λάθος διάγνωση και να εφαρµόζεις λάθος λύσεις». Μη µου πείτε ότι δεν σας πέρασε από το µυαλό ότι ως προφήτης ο Γκράουτσο το είπε αυτό θεωρώντας ότι κάπου µακριά στη Γη δύο κόµµατα -αρχικώς το ένα- δεν θα εφάρµοζαν αυτά ακριβώς που είπε;

Εχει πει και κάτι άλλο ο συγκεκριµένος Μαρξ, που αν ισχύει µάλλον ο εξ Αµερικής δεν θα γινόταν ποτέ αρχηγός, αλλά ας το αφήσουµε καλύτερα. Απλώς, αν κάνει το κόµµα, τελικώς, θα έχει διαψεύσει τον Μαρξ (µε το παχύ µουστάκι, αλλά κοντά µαλλιά).

Η αγωνία πάντως στο πανελλήνιο είναι µεγάλη. Από τη µια πλευρά οι µισοί αγωνιούν για να δουν αν η Ελλαδίτσα µας θα διεκδικήσει άλλη µία πρωτοτυπία. Θα είναι η χώρα που αντί της κυβέρνησης έπεσε η αξιωµατική αντιπολίτευση. Το λες και κατόρθωµα. Οι άλλοι µισοί αγωνιούν για το όνοµα. Του νεογέννητου. Ορισµένοι προτείνουν, απ’ ό,τι µαθαίνω, να ονοµαστεί ΣΤΕΚΑ. Από τα αρχικά ονόµατος και επιθέτου του γκασταρµπάιτερ, καθότι το κόµµα θα είναι τόσο προσωπικό που λογικώς µόνο συγγενείς θα µπορούσαν να είναι µέλη του. Αν και το ΞΥΡΙΖΑ θα ανταποκρινόταν σε αυτό που έκανε στους προηγούµενους...