Γκάλοπ και ερωτηµατικά
Γύρω γύρω όλοι
Έχω την επαγγελµατική διαστροφή και διαβάζω όλες τις δηµοσκοπήσεις. Ενίοτε τρελαίνοµαι µε τα αποτελέσµατά τους. Προσοχή, δεν φταίνε οι δηµοσκόποι σε αυτό, αλλά οι απαντήσεις που παίρνουν από τους ερωτώµενους
Εχω την επαγγελµατική διαστροφή και διαβάζω όλες τις δηµοσκοπήσεις. Ενίοτε τρελαίνοµαι µε τα αποτελέσµατά τους. Προσοχή, δεν φταίνε οι δηµοσκόποι σε αυτό, αλλά οι απαντήσεις που παίρνουν από τους ερωτώµενους, καθώς ο συνδυασµός κάποιων απαντήσεων καταλήγει συνήθως σε αντιφατικά συµπεράσµατα.
Πριν εξηγήσω τι εννοώ, θα κάνω µία αναφορά σε παλαιά γαλλική έρευνα που είχε δηµοσιεύσει το γαλλικό περιοδικό «Marianne» -ένα σπουδαίο πολιτικό περιοδικό- τις παραµονές των εκλογών στις οποίες εξελέγη τελικώς ο Σαρκοζί.
Η έρευνα του περιοδικού εξέταζε το κατά πόσον οι έρευνες της κοινής γνώµης λένε την αλήθεια λόγω των απαντήσεων που δίδονται. Και παρατηρούσε το περιοδικό ότι δεν είναι βέβαιο ότι θα απαντήσει σωστά αυτός που τον παίρνεις τηλέφωνο, του κάνεις την ερώτηση, αλλά τον βρίσκεις σε κάποια στιγµή που έχει τσακωθεί µε τη γυναίκα του ή τον προϊστάµενό του και η απάντηση που θέλει να δώσει είναι να σιχτιρίσει τον δηµοσκόπο. Εν πάση περιπτώσει, ας γυρίσουµε στα δικά µας.
Με αφορµή και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ και την καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ, µία από τις τελευταίες έρευνες εξέταζε την αντίληψη του κόσµου στο αν µπορεί να νικήσει το ανερχόµενο ΠΑΣΟΚ τη Νέα ∆ηµοκρατία. Η συντριπτική πλειοψηφία -µιλάµε για ποσοστό πάνω από το 70%- απαντούσε ότι δεν µπορεί. Το ενδιαφέρον της έρευνας στο σηµείο αυτό είναι ότι και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ήταν στο ερώτηµα αυτό διχασµένοι, αφού το 44,4% απαντούσαν ότι δεν µπορεί το κόµµα τους να νικήσει τη Ν.∆.
Και τώρα στο πιο ενδιαφέρον σηµείο της έρευνας, που ενδεχοµένως επιβεβαιώνει τη γαλλική µελέτη που προαναφέρθηκε ή που εκφράζει µία γενικότερη αντίφαση στο µυαλό του εκλογικού σώµατος. Στη δηµοτικότητα των πολιτικών αρχηγών, πρώτη φορά περνά µπροστά ο Νίκος Ανδρουλάκης µε 45,6%, µε δεύτερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη µε ποσοστό 40,4%. Οµως, όταν ερωτώνται οι πολίτες ποιον θεωρούν καταλληλότερο για πρωθυπουργό, βγάζουν καταλληλότερο τον Μητσοτάκη µε µία διαφορά από τον κατά τα άλλα δηµοφιλέστερο Ανδρουλάκη της τάξης των 21,3 ποσοστιαίων µονάδων. Με βάση το αποτέλεσµα αυτό, άνθρακες ο θησαυρός της δηµοτικότητας, διότι τι να την κάνεις όταν δεν σε εµπιστεύονται για να κυβερνήσεις... Καλό το χειροκρότηµα, αλλά η τηγανίτα πάει αλλού.
Η παραπάνω διαπίστωση δεν είναι η µοναδική ως προς την αντιφατικότητά της, καθώς και σε άλλες έρευνες και σε άλλα ερωτήµατα φαίνεται σαν να φάσκει και αντιφάσκει. Πιθανώς κάτι τέτοια αποτελέσµατα περί δηµοτικότητας να είναι χρήσιµα στο εσωτερικό των κοµµάτων, ώστε οι αρχηγοί να µην κινδυνεύουν από εσωκοµµατικές αµφισβητήσεις. Βέβαια κάτι τέτοιο παραπέµπει στο κάλλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη. Είναι κι αυτό µία παρηγοριά, που όµως µακραίνει τον άτιµο δρόµο προς την εξουσία.
*Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»
Πριν εξηγήσω τι εννοώ, θα κάνω µία αναφορά σε παλαιά γαλλική έρευνα που είχε δηµοσιεύσει το γαλλικό περιοδικό «Marianne» -ένα σπουδαίο πολιτικό περιοδικό- τις παραµονές των εκλογών στις οποίες εξελέγη τελικώς ο Σαρκοζί.
Η έρευνα του περιοδικού εξέταζε το κατά πόσον οι έρευνες της κοινής γνώµης λένε την αλήθεια λόγω των απαντήσεων που δίδονται. Και παρατηρούσε το περιοδικό ότι δεν είναι βέβαιο ότι θα απαντήσει σωστά αυτός που τον παίρνεις τηλέφωνο, του κάνεις την ερώτηση, αλλά τον βρίσκεις σε κάποια στιγµή που έχει τσακωθεί µε τη γυναίκα του ή τον προϊστάµενό του και η απάντηση που θέλει να δώσει είναι να σιχτιρίσει τον δηµοσκόπο. Εν πάση περιπτώσει, ας γυρίσουµε στα δικά µας.
Με αφορµή και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ και την καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ, µία από τις τελευταίες έρευνες εξέταζε την αντίληψη του κόσµου στο αν µπορεί να νικήσει το ανερχόµενο ΠΑΣΟΚ τη Νέα ∆ηµοκρατία. Η συντριπτική πλειοψηφία -µιλάµε για ποσοστό πάνω από το 70%- απαντούσε ότι δεν µπορεί. Το ενδιαφέρον της έρευνας στο σηµείο αυτό είναι ότι και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ήταν στο ερώτηµα αυτό διχασµένοι, αφού το 44,4% απαντούσαν ότι δεν µπορεί το κόµµα τους να νικήσει τη Ν.∆.
Και τώρα στο πιο ενδιαφέρον σηµείο της έρευνας, που ενδεχοµένως επιβεβαιώνει τη γαλλική µελέτη που προαναφέρθηκε ή που εκφράζει µία γενικότερη αντίφαση στο µυαλό του εκλογικού σώµατος. Στη δηµοτικότητα των πολιτικών αρχηγών, πρώτη φορά περνά µπροστά ο Νίκος Ανδρουλάκης µε 45,6%, µε δεύτερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη µε ποσοστό 40,4%. Οµως, όταν ερωτώνται οι πολίτες ποιον θεωρούν καταλληλότερο για πρωθυπουργό, βγάζουν καταλληλότερο τον Μητσοτάκη µε µία διαφορά από τον κατά τα άλλα δηµοφιλέστερο Ανδρουλάκη της τάξης των 21,3 ποσοστιαίων µονάδων. Με βάση το αποτέλεσµα αυτό, άνθρακες ο θησαυρός της δηµοτικότητας, διότι τι να την κάνεις όταν δεν σε εµπιστεύονται για να κυβερνήσεις... Καλό το χειροκρότηµα, αλλά η τηγανίτα πάει αλλού.
Η παραπάνω διαπίστωση δεν είναι η µοναδική ως προς την αντιφατικότητά της, καθώς και σε άλλες έρευνες και σε άλλα ερωτήµατα φαίνεται σαν να φάσκει και αντιφάσκει. Πιθανώς κάτι τέτοια αποτελέσµατα περί δηµοτικότητας να είναι χρήσιµα στο εσωτερικό των κοµµάτων, ώστε οι αρχηγοί να µην κινδυνεύουν από εσωκοµµατικές αµφισβητήσεις. Βέβαια κάτι τέτοιο παραπέµπει στο κάλλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη. Είναι κι αυτό µία παρηγοριά, που όµως µακραίνει τον άτιµο δρόµο προς την εξουσία.
*Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Απογευματινή»
