Περί φόρων και παραλογισµών
Γύρω γύρω όλοι
Σε μία από τις πολλές, σχετικά, πρόσφατες Εκθέσεις του ο ΟΟΣΑ επισήμαινε ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι δέχονται αναλογικά τις μεγαλύτερες μισθολογικές επιβαρύνσεις από το κράτος σε κρατήσεις φόρων μαζί με ασφαλιστικές και εργοδοτικές εισφορές
Η πρόσφατη Έκθεση του ΟΟΣΑ για τη χώρα μας δικαιολογημένα εκθείαζε την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας και κυρίως τους ρυθμούς ανάπτυξής της. Παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχει μία συγκεκριμένη παρατήρηση που κάνει ο Οργανισμός και που θα μπορούσε απλώς να μη γράφεται κάθε χρόνο, αλλά να γίνεται αντιγραφή όσων επί μία πεντηκονταετία υποστηρίζει. Και η παρατήρηση αφορά τη φορολογία στη χώρα μας. Προφανώς, ο Οργανισμός κάθε φορά παρατηρεί και άλλου είδους ατέλειες ή ανισότητες και αδικίες στη φορολογική πολιτική που εφαρμόζεται...
Σε μία από τις πολλές, σχετικά, πρόσφατες Εκθέσεις του ο ΟΟΣΑ επισήμαινε ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι δέχονται αναλογικά τις μεγαλύτερες μισθολογικές επιβαρύνσεις από το κράτος σε κρατήσεις φόρων μαζί με ασφαλιστικές και εργοδοτικές εισφορές. Και τώρα επανέρχεται στη μείωση των εισφορών.
Τώρα, τι είναι αυτό που ο Οργανισμός προτείνει όσον αφορά την αύξηση των φόρων κατανάλωσης σε όσους καπνίζουν, πίνουν και τρώνε λιπαρά, μάλλον, κάποια υπηρεσία Υγείας του Οργανισμού θα το έχει συστήσει ως μέτρο. Διότι κι εγώ είμαι υπέρ της υγιεινής διατροφής, αλλά θεωρώ αντιδημοκρατικό να στερήσω σε κάποιον, που θέλει να αυξήσει τη χοληστερίνη του ή να πρήξει το συκώτι του από το πιοτό, τις συνήθειές του. Σε τελευταία ανάλυση, ισχύει αυτό που υποστήριζε ο Τσόρτσιλ, που κάπνιζε αρειμανίως, ότι δεν θυμάται σε πόσες κηδείες φίλων του είχε πάει που διακρίνονταν για την εγκράτειά τους.
Το 2013 είχε επισκεφθεί την Ελλάδα μία πολύ γνωστή στην πατρίδα της και στο εξωτερικό Σουηδή συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, η οποία στη συνέντευξη που έδωσε είπε ότι «είναι ωραίο να πληρώνεις φόρους όταν γνωρίζεις πως έτσι προσφέρεις κάτι στον εαυτό σου και τους γύρω σου»!
Με τη φράση αυτή η Σουηδή συγγραφέας αναφερόταν στην ανταποδοτικότητα των φόρων στη χώρα της.
Εδώ κανείς δεν θα πει τη φράση της Σουηδής. Διότι υπάρχει απόσταση στην ανταποδοτικότητα των ελληνικών και των σουηδικών φόρων. Αλλά και διότι το κράτος-επινόηση που λέγεται Ελλάδα φροντίζει να ταλαιπωρεί τους πολίτες του. Ένα πρόσφατο παράδειγμα ταλαιπωρίας όλων όσοι πρέπει να κάνουν δήλωση «Πόθεν Έσχες» είναι ότι ζητάει σήμερα το κράτος και τα ποσά κτήσης των περιουσιακών στοιχείων, λες και ο κόσμος είναι υποχρεωμένος να θυμάται τι πλήρωσε ο πατέρας του για γονική παροχή πριν από σαράντα και πενήντα χρόνια ή και περισσότερο, σε δραχμές μάλιστα! Για να βγει τι; Μήπως φοροδιέφυγε κανείς όταν ήταν στο δημοτικό ή έφηβος; Ή θα ζητήσουν χρωστούμενα, τάχα, από τους αναντικατάστατους στο Α΄ Νεκροταφείο;
Μανδαρίνοι που με απίθανες εμπνεύσεις θέλουν να δικαιολογούν τη θέση τους στο Δημόσιο. Και παίρνουν τους πολιτικούς προϊσταμένους τους στον λαιμό τους, που ξεχνούν ότι «πελάτες» τους είναι οι ταλαιπωρούμενοι φορολογούμενοι και η ψήφος τους!!!