Ενα ρεαλιστικό ερώτηµα είναι αν θα πρέπει να επιχαίρουµε για όσα τραβάνε τώρα οι Γερµανοί, επειδή τουλάχιστον στη χώρα µας φέρθηκαν τιµωρητικά και βεβαίως υποκριτικά, όπως θα δούµε παρακάτω, διότι το ότι ήταν ένα κράτος λαµογιών -και στατιστικά επιβεβαιωµένο τεµπέληδων- το έκρυβαν κάτω από το χαλί. Από την άλλη πλευρά, η ενδεχόµενη κατάρρευση ενός κράτους που είναι ατµοµηχανή της Ευρώπης -µαζί µε τη Γαλλία- θα συµπαρασύρει σε κρίση και την υπόλοιπη Ευρώπη.

Το γεγονός ότι πολυετή εγκληµατικά λάθη του ελληνικού πολιτικού συστήµατος έφεραν τελικώς τη χώρα στη δυσχερή κατάσταση που βιώσαµε δεν ακυρώνει µία άλλη πραγµατικότητα. Ότι η διάσωση της χώρας από την ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία έχει ενταχθεί γίνεται υπό την καθοδήγηση της Γερµανίας, η οποία µετεξέλιξε την οικονοµική µας σωτηρία σε τιµωρητική τακτική, ως παράδειγµα για άλλες χώρες, στο πλαίσιο της προσπάθειας για γερµανική κυριαρχία -και πάλι- σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο. Το εξοργιστικό είναι ότι οι παραδίδοντες µαθήµατα οικονοµικής ηθικής Γερµανοί είναι βουτηγµένοι πάνω από τον λαιµό σε σκάνδαλα, διαφθορά, δωροδοκίες και παντός είδους απάτες, πιστοποιηµένες διεθνώς.

Περιοδική έκθεση του ΟΟΣΑ που αναφερόταν στις διεθνείς περιπτώσεις ξεπλύµατος µαύρου χρήµατος και που είχε βασιστεί σε εκτιµήσεις του αρµόδιου ερευνητικού τµήµατος της γερµανικής Αστυνοµίας είχε αποκαλύψει ότι πενήντα µε εξήντα δισεκατοµµύρια ευρώ (!) ξεπλένονται κάθε χρόνο στη Γερµανία. Είναι µάλιστα χαρακτηριστικό ότι η Ντόιτσε Βέλε σε παλαιότερη εκποµπή της είχε σχολιάσει ότι «η Γερµανία είναι ο ασφαλής παράδεισος για ξέπλυµα παράνοµου χρήµατος»!

Οι διαπιστώσεις αυτές έχουν ιδιαίτερη σηµασία, διότι η γερµανική πολιτική ηγεσία κατά την περίοδο της ελληνικής κρίσης επεδίωκε µε κάθε ευκαιρία να παραδώσει µαθήµατα ηθικής, ειδικώς δε στις τραπεζικές δραστηριότητες. Μάλιστα τα σχετικά στατιστικά στοιχεία του Οργανισµού Οικονοµικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως λάµβαναν υπ’ όψιν τις ύποπτες γερµανικές συναλλαγές στα πιστωτικά ιδρύµατα, στις ασφαλιστικές και επενδυτικές εταιρείες, έως και στα ανταλλακτήρια συναλλάγµατος!

Για την πρόθυµη συµµετοχή του γερµανικού πολιτικού συστήµατος στη διαφθορά και κυρίως του Χριστιανοδηµοκρατικού Κόµµατος της Μέρκελ και του Σόιµπλε, υπενθυµίζουµε ότι οι έρευνες για τις κρυφές δωρεές σε µετρητά που είχε πάρει ο επικεφαλής τότε του CDU, Χέλµουτ Κολ, για λογαριασµό του κόµµατός του χρονολογούνται από το 1995. Οι έρευνες αφορούσαν ποσό ενός εκατοµµυρίου µάρκων που είχε δώσει στο CDU ο έµπορος όπλων Καρλχάιντς Σράιµπερ.

Σύµφωνα µε τη ∆ιεθνή ∆ιαφάνεια (Transparency International), η Γερµανία κατέχει την πέµπτη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση µαζί µε τη Βρετανία (πριν από το Brexit) και το Λουξεµβούργο σε αδιαφανείς πρακτικές. Ενώ µία άλλη έρευνα του Ιδρύµατος Otto-Brenner, που είχε δηµοσιεύσει η «Die Welt», αποκάλυπτε ότι ο χρηµατισµός δεν αποτελεί καθόλου σπάνια περίπτωση στο γερµανικό ∆ηµόσιο. Περιπτώσεις διαφθοράς εντοπίστηκαν στα υπουργεία Εξωτερικών, ∆ηµοσίων Έργων και Αµύνης, βεβαίως, αλλά και στα τελωνεία, όπως και στη γερµανική Αστυνοµία, µε περιπτώσεις χρηµατισµού για µεταβίβαση πληροφοριών αλλά και ξέπλυµα χρήµατος.

Επίσης, σε µεγάλη έρευνα που είχε πραγµατοποιήσει η «Die Zeit» µαζί µε το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ARD είχε αποκαλυφθεί ότι γερµανικές τράπεζες και χρηµατοµεσίτες είχαν ζηµιώσει τα γερµανικά ταµεία κατά 31,8 δισ. ευρώ, µέσω των αµφιλεγόµενων συναλλαγών Cum-Cum και Cum-Ex. Οι συναλλαγές Cum-Cum επέτρεπαν στους ξένους επενδυτές να αποφεύγουν την παρακράτηση φόρου επί των µερισµάτων, δανείζοντας µετοχές σε µια γερµανική τράπεζα, και οι δεύτερες επέτρεπαν την επίτευξη ευνοϊκότερου φορολογικού καθεστώτος των µερισµάτων, δεδοµένου ότι τα κέρδη µιας επιχείρησης θεωρούνται άθροισµα κεφαλαίων και φορολογούνται λιγότερο από ό,τι τα µερίσµατα.

Ο οικονοµολόγος και ερευνητής του Πανεπιστηµίου του Μανχάιµ, Κρίστοφ Σπένγκελ, που είχε συνεργαστεί στην έρευνα αυτή, είχε χαρακτηρίσει την περίπτωση ως το µεγαλύτερο σκάνδαλο φοροδιαφυγής. Και είχε υπολογίσει ότι το γερµανικό ∆ηµόσιο είχε ζηµιωθεί συνολικώς κατά 31,8 δισεκατοµµύρια ευρώ από ανείσπρακτους φόρους.

Αναπάντητες επίσης έχει αφήσει η καγκελαρία επί Μέρκελ -που κατά τα άλλα θέλει να δείξει µία άλλη εικόνα µε το βιβλίο της «Ελευθερία»- τις εξής δηµοσιευθείσες καταγγελίες:

  • Ότι από τον Ιούνιο του 1998 έως τις µέρες της η γερµανική καγκελαρία επιστατούσε, προωθούσε και κατηύθυνε τόσο την είσπραξη όσο και τη «νοµιµοποίηση» των παράνοµων προµηθειών πολιτικών προσώπων τόσο των εκάστοτε κυβερνήσεων όσο και των κοµµάτων της αντιπολίτευσης σε άλλες χώρες.
  • Ότι ένα ποσοστό 15% επί του συνόλου των εισπραττοµένων προµηθειών έρρεε σε µυστικούς λογαριασµούς του Χριστιανοσοσιαλιστικού Κόµµατος της Βαυαρίας (CSU) και από εκεί διανεµόταν στα άλλα γερµανικά κόµµατα, εξασφαλίζοντας έτσι τη χρηµατοδότηση µυστικών επιχειρήσεων.

Ένα παλαιότερο δηµοσίευµα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιµς» του Λονδίνου είχε αποκαλύψει ότι ο µεγαλύτερος τραπεζικός κολοσσός της Ευρώπης, η Ντόιτσε Μπανκ, ερευνάτο εκ νέου (διότι προφανώς «παλιά µου τέχνη κόσκινο») για εσκεµµένη και µεθοδική παραποίηση των λογιστικών της βιβλίων επί χρόνια πριν και µετά την έναρξη της χρηµατοπιστωτικής κρίσης. Με τη µέθοδο της χάλκευσης των πραγµατικών κερδών και ζηµιών της, η Ντόιτσε Μπανκ κατηγορείτο ότι έκρυψε κολοσσιαίες ζηµιές ύψους 12 δισεκατοµµυρίων από ένα και µόνο γιγαντιαίο παράγωγο ύψους... 130 δισεκατοµµυρίων δολαρίων! Φοβεροί τελικά αυτοί οι Γερµανοί. Σιγά σιγά είχαν αρχίσει να βγάζουν µόνοι τους τα µατάκια τους. Όπως και στο παρελθόν...