Συµπεράσµατα λήγοντος του έτους
Γύρω - γύρω όλοι
Καθώς πλησιάζει το τέλος της χρονιάς, αν θέλει κανείς να καταλήξει σε ένα βασικό πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση διαθέτει ακόμη ένα αρκετά μεγάλο απόθεμα λαϊκής πίστωσης και ανοχής
Καθώς πλησιάζει το τέλος της χρονιάς, αν θέλει κανείς να καταλήξει σε ένα βασικό πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση διαθέτει ακόμη ένα αρκετά μεγάλο απόθεμα λαϊκής πίστωσης και ανοχής. Ένα απόθεμα το οποίο, παρά τις όποιες ανικανοποίητες λαϊκές απαιτήσεις, όπως αυτές διατυπώνονται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, συγκροτείται αφενός από την αναγνώριση των συνθηκών ομαλότητας και σταθερότητας που έχουν επιτευχθεί μετά την αριστερή διακυβέρνηση. Αφετέρου από τη χαοτική κατάσταση που επικρατεί στους πέραν της Νέας Δημοκρατίας χώρους.
Μπορεί οι πολιτικοί της αντίπαλοι -και εσχάτως το ΠΑΣΟΚ που δείχνει μερική πάντως ανάκαμψηνα αξιολογούν τη μέχρι σήμερα πολιτική μέσα από ένα στενόκαρδο μικροκομματικό πρίσμα. Όμως η σημερινή κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα πλεονέκτημα αλλά και ένα στοίχημα.
Το πλεονέκτημα έγκειται στη λαϊκή ανοχή και συγκατάβαση, που εξασφαλίζουν ασφαλώς καλύτερες προοπτικές στη ΝΔ από οιοδήποτε άλλο κόμμα. Δηλαδή τον πρωταγωνιστικό της ρόλο, σχεδόν μονοπωλιακά στα πολιτικά μας πράγματα, κάτι βεβαίως που οφείλεται και στην ανεπάρκεια των άλλων.
Το στοίχημα είναι η ικανοποίηση των μεγάλων προσδοκιών του κόσμου από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση. Θυμάται ακόμη ο κόσμος, παρά τη σημερινή γκρίνια, την αριστερή διακυβέρνηση, οπότε τα όσα περιμένει ακόμη ο λαός από την κυβέρνηση της ΝΔ είναι μέσα σε λογικά πλαίσια και επομένως το στοίχημα της κυβέρνησης είναι εφικτό, εφόσον αυτή το διαχειρισθεί με τη δέουσα σύνεση και αποφασιστικότητα.
Όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αναδεικνύουν κάποιες συγκεκριμένες αλλά και λογικές προτεραιότητες. Προτεραιότητες κυρίως της καθημερινότητας. Αυτό από μία πρώτη ανάγνωση μπορεί να οδηγεί στο εύλογο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να ικανοποιήσει πλήρως τις λαϊκές απαιτήσεις. Από την άλλη όμως, έχουμε και τα εξής αδιαμφισβήτητα στοιχεία:
Πρώτον, η συντριπτική απόρριψη από τους πολίτες του ενδεχομένου διακυβέρνησης από άλλο κόμμα.
Δεύτερον, η μεγάλη ανοχή, όπως αυτή εκδηλώνεται με τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη για τον χειρισμό όλων σχεδόν των θεμάτων, προς την κυβέρνηση της ΝΔ σε σχέση με την αντιπολίτευση «Τι δηλοί ο μύθος»; Ότι ακόμη και αν κατάφερναν πλείονα κόμματα της αντιπολίτευσης να «συνεταιριστούν» προκειμένου να διεκδικήσουν την εξουσία από τη σημερινή κυβέρνηση, η έλλειψη αξιοπιστίας όσον αφορά το καθένα από αυτά δεν επιτρέπει να συμπεράνει κανείς ότι αν συνεταιρίζονταν αυτομάτως θα αποκτούσαν και την ελλείπουσα αξιοπιστία τους.
Λήγοντος του έτους δεν φαίνεται στον ορίζοντα -αν λάβουμε υπ’ όψιν και τις δημοσκοπήσεις- κάποιου είδους κυβερνητική προοπτική στον πέραν της ΝΔ χώρο, παρά την εκφραζόμενη λαϊκή μεμψιμοιρία στις ίδιες δημοσκοπήσεις για μία σειρά θεμάτων της καθημερινότητας. Αφενός γιατί η αντιπολίτευση στο σύνολό της εξακολουθεί να στηρίζει επιλογές που έχουν αποδοκιμαστεί, ενώ συγχρόνως παραείναι θεωρητικού χαρακτήρα τα όσα διατυπώνονται για να είναι και πρακτικώς εφαρμόσιμα.
*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»