Διάβαζα το ρεπορτάζ των «Παραπολιτικών» και δεν το πίστευα. Η είδηση έμοιαζε με ανέκδοτο και μάλιστα σόκιν. Όχι διότι είχε το ανέκδοτο σεξουαλικά υπονοούμενα, αλλά από μόνο του ήταν σοκαριστικό.

Για να μη σας ταλαιπωρώ, η είδηση έλεγε ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε άλλο ένα κόμμα -λες και δεν χορταίνουμε με όσα έχουμε-, και το κόμμα αυτό θα έχει επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα.

Η αλήθεια είναι ότι ο τύπος μάς έλειψε. Γιατί πολλή σοβαροφάνεια μαζεύτηκε στην πολιτική σκηνή και στερηθήκαμε την ψυχαγωγία των προηγούμενων ετών. Μας κόστισαν λίγο παραπάνω, αλλά ως γνωστόν ό,τι πληρώνεις παίρνεις.

Κατ’ αρχάς νομίζω ότι και του συγκεκριμένου Αλέξη τού έλειψε το νταβαντούρι της πολιτικής. Καλά τα ιδρύματα, αλλά εκτός από πληκτικά παραπέμπουν και αλλού. Εκείνο που δεν ξέρω -και πολύ φοβάμαι ότι έκανε χονδρό λάθος-, είναι ότι αφυπνίστηκε πολιτικά, διότι είδε πάλι την πλατεία Συντάγματος να γεμίζει. Και ενθυμούμενος μάλλον τους «αγανακτισμένους» -που παρέμειναν αγανακτισμένοι γι’ αυτά που τους έκανε-, σκέφτηκε: να, πάλι γεμίζει με κοσμάκη η πλατεία. Γιατί να μην ψαρέψω ξανά;

Αγνοώ αν ήταν η πλατεία Συντάγματος που προκάλεσε στον Αλέξη την ευφορία για την επιστροφή του στα κοινά ή αν είχε πάρει σβάρνα όλες τις γνωστές πλατείες, λ.χ. της Νέας Σμύρνης, την πλατεία Προσκόπων και κάθε άλλη κυκλική δομή, για να δει τι κόσμος μαζεύεται. Οπωσδήποτε όμως το κίνητρό του είναι αγνό. Νομίζει ότι δεν πάει καλά η Ελλάδα και θέλει να την ξανασώσει, όπως το είχε κάνει και στο παρελθόν.

Βεβαίως, όποιος πεινάει καρβέλια ονειρεύεται. Για παράδειγμα, ένα καρβέλι μάλλον είναι το να γίνει αρχηγός κάποιων κομμάτων της Κεντροαριστεράς, τα οποία θα συνεργαστούν -δηλαδή θα ενωθούν εις σάρκα μίαν-, διότι από μόνα τους απλώς θα αγωνίζονται να μπουν στη Βουλή. Όμως, κι εδώ κάνει λάθος ο Αλέξης μας. Επειδή αυτά τα κόμματα που έχουν απομείνει, και η κοινωνία η οποία τα έχει πάρει χαμπάρι τι είναι τα έχει βάλει στο περιθώριο, διαψεύδουν την παλαιά θυμοσοφία ότι η ισχύς είναι εν τη ενώσει. Απλώς, θα έχουν ενισχυθεί οι αδυναμίες τους, καθώς θα θυμίζει το καθένα στον κοσμάκη τι έπαθε όταν όλα αυτά ήταν ένα, προτού άλλο να τραβήξει για Χίο και άλλο για Μυτιλήνη.

Από μια άποψη θεωρώ θεμιτές τις φιλοδοξίες του Αλέξη. Απλώς τον συμπονώ, γιατί πάει πολύ να πάθει άλλο ένα στραπάτσο. Διότι τότε θα λήξει και η πολιτική καριέρα του. Ενώ αν έκανε λίγη υπομονή θα ήταν ένα εθνικό κεφάλαιο -έστω και υποτιμημένο-, με προοπτική για πολλές θέσεις. Από την Προεδρία της Δημοκρατίας μέχρι για πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ή εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Eurovision.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή