∆ικαιολογηµένες αποµυθοποιήσεις
Άρθρο γνώμης
Η πρόσφατη δηµοσκόπηση της GPO µάλλον αποµυθοποιεί συλλήβδην τα κόµµατα αυτά, αποκαλύπτοντας ότι µπορεί να φωνασκούν, αλλά η οξύτητά τους αυτή δεν τους εξασφαλίζει και αξιοπιστία στην ελληνική κοινωνία
Η υπόθεση των Τεµπών έχει αποτελέσει πρόσφορο ζήτηµα προς εκµετάλλευση από την αντιπολίτευση, κάτι που επιβεβαιώνεται και δηµοσκοπικά, καθώς σε σχετική ερώτηση έρευνας η πλειοψηφία αποφάνθηκε ότι όντως γίνεται πολιτική εκµετάλλευση από τα κόµµατα της αντιπολίτευσης. Ωραία. Να δεχθούµε ότι στις δηµοκρατίες όσον αφορά τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, ειδικώς όταν πρόκειται κάποια κόµµατα να αντιπαρατεθούν σε κυβερνήσεις, µπορεί αυτά να επιλέγουν το προσφορότερο πεδίο αντιπαράθεσης, αναλόγως και της συγκυρίας. ∆εδοµένου όµως ότι στο συγκεκριµένο ζήτηµα του δυστυχήµατος των Τεµπών οι αντικυβερνητικές βολές είναι έντονες και οξείες, ίσως θα πρέπει να αξιολογηθεί και η αξιοπιστία αυτών που εξαπολύουν τις βολές.
Πώς δηλαδή τους κρίνει η κοινή γνώµη, για να διαπιστωθεί κιόλας αν τα κέρδη που αποκοµίζουν από την αντιπαράθεση αυτή µε την κυβέρνηση είναι περιστασιακά ή µπορεί να έχουν διάρκεια. Η πρόσφατη δηµοσκόπηση της GPO µάλλον αποµυθοποιεί συλλήβδην τα κόµµατα αυτά, αποκαλύπτοντας ότι µπορεί να φωνασκούν, αλλά η οξύτητά τους αυτή δεν τους εξασφαλίζει και αξιοπιστία στην ελληνική κοινωνία. Πράγµατι, στην ερώτηση αν στην υπόθεση των Τεµπών θα υπήρχε καλύτερη διαχείριση αν στην κυβέρνηση ήταν ένα από τα τέσσερα κόµµατα της αντιπολίτευσης, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ελληνική Λύση ή η Πλεύση Ελευθερίας, σε εντυπωσιακά υψηλό πλειοψηφικό ποσοστό η κοινή γνώµη αποφαίνεται ότι δεν θα έκαναν καλύτερη διαχείριση.
Η αρνητική γνώµη για το ΠΑΣΟΚ είναι στο 70,8%, για τον ΣΥΡΙΖΑ στο 74,5%, για την Ελληνική Λύση στο 74,2% και για την Πλεύση Ελευθερίας στο 60,1%! Αυτή η άποψη της κοινωνίας στην ουσία στερεί τη νοµιµοποίηση των κοµµάτων αυτών να αποτελούν τους τιµητές της κυβέρνησης, για τον απλούστατο λόγο ότι η κοινή γνώµη µε τις απαντήσεις της αυτές λέει ότι αυτά τα κόµµατα δεν είναι ικανά να τα καταφέρουν καλύτερα στο συγκεκριµένο θέµα! Αν συγκρίνοντας τα αρνητικά αυτά ποσοστά µπορεί η Πλεύση Ελευθερίας να είναι σε ελαφρά καλύτερη θέση, εντούτοις ούτε αυτό σηµαίνει καλύτερη διαχειριστική δεινότητα του συγκεκριµένου κόµµατος σε σχέση µε αυτή της σηµερινής κυβέρνησης.
Η αποδοκιµασία αυτή -διότι περί αποδοκιµασίας πρόκειται- έχει τη σηµασία της και για το µέλλον των κοµµάτων αυτών. ∆ιότι, από τη στιγµή που υποτίθεται ότι αυτά τα κόµµατα βρίσκονται σε κάποια συνεννόηση για ένα µέτωπο µε απώτερη κυβερνητική προοπτική, το να τίθεται εν αµφιβόλω η ικανότητά τους να διαχειριστούν µια κατάσταση αντιστοίχως τα αποστασιοποιεί από οποιαδήποτε προοπτική να κυβερνήσουν, όχι απλώς χώρια το καθένα αλλά και όλα µαζί! Και µια και αναφερόµαστε σε κυβερνητικές προοπτικές τους, να επισηµάνουµε ακόµη ότι στην ίδια δηµοσκόπηση, η οποία ελήφθη υπ’ όψιν, και στο ερώτηµα αν σε ένα άλλο φλέγον ζήτηµα της καθηµερινότητας όπως αυτό της ακρίβειας µια κεντροαριστερή κυβέρνηση θα µπορούσε να είναι πιο αποτελεσµατική, πλειοψηφεί απόλυτα η αρνητική άποψη!
Εποµένως, λαµβάνοντας υπ’ όψιν όλα αυτά τα στοιχεία που παρατέθηκαν πιο πάνω, όσον αφορά τις απόψεις της κοινής γνώµης για τα κόµµατα που βρίσκονται αριστερά της Νέας ∆ηµοκρατίας και µάλιστα σε µία εποχή όχι ιδιαιτέρως ευνοϊκή για το κυβερνών κόµµα, αντιλαµβάνεται κανείς ότι οι προοπτικές για την Κεντροαριστερά κάθε άλλο παρά ευνοϊκές είναι. Ασφαλώς και υπάρχουν συγκεκριµένα αίτια για την αδυναµία αυτή των κοµµάτων της αντιπολίτευσης. Κατ’ αρχάς τα κόµµατα εκείνα τα οποία από την υπόθεση των Τεµπών εµφανίζουν κάποια κέρδη -τα κόµµατα των Τεµπών- δεν έχουν διατυπώσει κυβερνητική πρόταση και πρόγραµµα.
Είτε σε ζητήµατα οικονοµικής ή εξωτερικής πολιτικής λόγου χάρη. Το ένα µάλιστα εξ αυτών, η Πλεύση Ελευθερίας, προέρχεται από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβερνητική θητεία του οποίου είναι ακόµη νωπή στην κοινή γνώµη. Και εποµένως η θητεία εκείνη είναι λογικό να επηρεάζει αρνητικά και τα όποια παράγωγα της «για πρώτη φορά Αριστεράς» που κυβέρνησε. Αυτή ακριβώς η µνήµη είναι λογικό να καταδικάζει και τον ίδιο τον Συνασπισµό, ως µήτρα κυβερνητικής αποτυχίας, στο πολιτικό περιθώριο. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, που µπορεί να προβάλει σε σχέση µε τα άλλα κόµµατα της αντιπολίτευσης κάποιο στοιχειώδες πρόγραµµα, εντούτοις, πέραν του πολύ βεβαρηµένου κυβερνητικού παρελθόντος του, έχει διακριθεί και για τις παλινωδίες του που έχουν ναρκοθετήσει την όποια αξιοπιστία του.
Πώς δηλαδή τους κρίνει η κοινή γνώµη, για να διαπιστωθεί κιόλας αν τα κέρδη που αποκοµίζουν από την αντιπαράθεση αυτή µε την κυβέρνηση είναι περιστασιακά ή µπορεί να έχουν διάρκεια. Η πρόσφατη δηµοσκόπηση της GPO µάλλον αποµυθοποιεί συλλήβδην τα κόµµατα αυτά, αποκαλύπτοντας ότι µπορεί να φωνασκούν, αλλά η οξύτητά τους αυτή δεν τους εξασφαλίζει και αξιοπιστία στην ελληνική κοινωνία. Πράγµατι, στην ερώτηση αν στην υπόθεση των Τεµπών θα υπήρχε καλύτερη διαχείριση αν στην κυβέρνηση ήταν ένα από τα τέσσερα κόµµατα της αντιπολίτευσης, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ελληνική Λύση ή η Πλεύση Ελευθερίας, σε εντυπωσιακά υψηλό πλειοψηφικό ποσοστό η κοινή γνώµη αποφαίνεται ότι δεν θα έκαναν καλύτερη διαχείριση.
Η αρνητική γνώµη για το ΠΑΣΟΚ είναι στο 70,8%, για τον ΣΥΡΙΖΑ στο 74,5%, για την Ελληνική Λύση στο 74,2% και για την Πλεύση Ελευθερίας στο 60,1%! Αυτή η άποψη της κοινωνίας στην ουσία στερεί τη νοµιµοποίηση των κοµµάτων αυτών να αποτελούν τους τιµητές της κυβέρνησης, για τον απλούστατο λόγο ότι η κοινή γνώµη µε τις απαντήσεις της αυτές λέει ότι αυτά τα κόµµατα δεν είναι ικανά να τα καταφέρουν καλύτερα στο συγκεκριµένο θέµα! Αν συγκρίνοντας τα αρνητικά αυτά ποσοστά µπορεί η Πλεύση Ελευθερίας να είναι σε ελαφρά καλύτερη θέση, εντούτοις ούτε αυτό σηµαίνει καλύτερη διαχειριστική δεινότητα του συγκεκριµένου κόµµατος σε σχέση µε αυτή της σηµερινής κυβέρνησης.
Η αποδοκιµασία αυτή -διότι περί αποδοκιµασίας πρόκειται- έχει τη σηµασία της και για το µέλλον των κοµµάτων αυτών. ∆ιότι, από τη στιγµή που υποτίθεται ότι αυτά τα κόµµατα βρίσκονται σε κάποια συνεννόηση για ένα µέτωπο µε απώτερη κυβερνητική προοπτική, το να τίθεται εν αµφιβόλω η ικανότητά τους να διαχειριστούν µια κατάσταση αντιστοίχως τα αποστασιοποιεί από οποιαδήποτε προοπτική να κυβερνήσουν, όχι απλώς χώρια το καθένα αλλά και όλα µαζί! Και µια και αναφερόµαστε σε κυβερνητικές προοπτικές τους, να επισηµάνουµε ακόµη ότι στην ίδια δηµοσκόπηση, η οποία ελήφθη υπ’ όψιν, και στο ερώτηµα αν σε ένα άλλο φλέγον ζήτηµα της καθηµερινότητας όπως αυτό της ακρίβειας µια κεντροαριστερή κυβέρνηση θα µπορούσε να είναι πιο αποτελεσµατική, πλειοψηφεί απόλυτα η αρνητική άποψη!
Εποµένως, λαµβάνοντας υπ’ όψιν όλα αυτά τα στοιχεία που παρατέθηκαν πιο πάνω, όσον αφορά τις απόψεις της κοινής γνώµης για τα κόµµατα που βρίσκονται αριστερά της Νέας ∆ηµοκρατίας και µάλιστα σε µία εποχή όχι ιδιαιτέρως ευνοϊκή για το κυβερνών κόµµα, αντιλαµβάνεται κανείς ότι οι προοπτικές για την Κεντροαριστερά κάθε άλλο παρά ευνοϊκές είναι. Ασφαλώς και υπάρχουν συγκεκριµένα αίτια για την αδυναµία αυτή των κοµµάτων της αντιπολίτευσης. Κατ’ αρχάς τα κόµµατα εκείνα τα οποία από την υπόθεση των Τεµπών εµφανίζουν κάποια κέρδη -τα κόµµατα των Τεµπών- δεν έχουν διατυπώσει κυβερνητική πρόταση και πρόγραµµα.
Είτε σε ζητήµατα οικονοµικής ή εξωτερικής πολιτικής λόγου χάρη. Το ένα µάλιστα εξ αυτών, η Πλεύση Ελευθερίας, προέρχεται από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβερνητική θητεία του οποίου είναι ακόµη νωπή στην κοινή γνώµη. Και εποµένως η θητεία εκείνη είναι λογικό να επηρεάζει αρνητικά και τα όποια παράγωγα της «για πρώτη φορά Αριστεράς» που κυβέρνησε. Αυτή ακριβώς η µνήµη είναι λογικό να καταδικάζει και τον ίδιο τον Συνασπισµό, ως µήτρα κυβερνητικής αποτυχίας, στο πολιτικό περιθώριο. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, που µπορεί να προβάλει σε σχέση µε τα άλλα κόµµατα της αντιπολίτευσης κάποιο στοιχειώδες πρόγραµµα, εντούτοις, πέραν του πολύ βεβαρηµένου κυβερνητικού παρελθόντος του, έχει διακριθεί και για τις παλινωδίες του που έχουν ναρκοθετήσει την όποια αξιοπιστία του.
*Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
