Τη στιγµή που φανατικοί µουσουλµάνοι σφάζουν χριστιανικούς πληθυσµούς, η άβουλη και άψυχη Ευρώπη αποφάσισε να καταργήσει τους εορτασµούς του Πάσχα για να µην προσβάλλει τους πιστούς του Ισλάµ που έχουν κατακλύσει τη Γηραιά Ήπειρο. Έτσι, αρχής γενοµένης από τη Μεγάλη Βρετανία, ένα σχολείο εκεί ακύρωσε και τη λειτουργία του Πάσχα, της µεγαλύτερης θρησκευτικής εορτής της χριστιανοσύνης. Βεβαίως, θα πρέπει να υπενθυµίσουµε µερικά πράγµατα που δείχνουν την παράδοση της χριστιανικής Ευρώπης στο Ισλάµ:

Κατ’ αρχάς, έχει προηγηθεί η απαγόρευση των χριστουγεννιάτικων συµβόλων, όπως οι φάτνες σε ορισµένες χώρες, χάριν του σεβασµού των θρησκευτικών πεποιθήσεων αλλοθρήσκων και κυρίως των µουσουλµάνων. Λες και δεν είναι υποχρέωση των τελευταίων να προσαρµοστούν σε όσα ισχύουν στις χώρες που τους φιλοξενούν και στις οποίες προσέβλεψαν για µία καλύτερη ζωή σε σχέση µε αυτήν που τους εξασφάλιζε η µουσουλµανική πατρίδα τους.

Κατά δεύτερο λόγο, να υπενθυµίσουµε ότι η χριστιανική Μεγάλη Βρετανία έχει παραδοθεί στο Ισλάµ. Ο δήµαρχος του Λονδίνου είναι µουσουλµάνος. Μουσουλµάνοι είναι και οι δήµαρχοι του Μπέρµιγχαµ, του Λιντς, του Μπλάκµπερν, της Οξφόρδης, του Λούτον, του Σέφιλντ κ.λπ. κ.λπ.

Ανάλογα φαινόµενα µουσουλµανικής επέλασης παρατηρούνται στη Γαλλία αλλά και στο Βέλγιο, όπου οι κοινωνίες των χωρών αυτών καταδυναστεύονται από µία δήθεν πολιτική ορθότητα, η οποία πάντως ακρωτηριάζει παραδοσιακούς συµβολισµούς της θρησκείας µας, αν δεν την υπονοµεύει κιόλας υπέρ του Ισλάµ.

Αξίζει να θυµίσουµε, επίσης, ότι προ ολίγων ετών ο επικεφαλής της Επιτροπής Ασφάλειας και Πληροφοριών της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης είχε πει τα εξής προφητικά - και έχουν σηµασία τα λόγια του και οι προβλέψεις, η επαλήθευση των οποίων εναπόκειται στην ίδια την Ευρώπη, καθώς η Τουρκία θέλει να ηγηθεί ενός σύγχρονου πανισλαµισµού:

«…Η Ευρώπη µε τα χρόνια θα παύσει να είναι αυτό που είναι σήµερα. Ο πληθυσµός της µειώνεται και γερνάει. Έχει δηµογραφικό πρόβληµα. Έτσι αυτοί που έρχονται στη ∆ύση παίρνουν τις δουλειές. Και η Ευρώπη έχει αυτό το πρόβληµα. Όλοι οι νεοεισερχόµενοι σε αυτήν είναι µουσουλµάνοι, από το Μαρόκο, την Τυνησία, την Αλγερία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράκ, τη Συρία και την Τουρκία.

Είναι τέτοια η κατάσταση σήµερα, ώστε το πιο δηµοφιλές όνοµα στις Βρυξέλλες είναι το Μοχάµεντ. Το δεύτερο πιο δηµοφιλές είναι Μαλίχ και το τρίτο Αϊσά… Εφόσον αυτή η τάση συνεχιστεί στην Ευρώπη, ο µουσουλµανικός πληθυσµός θα είναι περισσότερος από τον χριστιανικό. Αυτή η προοπτική έχει αυξήσει την ευρωπαϊκή εθνικιστική, ξενοφοβική και αντιισλαµική ρητορική. Γι’ αυτό και τα µικρά ευρωπαϊκά κόµµατα έχουν αρχίσει να προσελκύουν τις ψήφους των Ευρωπαίων πολιτών. Όµως, δεν υπάρχει γιατρειά γι’ αυτό. Η Ευρώπη θα καταστεί µουσουλµανική…»!

Των «προβλέψεων» αυτών είχε προηγηθεί παρότρυνση του Ταγίπ Ερντογάν προς τους συµπατριώτες του που ζουν στην Ευρώπη και κυρίως στη Γερµανία, χωρίς αυτό να σηµαίνει ότι δεν αναφερόταν και σε κάθε µουσουλµάνο, απ’ όπου κι αν προερχόταν, που ήταν µετανάστης στη Γηραιά Ήπειρο: «Τα µέρη όπου εργάζεστε και ζείτε είναι η πατρίδα σας και το κράτος στο οποίο ανήκετε… Να οδηγείτε τα καλύτερα αυτοκίνητα… Να ζείτε στα ωραιότερα σπίτια… Να κάνετε πέντε παιδιά, όχι τρία µόνο. Γιατί εσείς είστε το µέλλον της Ευρώπης!».

∆εν ξέρουµε αν οι άβουλες ευρωπαϊκές ηγεσίες που έχουν παραδοθεί στη woke ατζέντα ή στη θεατρινίστικη πολιτική ορθότητα έχουν αντιληφθεί τον κίνδυνο που διατρέχει η Ευρώπη. Και ο κίνδυνος είναι η Ευρώπη να µετατραπεί σε µουσουλµανική, όπως «υπόσχονται» οι ίδιοι οι µουσουλµάνοι. Και τότε, οι κατατρεγµένοι θα είναι µέσα στην ίδια τους την πατρίδα οι χριστιανικοί πληθυσµοί, που για τους µουσουλµάνους παραµένουν άπιστοι!

Και άλλες φορές το Ισλάµ επιχείρησε, ανεπιτυχώς, να καταλάβει την Ευρώπη, διά των όπλων. Τώρα η ύπουλη άλωσή της γίνεται µε άλλα µέσα. Με το ∆ηµογραφικό και µε τη δυναµική που δείχνουν οι µουσουλµανικοί πληθυσµοί απαιτώντας δήθεν στο όνοµα του ανθρωπισµού ίση µεταχείριση, ενώ ο στόχος τους είναι άλλος. Η επικράτησή τους. Σε αυτόν τον στόχο τούς διευκόλυναν, βεβαίως, οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι εξαιτίας του δηµογραφικού προβλήµατος και της ανάγκης να υποκαταστήσουν µε αλλοδαπούς την έλλειψη εργατικών χειρών άνοιξαν τις πόρτες της Ευρώπης στους µετανάστες, αδιαφορώντας στην ουσία για το µέλλον της χριστιανικής ηπείρου. Πρώτοι την κερκόπορτα άνοιξαν οι Γερµανοί, που στη συνέχεια µετάνιωσαν, αλλά που παραµένουν, από ιστορικής σκοπιάς, η µήτρα του κακού για την Ευρώπη. Με επιπτώσεις σε όλο τον κόσµο…