Εξελίσσεται, άραγε, σε μία νέα Novartis η τραγική υπόθεση των Τεμπών; Με ευθύνη και πάλι πολιτικών προσώπων; Αυτό, τουλάχιστον, προκύπτει από έκθεση πραγματογνώμονα για τη φωτιά που ξέσπασε στη μοιραία σύγκρουση των τρένων. Ο οποίος μάλιστα επελέγη όχι από κρατικό φορέα αλλά από γονέα που θρηνεί θύμα κατά το δυστύχημα εκείνο! Εξίσου τραγικό είναι ότι, εφόσον η συγκεκριμένη έκθεση χαρακτηρίζεται από το κύρος του επιστήμονα που τη συνέταξε, τα πολιτικά πρόσωπα που επιχείρησαν να εκμεταλλευθούν πολιτικά το δυστύχημα παρέσυραν σε εκτιμήσεις συνωμοσίας άλλους τραγικούς γονείς. Επομένως, υπήρξε εκμετάλλευση του πόνου με στόχο μερικά δημοσκοπικά ποσοστά; Στις δημοσκοπήσεις όταν τίθεται ανάλογο ερώτημα οι πολίτες απαντούν ότι επιχειρήθηκε πολιτική εκμετάλλευση.

Όπως και στην επιχειρηθείσα δίωξη κατά πολιτικών προσώπων για εκείνη την υπόθεση-φιάσκο πρωταγωνιστές υπήρξαν πολιτικοί από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Όμως, το ζήτημα αγγίζει πλέον τα όρια της πολιτικής ηθικής, που, όπως είναι φυσικό, το μέγεθος ή η έλλειψή της επηρεάζει την κοινωνία απέναντι στο πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Κάποιοι αυτό δεν το αντιλαμβάνονται ή δεν τους ενδιαφέρει, πιστεύοντας ότι η κοινή γνώμη αδιαφορεί σε κάτι τέτοια θέματα. Όμως, προφανώς, αυτό δεν συμβαίνει, διότι, όπως και με άλλη ευκαιρία έχουμε γράψει, στις έρευνες για την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς κόμματα και πολιτικοί βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναδειχθεί μέθοδοι και τακτικές στην αντιπολιτευτική πρακτική, που μοιάζουν με έναν μύλο όπου μέσα ρίχνονται πάσης φύσεως υλικά, ενίοτε και ως απλές φήμες, και πολτοποιούνται ώστε να εξαχθεί ένα «προϊόν» το οποίο, υποτίθεται, μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη προς όφελος αυτών που εμπορεύονται το προϊόν αυτό. Ασφαλώς, τέτοιες πρακτικές συκοφαντούν το σύνολο του πολιτικού κόσμου στη συνείδηση της κοινής γνώμης, γιατί, τελικώς, αποδεικνύεται ότι τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν σάπια.

Το αν οι κοινωνίες αποδέχονται τέτοιες μεθόδους ή όχι είναι κάτι που επιβεβαιώνεται μόνο στην κάλπη. Εκεί επιβραβεύονται ή αποδοκιμάζονται οι διακινητές τέτοιων «προϊόντων» ή οι εμπνευστές τέτοιων μεθόδων. Και με την έννοια αυτή προσδιορίζεται και η ευθύνη των πολιτών για το τι είδους πολιτικό σύστημα και προσωπικό επιθυμούν να έχει η χώρα τους. Η υπόθεση των Τεμπών, αν τελικώς επιβεβαιωθεί και δικαστικώς ότι πρόκειται για μία νέα Novartis, θα είναι το δεύτερο περιστατικό στην πολιτική σκηνή του τόπου που δίδει την αφορμή να εξυφανθούν συνωμοσιολογικές ιστορίες και να συκοφαντηθούν πολιτικοί αντίπαλοι. Στην περίπτωση δε που και η Δικαιοσύνη βγάλει τη δική της απόφαση που θα επιβεβαιώνει ότι η πραγματικότητα στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που κάποιοι ήθελαν να παρουσιάσουν, τότε μένει στην κοινωνία να αναλάβει τις δικές της ευθύνες.