Αν αληθεύουν οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στην «Κυριακάτικη Ελευθερία» και στη θέση «Αποκαλύψεις» ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοσχέδιο το οποίο θα προβλέπει και τη σύσταση «Ανεξάρτητης Αρχής» -στην ανεξαρτησία των οποίων δεν έχουμε απόλυτη πίστη- που θα αξιολογεί προληπτικά τα αποτελέσματα των ερευνών, τότε δύο τινά συμβαίνουν: Πρώτον, όντως είναι τρομοκρατημένη η κυβέρνηση από τη στάση των πολιτών, έτσι όπως καταγράφεται σε όλες τις έρευνες. Δεύτερον, είναι έτοιμη να διολισθήσει σε μεθόδους που παραπέμπουν στα νοτιοαμερικανικά καθεστώτα, των οποίων είναι θαυμάστρια.

Σύμφωνα με τις εταιρείες που πραγματοποιούν έρευνες των τάσεων της κοινής γνώμης, η δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής είναι περιττή για δύο λόγους:

Πρώτον, διότι τα μέλη μιας Ανεξάρτητης Αρχής τοποθετούνται από την εκάστοτε κυβέρνηση και, επομένως, αυτή θα έχει τη δυνατότητα παρέμβασης όποτε το κρίνει σκόπιμο. Δεύτερον, διότι οι ισχύοντες κανόνες για τις σχετικές έρευνες στη χώρα μας είναι οι αυστηρότεροι σε όλη την Ευρώπη, καθώς με τον Νόμο 3603 του 2007 -δηλαδή πριν από 10 χρόνια είχε καθιερωθεί αυστηρό καθεστώς ελέγχου- έγιναν νόμος του κράτους οι κώδικες δεοντολογίας και διενέργειας δημοσκοπήσεων της ESOMAR, του διεθνούς δηλαδή αρμόδιου οργανισμού, στον οποίο είναι απαραίτητο να είναι μέλος μία αξιόπιστη εταιρεία που διενεργεί δημοσκοπήσεις. Με άλλα λόγια, το πώς διενεργούνται οι δημοσκοπήσεις διέπεται από σχετικό νόμο.

Μερικοί ενδεικτικοί κανόνες που έχουν επιβληθεί από τον σχετικό νόμο: 
Πρέπει να υπάρχει ένας μίνιμουμ αριθμός δείγματος, ο οποίος δεν μπορεί να είναι κάτω από 1.000 ερωτώμενους.
Προβλέπεται πώς να δημοσιοποιούνται τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων.
Προβλέπεται και λειτουργεί ειδικό ελεγκτικό όργανο, η Ελεγκτική Δημοσκοπήσεων, η οποία απαρτίζεται από πανεπιστημιακούς, στατιστικολόγους και άλλους επιστήμονες, στην οποία υποβάλλονται την επομένη σχεδόν της δημοσιοποίησης μιας δημοσκόπησης όλοι οι φάκελοι με τα στοιχεία διεξαγωγής της έρευνας. Στην επιτροπή αυτή μπορεί να προσφύγει κατά εταιρείας ερευνών ακόμη και πολίτης, οπότε διεξάγεται πρόσθετος έλεγχος σε βάρος της εταιρείας.

Σύμφωνα με τον κώδικα του ΣΕΔΕΑ, γίνεται έλεγχος της κάθε έρευνας από ανεξάρτητους ορκωτούς λογιστές. Μάλιστα, ο έλεγχος περιλαμβάνει και διασταύρωση των στοιχείων των ερωτωμένων -αν πράγματι δηλαδή ερωτήθηκαν στη σχετική έρευνα- με βάση τους αριθμούς τηλεφώνων που υποβάλλει η εταιρεία που διενήργησε τη δημοσκόπηση.
Η μέχρι σήμερα δημοσκοπική εμπειρία έχει δείξει, τελικώς, ότι οι δημοσκοπήσεις, παρά τα όσα λένε οι πολιτικοί, ουδόλως επηρεάζουν το εκλογικό σώμα. Αυτό αποδεικνύεται από τα προηγηθέντα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και το τελικό αποτέλεσμα της κάλπης. Κάτι που επιβεβαιώθηκε στο περίφημο δημοψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, περισσότερο μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη ένα πρωτοσέλιδο άρθρο εφημερίδας, παρά μία δημοσκόπηση.

Από την άλλη πλευρά, εκείνο που δεν πρέπει να παραγνωρίζεται είναι ότι τα όσα «βγάζουν» οι δημοσκοπήσεις είναι αποτέλεσμα των όσων απαντούν οι ερωτώμενοι. Ιδού λοιπόν τι έχει προκύψει από γαλλική μελέτη, έτσι ώστε αν χρειάζεται να «κυνηγήσει» μία κυβέρνηση κάποιον δεν είναι τις εταιρείες αλλά... τους πολίτες:
(α) Όλο και περισσότερο σε ολόκληρο τον κόσμο παρατηρείται μία φθίνουσα τάση των ατόμων που δέχονται να απαντήσουν. Σε 125 τηλεφωνικές κλήσεις εταιρείας δημοσκοπήσεων, οι 99 αρνούνται να απαντήσουν και απαντούν μόνο οι 12!
(β) Αρκετοί ερωτώμενοι ψεύδονται. Τι κατοχυρώνει ότι κάποιος που ερωτάται, σε ώρα μάλιστα που είναι με κάτι άλλο απασχολημένος, θα πει την αλήθεια; Στη Γαλλία το 1984 οι ερευνητές εξεπλάγησαν, τελικώς, από τη διεισδυτικότητα του Εθνικού Μετώπου όταν ανακάλυψαν ότι οι «λεπενιστές» προτιμούσαν να κρύβουν τη γνώμη τους στις δημοσκοπήσεις που είχαν προηγηθεί των εκλογών.

Συμπέρασμα: Φιμώστε τους πολίτες, αν δεν σας αρέσουν οι δημοσκοπήσεις...