Χύθηκε πολλή µελάνη για την απίθανης έκτασης τραγωδία στην Ανατολική Αττική, µε επιχειρηµατολογηµένη ευθύνη της κυβέρνησης. Οµως, από την άλλη, πρέπει να δούµε αν θα εξαλειφθεί το πλαίσιο που ευνοεί τις πυρκαγιές. Οταν, λ.χ., υπάρχουν αυτή η φαιδρή διατύπωση της έννοιας του δάσους και της δασικής έκτασης στο Σύνταγµα και η απαγόρευση στη µεταβολή χρήσης, είναι λογικό να ανοίγει η όρεξη των καταπατητών.

Οταν ακόµη δεν υπάρχει Κτηµατολόγιο, αλλά, αντιθέτως, επιβραβεύεται επί σχεδόν µισό αιώνα η αυθαίρετη δόµηση και «εγκρίνονται» οι παράνοµοι οικισµοί, τότε θα συνεχίζουν να καίγονται τα δάση και µε ανθρώπινη ευθύνη και όχι µόνο από φυσικά φαινόµενα.

Βεβαίως και όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν καµία δικαιολογία για την τωρινή κυβέρνηση. Πρώτον, διότι τα σχέδια διάσωσης πρέπει να λαµβάνουν υπόψη, εκτός από τα ακραία φυσικά φαινόµενα, και τις περιπτώσεις αυτές που δυσκολεύει η αυθαίρετη δόµηση. ∆εύτερον, διότι µπορεί να έχει γίνει περιβαλλοντικό έγκληµα µε τα αυθαίρετα, από τα οποία είναι γεµάτη όλη η Ελλάδα και όχι µόνο το Μάτι, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την ανικανότητα της κρατικής µηχανής. Τα αυθαίρετα δεν αυταναφλέγονται.

Τρίτον, διότι έχει βάλει και αυτή η κυβέρνηση της Αριστεράς, που χτυπιέται τάχα για την αυθαίρετη δόµηση, το χεράκι της ώστε να µην κατεδαφιστεί κανένα αυθαίρετο, ενώ έχει κάνει και εκείνη νοµιµοποιήσεις.