Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί, δυστυχώς, μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές έμφυλης βίας. Όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και παγκοσμίως. Τα ποσοστά είναι απογοητευτικά. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, μία στις τέσσερις Ευρωπαίες βιώνει ή θα βιώσει ενδοοικογενειακή βία κάποια στιγμή στη ζωή της, ενώ κάθε χρόνο 6% έως 10% των γυναικών υφίστανται οικογενειακή βία.

Είναι κάτι, που όπως φαίνεται, μπορεί να συμβεί σε όλες μας: είτε βρισκόμαστε σε σχέση, σε γάμο, σε συμβίωση. Μπορεί, μάλιστα, να μας συμβεί, είτε είμαστε ακόμα σε σχέση, είτε έχουμε φύγει από αυτή. Θύμα αυτής της παραβιαστικής συμπεριφοράς ενδέχεται να είναι, φυσικά, και τα παιδιά της οικογένειας, που αποτελούν και τον πλέον «αδύναμο κρίκο», μην έχοντας την σωματική και ψυχική δύναμη να αντισταθούν.

Στόχος της ενδοοικογενειακής βίας είναι η διατήρηση της εξουσίας και του ελέγχου πάνω στο θύμα και μέσα του οι απειλές, η λεκτική κακοποίηση, η σωματική και σεξουαλική βία, η άσκηση ασφυκτικού οικονομικού ελέγχου κ.α.

Η εξαιρετικά αυτή δυσάρεστη πραγματικότητα μπορεί και επιβάλλεται να αλλάξει. Ωστόσο, για να γίνει αυτό, πρέπει εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε κουλτούρα και νοοτροπία. Οι γονείς των αγοριών πρέπει να μαθαίνουμε στα παιδιά μας να σέβονται τις γυναίκες, ως απόλυτα ισότιμες μαζί τους, αλλά και εν γένει, να σέβονται τον συνάνθρωπό τους, την αξία της ανθρώπινης ζωής και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και οι γονείς των κοριτσιών πρέπει να τους βοηθήσουμε να «χτίσουν» μια ισχυρή προσωπικότητα, με αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό, ώστε να μην δεχτούν ποτέ να γίνουν αποδέκτες μιας τέτοιας συμπεριφοράς.

Αυτό θα το κάνουμε πρώτα από όλα μέσα από το δικό μας παράδειγμα. Μέσα από τη σχέση που έχουμε με τον σύντροφό μας. Αλλά και μέσω του τρόπου, με τον οποίο φερόμαστε σε άτομα του αντίθετου φύλου από εμάς. Άτομα, με τα οποία ενδέχεται να έχουμε διαφορετικές απόψεις και αντίθετη νοοτροπία. Δευτερευόντως, θα έρθουν, φυσικά, και το σχολείο και τα ΜΜΕ να βάλουν το δικό τους «λιθαράκι», δίνοντας με τη σειρά τους, υγιή κοινωνικά πρότυπα στα παιδιά.

Σίγουρα, δεν υπάρχει «μαγικό ραβδί» για να εξαφανιστεί η ενδοοικογειακή βία, που έχει εξελιχθεί σε «Λερναία Ύδρα». Πρέπει να γίνουν σοβαρές, δομικές αλλαγές στην κοινωνία μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, για αναστραφεί αυτή η πραγματικότητα.

Οι πατριαρχικές και σεξιστικές αντιλήψεις δεν χωρούν στην Ελλάδα και, πολύ περισσότερο, δεν χωρούν στην Ευρώπη του 2024. Στην Ευρωβουλή, αν οι συμπολίτες μου με τιμήσουν με την ψήφο τους στις εκλογές της 9ης Ιουνίου, σκοπεύω να παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση κάθε μορφής έμφυλης διάκρισης και βίας, στηρίζοντας δυναμικά σχετικές πολιτικές, πρωτοβουλίες και δράσεις.


*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 10/05/2024