Πάμπλο Γκαρσία: ''Στην Ελλάδα νιώθω ασφάλεια και σκέφτομαι να μείνω μόνιμα''
O Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής ετοιμάζει βιβλίο και αποκαλύπτει...
Ο Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής που αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο του ΠΑΟΚ ετοιμάζει βιβλίο, στο οποίο δίνει απαντήσεις και αποκαλύπτει πολλά για όλα και για όλους
Ηλθε στην ώρα του, συνοδεία των μάνατζέρ του, Δημήτρη Καγιόγλου και Διονύση Γιαννόπουλου. Ισπανόφωνοι και οι δύο, ανέλαβαν χρέη μεταφραστή, αν και, όπως τόνισαν, «ο Πάμπλο καταλαβαίνει τα ελληνικά». Τόπος της συναντήσεώς μας ήταν η δημοφιλής ψαροταβέρνα «Karabourno» στο Mediterranean Cosmos της Θεσσαλονίκης.
«Ο Πάμπλο λατρεύει το ψάρι», ήταν η δεύτερη πληροφορία, με τη χαμογελαστή συγκατάνευση του Ουρουγουανού αστέρα της μπάλας. Η τρίτη είδηση ήταν ποδοσφαιρική, αφού είχε σχέση με τα σεμινάρια προπονητικής που παρακολουθεί ο Πάμπλο Γκαρσία στη σχολή CENETED της Μαδρίτης. «Το καλοκαίρι του 2015 θα έχω δίπλωμα UEFA Pro, αν και μπορώ να προπονώ από τώρα», σπεύδει να διευκρινίσει.
Εν τω μεταξύ, ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου και φανατικός οπαδός του ΠΑΟΚ, Σάββας Δαμιανίδης, έχει αρχίσει να φέρνει τα εδέσματα: φιλέτο πέστροφας με φουντούκια στο τηγάνι, χουνκιάρ με χταπόδι, σαλάτα με τηγανητό χαλούμι και μαρμελάδα ντομάτα. «Μη χορτάσετε με τα ορεκτικά ακολουθεί φαγκρί Αγίου Ορους» ήταν η παράκλησή του.
«Τι απέγινε με τον ΠΑΟΚ;» αποτολμώ την ερώτηση που απασχολεί τους φιλάθλους του «δικεφάλου του βορρά» και όχι μόνον. «Ο Πάμπλο θα μιλήσει για όλα και για όλους στο βιβλίο του», με προσγειώνουν οι μάνατζερ, με τη σύμφωνη φυσικά γνώμη του παίκτη που έφεραν στην Ελλάδα.
Προς ενημέρωσιν των αναγνωστών, είμαι υποχρεωμένος να αναφέρω την προϊστορία της υποθέσεως. Το 2008, εν χορδαίς και οργάνοις, φθάνει στη Θεσσαλονίκη ο διεθνής με την Εθνική Ομάδα της Ουρουγουάης, ποδοσφαιριστής, μεταξύ άλλων, της Μίλαν και της Ρεάλ. Αμέσως γίνεται το ίνδαλμα των οπαδών του ΠΑΟΚ και ο φυσικός ηγέτης της ομάδας. Οι εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπό του κορυφώνονται όταν η νέα διοίκηση του ΠΑΟΚ, υπό τον Ιβάν Σαββίδη, διακόπτει τη συνεργασία μαζί του. Στις 20 Μαρτίου του 2013, εκατοντάδες φίλοι του «δικεφάλου του βορρά» κατακλύζουν την αίθουσα συνεντεύξεων του ξενοδοχείου «Hyatt», φωνάζοντας υβριστικά συνθήματα κατά της ΠΑΕ κι ένα σύνθημα που ακόμη ακούγεται στην Τούμπα: «ΠΑΟΚ, θρησκεία, τρομοκρατία, τιμή και δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία».
Στα περίπου δύο χρόνια που ακολουθούν, ο κόσμος του ΠΑΟΚ περιμένει με ανυπομονησία την τοποθέτηση του «Παυλάρα», όπως τον αποκαλεί, σε κάποιο πόστο της ομάδος. Αντ αυτού, η διοίκηση δίνει τον παίκτη δανεικό στην Ξάνθη και στη συνέχεια, ενώ του υπόσχεται τη θέση του βοηθού προπονητή, υπαναχωρεί. «Του ζήτησαν το καλοκαίρι (σ.σ.: φέτος) να μην πάει στην Ουρουγουάη και τον κάλεσαν μάλιστα στο Ελατοχώρι, για να συμμετάσχει στην προετοιμασία. Τα υπόλοιπα θα τα διαβάσετε στο βιβλίο», σχολιάζει ο Δημήτρης Καγιόγλου.
Τη συζήτησή μας διακόπτει η άφιξη του 10χρονου Παναγιώτη Δαμιανίδη, ο οποίος έφυγε τρέχοντας από το σχολείο όταν έμαθε ότι έχει τη δυνατότητα να συναντήσει τον ήρωά του. Για την περίσταση, φορά ένα μαύρο T-shirt με το πορτρέτο του Πάμπλο Γκαρσία και την επιγραφή «No nos olvidamos. Gracias, companeros» (Δεν σε ξεχνάμε. Ευχαριστούμε, σύντροφε).
Μετά την απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία, ρωτώ τον συνομιλητή μου για το πώς βλέπει την κατάσταση στην Ελλάδα. «Σκέφτομαι να μείνω μόνιμα εδώ. Μου αρέσει η ζωή στη Θεσσαλονίκη και η αγάπη που μου εκφράζουν οι άνθρωποι καθημερινά. Είναι ήρεμα και νιώθω ασφάλεια για την οικογένειά μου (σ.σ. Εχει τρία παιδιά, ηλικίας 15, 12 και 6 ετών). Στη Λατινική Αμερική, και ειδικά στη χώρα μου, που είναι φτωχή, σκοτώνουν για ένα κινητό».
Ζητώ να μάθω τη γνώμη του για τις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις. «Είμαι Ουρουγουανός και δεν παρακολουθώ τα ελληνικά εσωτερικά θέματα. Ούτως ή άλλως, οι πολιτικοί δεν μου αρέσουν, γιατί προσωπικά προτιμώ τα καθαρά πράγματα. Αυτός που μου αρέσει είναι ο δικός μας πρόεδρος, ο Μουχίκα Πέπε, που έχει αρνηθεί τον μισθό του και ζει σε ένα μικρό αγρόκτημα». Την ώρα του επιδορπίου, ενός λευκού κορμού και εκμέκ καταΐφι, τον ρωτώ εάν ο τίτλος του βιβλίου του θα είναι το μότο της ζωής του: «Επιτρέπεται να πέσεις. Επιβάλλεται να σηκωθείς». Το πρόσωπό του φωτίζεται και απαντά: «Γιατί όχι; Καλό μου φαίνεται».