«Περισσότεροι οι θάνατοι από τις γεννήσεις στη Μεσσηνία για ενδέκατη χρονιά», ήταν ο τίτλος του άρθρου που ένα πρωί ξύπνησε την πιο µεγάλη ανησυχία για τον τόπο µου.

Η ελληνική περιφέρεια µαραζώνει, τα χωριά ερηµώνουν και το δηµογραφικό πρόβληµα αναδεικνύεται σε µείζονα πρόκληση για τα χρόνια που έρχονται. Αναζητώντας τις αιτίες, περνάµε µέσα από την οικονοµική κρίση της περασµένης δεκαετίας και τη µαζική φυγή νέων, την ολοένα και µεγαλύτερη ηλικία των γυναικών κατά την απόκτηση του πρώτου παιδιού, εποµένως και τις λιγότερες γεννήσεις, την αναζητούµενη ισορροπία µεταξύ προσωπικού και εργασιακού βίου, τις σαρωτικές αλλαγές που έχει υποστεί διεθνώς η φυσιογνωµία της οικογένειας...

Είµαστε η γενιά των µεγάλων απογοητεύσεων, άλλωστε, και ήταν φυσικό επακόλουθο αυτό να αποτυπωθεί στη δηµογραφική εξέλιξη της χώρας µας. Είµαστε, όµως, και η γενιά της ελπίδας που πρέπει να διατηρηθεί ζωντανή.

Η κυβέρνηση, εδώ και 5 χρόνια, δροµολογεί σταθερά βήµατα αναστροφής του δηµογραφικού προβλήµατος, έχοντας αναγνωρίσει την κρισιµότητά του για την κοινωνία, την οικονοµία και για κάθε άλλο τοµέα της ζωής µας.

Στήριξε τους νέους γονείς, µε θέσπιση επιδόµατος 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που γεννιέται, µε αύξηση του αφορολογήτου, µε την πολιτική παροχής του «πρώτου ενσήµου» για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας, µε στεγαστική µέριµνα των προγραµµάτων «Σπίτι µου» Ι και ΙΙ.

Παράλληλα, αυξήθηκαν κατά δεκάδες χιλιάδες οι θέσεις σε βρεφονηπιακούς σταθµούς και κέντρα δηµιουργικής απασχόλησης και επεκτάθηκε η άδεια γονεϊκότητας. Επίσης, δηµιουργήθηκε το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας και καταρτίστηκε το -πρώτο πανευρωπαϊκά- Εθνικό Σχέδιο ∆ράσης για το ∆ηµογραφικό µε την υπογραφή της δραστήριας υπουργού του, Σοφίας Ζαχαράκη.

Ένα σχέδιο που πρέπει να εφαρµοστεί πέρα και πάνω από κόµµατα και κυβερνήσεις. Μία συλλογική προσπάθεια στήριξης της ελληνικής οικογένειας, µε επιµονή και όραµα. ∆εν λείπουν, όµως, και οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες, εφόσον πρόκειται για µία εθνική πρόκληση που πρέπει να µας ευαισθητοποιήσει όλες και όλους. Όπως αυτή που είδαµε στη Φουρνά Ευρυτανίας και πλέον ενθαρρύνεται και σε άλλες ακριτικές περιοχές της χώρας.

Η θετική αυτή κινητοποίηση Πολιτείας, Εκκλησίας και Κοινωνίας των Πολιτών θα αποφέρει αποτελέσµατα εφόσον παραµείνει σταθερή, ευέλικτη και προσαρµοσµένη στις πραγµατικές ανάγκες των νέων ανθρώπων, που περιλαµβάνουν την απόκτηση ποιοτικών θέσεων εργασίας, προσιτής στέγης και την οικοδόµηση ενός ασφαλούς και υποστηρικτικού περιβάλλοντος.

Αν πετύχουµε αυτές τις ευνοϊκές συνθήκες θα µπορούµε να αισιοδοξούµε για ένα µέλλον µε περισσότερες γεννήσεις, µε αναζωογόνηση του πληθυσµού και της υπαίθρου, µε µεγαλύτερο πληθυσµό που θα δώσει ώθηση στη χώρα µας.

Στο ∆ηµογραφικό πρέπει να σκεφτόµαστε ως παιδιά του µέλλοντος που χτίζουν πύργους. Αν τους χτίζουµε στην άµµο, θα καταρρεύσουν µπροστά στα µάτια των επόµενων γενεών. Αν χρησιµοποιήσουµε γερά θεµέλια, τότε η Ελλάδα µας θα έχει και ένα ισχυρό αύριο.

*∆ικηγόρος Msc, πρώην υποψήφια βουλευτής Επικρατείας µε τη Ν.∆.
*Βουλευτής Β3 Νότιου Τοµέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δηµοσιογράφος