Ακούστε κυρία Εύα Καϊλή...
Γιατί δεν ήταν η μεγάλη ανάγκη που σας οδήγησε στη φυλακή αλλά μία υπέρμετρη πλεονεξία
«Είμαι πολύ χαρούμενη που θα είμαι με την κόρη μου, ο αγώνας συνεχίζεται». Αν κάποιος απομόνωνε τα λόγια και την εικόνα της χαμογελοαπαστράπτουσας Εύας Καϊλή λίγο μετά την αποφυλάκισή της θα πίστευε εύκολα ότι έχει να κάνει με μια μάνα-ηρωίδα.
«Αγώνας και παιδί», δυνατός συνδυασμός, για να σηκώσεις το λάβαρο της συγχώρεσης και να πετάξεις ως αθώα περιστερά στον ουρανό μιας ιστορίας που βρίθει από μαύρα, σαν κατράμι, σύννεφα. Είναι, δεν είναι; Ας κατέβουμε τώρα από τα συννεφάκια στο έδαφος το βρυξελλιώτικο. Εκεί, όπου η χαμογελοαπαστράπτουσα κατηγορήθηκε για τις βαριές κι ασήκωτες περπατησιές της στο σκάνδαλο Qatargate, ένα από τα πιο σοβαρά, σοκαριστικά, κραυγαλέα σκάνδαλα που κλόνισε συθέμελα την Ευρώπη. Ας κατέβουμε κι ας την κοιτάξουμε ξανά. Τα είχε όλα: νιάτα, ομορφιά, δύναμη, εξουσία, άντρα, παιδί κι έναν μισθό που μόνο στον ύπνο σου μπορείς να δεις. Κι όλα, μα όλα, όπως τουλάχιστον κατηγορείται, τα έβαλε στη ρουλέτα για ακόμα περισσότερα φράγκα. Κι όταν η ρουλέτα έγινε χειροπέδα, μας ζήτησε να μην τη δικάσουμε ως δημόσιο πρόσωπο αλλά… ως μητέρα με παιδί.
Αλήθεια τώρα; Ως μαμά σάς στείλαμε στην Ευρωβουλή, κυρία Καϊλή; Στο ονειρικά πλασμένο σύμπαν σας ίσως και να μην έχετε αντιληφθεί ότι τα συγχωροχάρτια δίνονται σε μάνες που έχουν κλέψει, σκοτώσει, λεηλατήσει, πυρπολήσει και αμαρτήσει στο όνομα του παιδιού τους κι όχι σε εκείνο του χρήματος. Ίσως να μη γνωρίζετε ότι αυτή την ιδιότητα, που εσείς επικαλεστήκατε και μία και δύο και τρεις φορές για να σας λυπηθούμε, την έχουμε επικαλεστεί κι εμείς, όχι για να εισπράξουμε οίκτο, αλλά δυο τρεις ώρες άδεια από τη δουλειά μαζί με μια στοιχειώδη ανοχή. Και ξέρετε ποια είναι η στάνταρ απάντηση που λαμβάνουμε εμείς οι μάνες από τα περισσότερα αφεντικά; «Σκασίλα μου, να μην έκανες παιδιά».
Σκασίλα μας κι εμάς, λοιπόν, κυρία Καϊλή. Γιατί δεν ήταν η μεγάλη ανάγκη που σας οδήγησε στη φυλακή αλλά μία υπέρμετρη πλεονεξία. Δεν μπλεχτήκατε για να σώσετε το παιδί σας από ένα μεγάλο κακό αλλά για το δικό σας μεγαλύτερο δυνατό καλό. Δεν ρισκάρατε για να θυσιαστείτε αλλά για να θυσιάσετε: όνομα, καριέρα, αξιοπρέπεια, οικογένεια. Δε ανυψώσατε την ιερή ιδιότητα της μάνας πάνω από κάθε αμάρτημα, αλλά τη σύρατε από τα μαλλιά στον βούρκο της μεγαλομανίας. Σκασίλα μας μεγάλη, λοιπόν, κυρία Καϊλή. Με το συμπάθιο και μετά συγχωρήσεως, αν στο τέλος αποδειχθεί πως όλα στο όνομα της μητρότητας τα πράξατε...
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 18/4
«Αγώνας και παιδί», δυνατός συνδυασμός, για να σηκώσεις το λάβαρο της συγχώρεσης και να πετάξεις ως αθώα περιστερά στον ουρανό μιας ιστορίας που βρίθει από μαύρα, σαν κατράμι, σύννεφα. Είναι, δεν είναι; Ας κατέβουμε τώρα από τα συννεφάκια στο έδαφος το βρυξελλιώτικο. Εκεί, όπου η χαμογελοαπαστράπτουσα κατηγορήθηκε για τις βαριές κι ασήκωτες περπατησιές της στο σκάνδαλο Qatargate, ένα από τα πιο σοβαρά, σοκαριστικά, κραυγαλέα σκάνδαλα που κλόνισε συθέμελα την Ευρώπη. Ας κατέβουμε κι ας την κοιτάξουμε ξανά. Τα είχε όλα: νιάτα, ομορφιά, δύναμη, εξουσία, άντρα, παιδί κι έναν μισθό που μόνο στον ύπνο σου μπορείς να δεις. Κι όλα, μα όλα, όπως τουλάχιστον κατηγορείται, τα έβαλε στη ρουλέτα για ακόμα περισσότερα φράγκα. Κι όταν η ρουλέτα έγινε χειροπέδα, μας ζήτησε να μην τη δικάσουμε ως δημόσιο πρόσωπο αλλά… ως μητέρα με παιδί.
Αλήθεια τώρα; Ως μαμά σάς στείλαμε στην Ευρωβουλή, κυρία Καϊλή; Στο ονειρικά πλασμένο σύμπαν σας ίσως και να μην έχετε αντιληφθεί ότι τα συγχωροχάρτια δίνονται σε μάνες που έχουν κλέψει, σκοτώσει, λεηλατήσει, πυρπολήσει και αμαρτήσει στο όνομα του παιδιού τους κι όχι σε εκείνο του χρήματος. Ίσως να μη γνωρίζετε ότι αυτή την ιδιότητα, που εσείς επικαλεστήκατε και μία και δύο και τρεις φορές για να σας λυπηθούμε, την έχουμε επικαλεστεί κι εμείς, όχι για να εισπράξουμε οίκτο, αλλά δυο τρεις ώρες άδεια από τη δουλειά μαζί με μια στοιχειώδη ανοχή. Και ξέρετε ποια είναι η στάνταρ απάντηση που λαμβάνουμε εμείς οι μάνες από τα περισσότερα αφεντικά; «Σκασίλα μου, να μην έκανες παιδιά».
Σκασίλα μας κι εμάς, λοιπόν, κυρία Καϊλή. Γιατί δεν ήταν η μεγάλη ανάγκη που σας οδήγησε στη φυλακή αλλά μία υπέρμετρη πλεονεξία. Δεν μπλεχτήκατε για να σώσετε το παιδί σας από ένα μεγάλο κακό αλλά για το δικό σας μεγαλύτερο δυνατό καλό. Δεν ρισκάρατε για να θυσιαστείτε αλλά για να θυσιάσετε: όνομα, καριέρα, αξιοπρέπεια, οικογένεια. Δε ανυψώσατε την ιερή ιδιότητα της μάνας πάνω από κάθε αμάρτημα, αλλά τη σύρατε από τα μαλλιά στον βούρκο της μεγαλομανίας. Σκασίλα μας μεγάλη, λοιπόν, κυρία Καϊλή. Με το συμπάθιο και μετά συγχωρήσεως, αν στο τέλος αποδειχθεί πως όλα στο όνομα της μητρότητας τα πράξατε...
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 18/4
