ΟΛΑ δείχνουν πως ο κ. Τσίπρας έχει πια συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι το βασικό πρόβλημά του είναι το θηριώδες έλλειμμα αξιοπιστίας του. Γνωρίζει πως ό,τι και να λέει δεν τον πιστεύει κανείς και πως θα τον ψηφίσουν μόνο εκείνοι που αδιαφορούν για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησής του και κινούνται αποκλειστικά από ένα μίσος «για τη Δεξιά». Αλλά αυτοί δεν επαρκούν για να του προσφέρουν την πρωτιά. Όπως δεν επαρκούσαν και στις εκλογές του 2019, παρά το ότι τα πεπραγμένα της διακυβέρνησής του ήταν φρέσκα και παρά το γεγονός ότι ούτε νταούλια βάρεσαν ούτε τις αγορές έκαναν να χορέψουν. Αντίθετα, οι αγορές τον χόρεψαν στο ταψί, μέχρι την ώρα που άρχισε να υπογράφει τα πάντα και με τα δύο του χέρια. Έχοντας, λοιπόν, συνειδητοποιήσει πως το παιχνίδι της πρωτιάς είναι χαμένο διαπαντός, τώρα αναζητά ευκαιριακούς συμμάχους που θα μπορούσαν να του προσφέρουν μια ψήφο ανοχής για να σχηματίσει την πολυπόθητη «κυβέρνηση των ηττημένων», την οποία τη μια στιγμή αποκλείει και την άλλη προτείνει. Οι πιθανοί συνεταίροι του αποκλείουν μια τέτοια προοπτική. Από τον Βαρουφάκη εισέπραξε ένα τεράστιο «όχι», όπως ο Γιάνης με ένα ν δήλωσε.

ΟΥΤΕ αυτό πτοεί τον κ. Τσίπρα. Αν και γνωρίζει πως, για να πετύχει τον σκοπό του, χρειάζεται και συνεργασία με κάποιο κόμμα και αποχή από άλλα δύο-τρία. Και δεν πτοείται, διότι θυμάται πως και ο κ. Καμμένος πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 τα ίδια έλεγε. Και μετά έγιναν αχώριστο ζευγάρι... Για τον κ. Ανδρουλάκη το είπε ξεκάθαρα: Όλα αυτά που λέει είναι προεκλογικά «λόγια του αέρα». Όσο για τον κ. Βαρουφάκη, είπε στη συνέντευξή του στον Alpha και τη Σταματίνα Τσιμτσιλή πως «ειλικρινά» δεν... έχει δει το πρόγραμμά του και... δεν είχε ακούσει όσα είχε πει για τις «Δήμητρες» και τα λοιπά! Είχε βουίξει ο κόσμος, αλλά ο κ. Τσίπρας έκανε ότι δεν άκουσε. Και σκέφθηκε πως ήταν η καλύτερη ώρα να χτυπήσει καμπανάκι. Λέγοντας πως ΚΚΕ και ΜέΡΑ25 θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αν μετά τις εκλογές τού λείπουν 5 ή 10 βουλευτές. Μιλάμε για την επιτομή του τυχοδιωκτισμού! Ο ένας (Ανδρουλάκης) λέει «λόγια του αέρα», ο άλλος (Βαρουφάκης) έχει απλώς κάτι εμμονές, ο τρίτος (ΚΚΕ) πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στην... προοπτική προοδευτικής διακυβέρνησης του τόπου. Πιστεύει ότι θα πετύχει τον σκοπό του με όλα αυτά; Πιθανόν! Ο πανικός μπροστά σε μία ακόμη ήττα είναι κακός σύμβουλος.
ΑΛΛΑ μάλλον δεν πρόκειται γι’ αυτό. Πρόκειται για μια συστηματική διαχείριση ήττας. Ο κ. Τσίπρας μιλά με το βλέμμα στην επόμενη των εκλογών ημέρα. Θέλει να πει πως ο ίδιος έβαλε τα δυνατά του, πέτυχε ό,τι μπορούσε να πετύχει, αλλά συνάντησε τείχος από τους ομοϊδεάτες του, οι οποίοι αρνήθηκαν στη χώρα την περίφημη «προοδευτική διακυβέρνηση». Ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για να βγάλει από πάνω του την ευθύνη της ήττας, μεταθέτοντάς τη στις πλάτες αυτών που πολύ θα ήθελε να χρησιμοποιήσει. Αυτό δεν σημαίνει πως ο κ. Τσίπρας έχει πλήρως παραιτηθεί.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ τις δημοσκοπήσεις και προσβλέπει στην ψήφο των αναποφάσιστων. Για να πετύχει μεγαλύτερο ποσοστό και πλέον να μεταθέσει όλες τις ευθύνες σ’ εκείνα τα κόμματα των οποίων τη στήριξη ή την ανοχή επιδιώκει. Κάθε άλλο παρά τυχαία αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο να του λείπουν μόνο πέντε ή δέκα έδρες. Όσο λιγότερες έδρες του λείπουν τόσο μικρότερη η δική του ευθύνη και τόσο μεγαλύτερη η ευθύνη των «άλλων». Ο εκβιασμός είναι σαφής. Εκείνοι που έχουν κατά νου μια χαλαρή ψήφο, και... μετά βλέπουμε, ας θυμούνται πως και για τον κ. Τσίπρα ισχύει ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Άλλωστε, το αξίωμα είναι γνωστό: Μην πιστέψεις τίποτε αν δεν διαψευστεί. Και ο κ. Τσίπρας διαψεύδει…

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή 7/5/2023