Ατζέντα για το περιβάλλον
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε αμέριμνα αδιαφορώντας για το διπλανό μας οικόπεδο
Από τον Καναδά έως τα Ουράλια, από την Ελβετία έως την Ιαπωνία, σε όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, στην Αφρική, στην Αυστραλία, σε όλον τον κόσμο, ολέθριες πυρκαγιές καταστρέφουν ζωές, περιουσίες, δάση, οικονομίες. Η κλιματική αλλαγή έχει αλλάξει τα πάντα, καθώς καύσωνες και ξηρασίες έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό περιβάλλον στην κυριολεξία. Ο ανθρώπινος παράγοντας, οι ανθρώπινες δραστηριότητες έρχονται να ανάψουν κάθε φορά και από μία σπίθα καταστροφής. Μέσα σε περιβάλλον κλιματικής αλλαγής, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα. Κάθε φωτιά δημιουργεί το δικό της μικροκλίμα, ενώ μετά ακολουθούν οι καταστροφικές πλημμύρες, που επίσης εμφανίζονται με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις λεγόμενες μεγα-πυρκαγιές και μεγα-καταιγίδες.
Η οικολογική καταστροφή βρίσκεται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής, καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να συνδυάσει την πρόληψη με την καταστολή. Τα σχέδια υπάρχουν και εφαρμόζονται, πλην όμως η πανδημία την υποχρέωσε να λοξοδρομήσει από το μεγάλο διακύβευμα της προστασίας του περιβάλλοντος. Τα τελευταία δραματικά γεγονότα έχουν καταδείξει την ανάγκη για υιοθέτηση μέτρων δύο ταχυτήτων: τα άμεσα, για την καταπολέμηση των πυρκαγιών, και τα μακροπρόθεσμα, που πρέπει να οδηγήσουν στην πλήρη ανακατεύθυνση του αγροτικού τομέα και του τρόπου ανάπτυξης της κτηνοτροφίας. Αναγκαστικά πρέπει να κατευθυνθούμε προς καλλιέργειες και δενδροφυτεύσεις που δεν αποτελούν τόσο μεγάλη εύφλεκτη ύλη και αναγκαστικά πρέπει να οδηγηθούμε και σε μια ελεγχόμενη κτηνοτροφία μέσα στα δάση.
Στο τέλος της ημέρας πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα: τρόπο ζωής, ανάγκες σε πρώτες ύλες, καλλιέργειες, καταναλωτικές επιλογές. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συγκεντρωνόμαστε και να ζούμε όλοι μαζί μέσα στις μεγάλες πόλεις, αφήνοντας την ύπαιθρο εγκαταλελειμμένη, χωρίς ζωή. Και δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε αμέριμνα αδιαφορώντας για το διπλανό μας οικόπεδο. Αλλά για να αλλάξουν όλα, πρέπει να υπάρξει μια κεντρική ευρωπαϊκή δεσμευτική πολιτική. Όπως συνέβη με την ατζέντα 2030 για την καταπολέμηση της φτώχειας. Χρειάζεται μια ατζέντα για το περιβάλλον.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»
Η οικολογική καταστροφή βρίσκεται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής, καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να συνδυάσει την πρόληψη με την καταστολή. Τα σχέδια υπάρχουν και εφαρμόζονται, πλην όμως η πανδημία την υποχρέωσε να λοξοδρομήσει από το μεγάλο διακύβευμα της προστασίας του περιβάλλοντος. Τα τελευταία δραματικά γεγονότα έχουν καταδείξει την ανάγκη για υιοθέτηση μέτρων δύο ταχυτήτων: τα άμεσα, για την καταπολέμηση των πυρκαγιών, και τα μακροπρόθεσμα, που πρέπει να οδηγήσουν στην πλήρη ανακατεύθυνση του αγροτικού τομέα και του τρόπου ανάπτυξης της κτηνοτροφίας. Αναγκαστικά πρέπει να κατευθυνθούμε προς καλλιέργειες και δενδροφυτεύσεις που δεν αποτελούν τόσο μεγάλη εύφλεκτη ύλη και αναγκαστικά πρέπει να οδηγηθούμε και σε μια ελεγχόμενη κτηνοτροφία μέσα στα δάση.
Στο τέλος της ημέρας πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα: τρόπο ζωής, ανάγκες σε πρώτες ύλες, καλλιέργειες, καταναλωτικές επιλογές. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συγκεντρωνόμαστε και να ζούμε όλοι μαζί μέσα στις μεγάλες πόλεις, αφήνοντας την ύπαιθρο εγκαταλελειμμένη, χωρίς ζωή. Και δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε αμέριμνα αδιαφορώντας για το διπλανό μας οικόπεδο. Αλλά για να αλλάξουν όλα, πρέπει να υπάρξει μια κεντρική ευρωπαϊκή δεσμευτική πολιτική. Όπως συνέβη με την ατζέντα 2030 για την καταπολέμηση της φτώχειας. Χρειάζεται μια ατζέντα για το περιβάλλον.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»