Στην κούρσα λαϊκισμού κερδίζει (πάντα) το ΠΑΣΟΚ

Αναρωτιέται κανείς τι νόημα έχει αυτή η διαρκής και κατά μέτωπο επίθεση του ΠΑΣΟΚ σε μια τόσο δύσκολη ώρα.

Προφανώς κανένα, διότι έπρεπε πια να έχει γίνει αντιληπτό ότι στις δύσκολες ώρες το τελευταίο που περιμένει ο λαός είναι η πολιτική αντιπαράθεση με αριθμούς και οικονομικές αναλύσεις. Ο πρωθυπουργός μετέβη στο Στρασβούργο για να συζητήσει και να συμφωνήσει οικονομικά μέτρα στήριξης της Ελλάδας για την αποκατάσταση της μεγάλης ζημιάς που προκάλεσε η θεομηνία. Και πραγματικά, δημιουργήθηκε ένα πακέτο των 2,25 δισ. από ευρωπαϊκούς πόρους, παλαιότερους, παρόντες και μελλοντικούς, με την ευλυγισία που επιβάλλουν η κρισιμότητα των στιγμών και το μέγεθος της καταστροφής.

Όσοι έχουν κατ’ ελάχιστον ασχοληθεί με τον τρόπο που κατανέμονται οι κοινοτικοί πόροι γνωρίζουν πως υπάρχουν κανόνες και έλεγχοι. Δεν μπορείς εύκολα να ανακατευθύνεις πόρους. Και όταν αποφασίζεις να το κάνεις, αυτό παίρνει πολύ χρόνο και απίστευτη γραφειοκρατία. Γνωρίζουμε επίσης ότι στο τέλος των προγραμμάτων παραμένουν αδιάθετα χρήματα και για αυτό και προσφέρεται η δυνατότητα απορρόφησης για ένα επιπλέον διάστημα δύο χρόνων. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, που έχει διαχειριστεί διάφορα κοινοτικά πλαίσια στήριξης -και δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τι γινόταν στα χρόνια της «ευμάρειας»-, θα έπρεπε να τα θυμάται όλα αυτά. Και να μην παριστάνει τον τιμητή των πάντων, λες και προέρχεται από παρθενογένεση.

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ «καταγγέλλει» τα αυτονόητα. Και υποστηρίζει πως όλα γίνονται ξαφνικά και διά μαγείας, όπως η ανακατεύθυνση των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης. Όσοι έχουν την παραμικρή σχέση με τη διακυβέρνηση -και το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι την έχει χάσει διά παντός- γνωρίζουν επίσης πως μεγάλες αναθεωρήσεις στο Ταμείο Ανάκαμψης δεν γίνονται. Η δυνατότητα που δίνεται είναι -κατά την πορεία της εφαρμογής και βλέποντας κάποιες καινούργιες ανάγκες- να γίνουν κάποιες μικρές αλλαγές, και πάλι με μεγάλες διαδικασίες. Ειδικά όσον αφορά το Ταμείο Ανάκαμψης, αυτό δημιουργήθηκε -και μάλιστα με πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη- μετά την πανδημία του κορωνοϊού. Και έχει συγκεκριμένη διάρκεια, δηλαδή ως το 2027. Τα αντιπλημμυρικά έργα και τα έργα αποκατάστασης από τη θεομηνία πρέπει μεν να γίνουν γρήγορα, αλλά ο χρόνος είναι μικρός για τόσο μεγάλες υποδομές. Κάποια μπορούν να ολοκληρωθούν άμεσα, κάποια χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Επομένως χρειάζονται λύσεις άμεσες, που δεν μπορούν να καλυφθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης -λόγω των γραφειοκρατικών καθυστερήσεων κατά την αναθεώρηση-, και λύσεις μακροπρόθεσμες, που πηγαίνουν πέραν του χρόνου λήξης της διάρκειας του Ταμείου. Το πρόβλημα με τη συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ είναι ότι στέκεται απέναντι σε λύσεις που η ίδια η ΕΕ προκρίνει ως περισσότερο πρόσφορες.

Υποστηρίζουν τώρα πως «η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που πέτυχε ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι τίποτα παραπάνω από τα ευρωπαϊκά χρήματα που δικαιούταν η χώρα μας έτσι κι αλλιώς». Γνωρίζουν κάποιον άλλο τρόπο; Και μάλιστα όταν είναι γνωστό πως για κάθε εκταμίευση επιπλέον κοινοτικών χρημάτων πρέπει να συμφωνήσουν οι υπόλοιπες 26 χώρες; Δηλαδή να ψηφίσουν στα Κοινοβούλιά τους; Θεωρεί το ΠΑΣΟΚ ότι τα πράγματα θα γίνονται πιο εύκολα αν ορίζονταν συνεδριάσεις των Κοινοβουλίων μέσα στους προσεχείς μήνες; Και είναι βέβαιοι ότι το αποτέλεσμα θα ήταν θετικό για την Ελλάδα;

Η πραγματικότητα είναι φυσικά διαφορετική. Κάθε φορά που προκαλείται μια έκτακτη ανάγκη -και αυτό ισχύει για όλες τις χώρες- συμβαίνει αυτό που το ΠΑΣΟΚ με αλλεπάλληλες ανακοινώσεις παριστάνει ότι το ακούει για πρώτη φορά: Πόροι που δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον συγκεκριμένο σκοπό κατευθύνονται προκειμένου να καλύψουν τις έκτακτες ανάγκες. Αυτή είναι μια απόφαση που δεν μπορεί να την πάρει μια χώρα από μόνη της.  Και επιτέλους, τι θέλουν να μας πουν; Πως αν είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης θα πήγαιναν στην ΕΕ και θα επέστρεφαν με… τσουβάλια λίρες; Αυτό αποτελεί πραγματική παραπλάνηση και δημαγωγία. Στην πιο δύσκολη ώρα, το ΠΑΣΟΚ τρέχει με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κούρσα του λαϊκισμού και… κερδίζει την πρωτιά!