Αντίπαλός µας µόνο τα προβλήµατα

Tο σηµαντικότερο συµπέρασµα από την έκβαση των εκλογών της προηγούµενης Κυριακής είναι η επιβεβαίωση αυτού που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κουραζόταν να επαναλαµβάνει σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου: Η κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας αντίπαλο έχει τα προβλήµατα. Το µοναδικό που θα µπορούσε να προστεθεί µετά την έκβαση των ευρωεκλογών και την ανακοίνωση των αποτελεσµάτων είναι µία λέξη: η λέξη «µόνο». Η κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας αντίπαλο έχει ΜΟΝΟ τα προβλήµατα.

Και τα προβλήµατα είναι πολλά. Το 2024 δεν είναι 2019. Σ’ αυτά τα χρόνια, στην παγκόσµια σκηνή, ήλθαν τα πάνω κάτω. Μια πρωτοφανής πανδηµία, δύο νέοι πόλεµοι στην ευρωπαϊκή γειτονιά, η Αφρική σε πλήρη αποσταθεροποίηση, η κλιµατική αλλαγή, το Μεταναστευτικό. Οι συνέπειες των αλλεπάλληλων κρίσεων είναι τόσες πολλές που οι Ευρωπαίοι πολίτες µε ευκολία πέρασαν στην γκρίζα ζώνη της αποχής. Είναι γνωστό ότι οι ευρωεκλογές υπήρξαν πάντοτε η αφορµή είτε για ψήφο αδιαφορίας είτε για ψήφο διαµαρτυρίας. Αυτή τη φορά (πανευρωπαϊκά) συνέβησαν και τα δύο!

Τα αποτελέσµατα είναι γνωστά: Ο Μακρόν προκήρυξε εκλογές στη Γαλλία, οι Σοσιαλδηµοκράτες βρέθηκαν στην τρίτη θέση στη Γερµανία και ο κυβερνητικός συνασπισµός κλυδωνίζεται, παραιτήθηκαν ο πρωθυπουργός του Βελγίου, καθώς και η ηγεσία του βελγικού κόµµατος Eccolo, την παραίτησή της έθεσε στη διάθεση των µελών η επικεφαλής του αριστερού συνασπισµού Sumar στην Ισπανία.

Αντίθετα, η Ελλάδα συνεχίζει να διαθέτει έναν ισχυρό πρωθυπουργό και µια άνετη κυβερνητική πλειοψηφία. Η Νέα ∆ηµοκρατία παραµένει µια συµπαγής δύναµη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος. Στο χέρι της είναι να πείσει τον κόσµο ότι καλή κυβέρνηση είναι αυτή που αντιµετωπίζει καλύτερα και αποτελεσµατικότερα τα προβλήµατα, τα οποία δεν είναι ούτε «δεξιά» ούτε «αριστερά».

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, απέτυχαν να πείσουν τους πολίτες πως τάχα έχουν στη διάθεσή τους κάποιες µαγικές λύσεις για την επίλυση των προβληµάτων που τους ταλανίζουν. Αυτό το έλλειµµα αξιοπιστίας, σε συνδυασµό µε την επιµονή στην τοξικότητα, οδήγησαν Κασσελάκη και Ανδρουλάκη στην ήττα.

Οσο και να προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, λέγοντας πως έχουν µπροστά τους τρία χρόνια να αποδείξουν την αξία τους, ο λογαριασµός αν ήταν να βγει θα είχε βγει. Αλλά ποσοστά κάτω του 15% δεν δικαιολογούν στρουθοκαµηλισµούς. Είναι οι µεγάλοι χαµένοι. Το καταπληκτικότερο όλων είναι πως στη δήλωσή του ο κ. Κασσελάκης είπε ότι «ο ελληνικός λαός µου έδωσε ξεκάθαρα τον χρόνο να χτίσω κυβερνητική εναλλακτική πρόταση». Ετσι είναι, αν έτσι νοµίζετε!

Ας αφήσουµε που παραδέχθηκε πως όλα όσα µας έλεγε πριν -οι προτάσεις και το δήθεν κοστολογηµένο πρόγραµµα- ήταν αέρας κοπανιστός, µπας και διατηρήσει το ποσοστό της συντριβής του 2023. ∆εν τα κατάφερε. Κι ας µας έλεγε ότι... βλέπει «ένα ρεύµα εκεί έξω στην κοινωνία» και ότι «στις 9 Ιουνίου η Ελλάδα θα µείνει έκθαµβη»! Τώρα, το ρεύµα έγινε... πίστωση χρόνου. Και όσο για το αν η Ελλάδα έµεινε έκθαµβη, πράγµατι έµεινε, αλλά... από την ανάποδη! Είναι άλλωστε βέβαιο ότι ο «χρόνος» θα αναλωθεί σε προσπάθειες επανένωσης του κατακερµατισµένου κεντροαριστερού παζλ.

Στην πραγµατικότητα, αυτός που πραγµατικά έχει χρόνο µπροστά του -έναν καθαρό χρόνο τριών ετών- είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και δεν υπάρχει αµφιβολία ότι θα το κάνει!


*Βουλευτής Β3 Νότιου Τοµέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δηµοσιογράφος