Εδώ που τα λέµε, ο «καλλωπισµός» της πισίνας Κασσελάκη στις Σπέτσες δεν είναι τίποτε µπροστά στους πολιτικούς καλλωπισµούς στους οποίους επιδίδεται παραδοσιακά ο ΣΥΡΙΖΑ, διά της γνωστής προπαγάνδας των λέξεων.

Καλλώπισαν την τρόικα και την ονόµασαν «θεσµούς». Στις 28 Φεβρουαρίου 2015, ο κ. Τσίπρας είχε πει στην Κ.Ε.: «Η τρόικα τελείωσε κι ας βαφτίζουν τρόικα την Κοµισιόν και τους διεθνείς θεσµούς». Του είχε απαντήσει ο Γέγκερ, εκπρόσωπος του Σόιµπλε: «Από σεβασµό προς τους Ελληνες φίλους µας, η τρόικα δεν θα λέγεται τρόικα. Αλλά οι θεσµοί θα διατηρήσουν τον ρόλο τους. Η επέκταση του ελληνικού προγράµµατος αποτελεί τον µόνο δρόµο προς τα εµπρός». Οπότε ονόµασαν την επέκταση του προγράµµατος «συµφωνία-πλαίσιο»! Και ο Τόµσεν απάντησε: «Η Αθήνα µπορεί να ονοµάσει όπως θέλει τη συµφωνία, αλλά δεν µπορεί να µην υπάρχει µνηµόνιο».

Καλλώπισαν τη ∆ανειακή Σύµβαση, ονοµάζοντάς τη «∆ανειακή Συµφωνία». Καλλώπισαν τη Συµφωνία της 20ής Φεβρουαρίου 2015, βαφτίζοντάς τη «Συµφωνία νέων δράσεων για αντικατάσταση µνηµονίων». Καλλώπισαν το παλιό Μνηµόνιο, βαφτίζοντάς το «τρέχον πρόγραµµα» ή «τρέχουσα συµφωνία». Μετά καλλώπισαν και το Νέο Μνηµόνιο, βαφτίζοντάς το «Νέα Συνθήκη», «Συµβόλαιο µε την Ευρώπη», «Νέα Συµφωνία», «Συµβόλαιο για την Ανάκαµψη και την Ανάπτυξη της ελληνικής οικονοµίας», «Νέο Κοινωνικό Συµβόλαιο».

Καλλώπισαν τα τεχνικά κλιµάκια και τις διαπραγµατεύσεις, βαφτίζοντάς τα Brussels Group και Athens Group. «Αλλο τροϊκανοί και άλλο εκπρόσωποι του Brussels Group», µας έλεγαν. Καλλώπισαν το Πρόγραµµα, ονοµάζοντάς το... arrangement. Καλλώπισαν τις αξιολογήσεις, ονοµάζοντάς τες... «επί τόπου ανταλλαγή δεδοµένων»! 

Καλλώπισαν το Μνηµόνιο µε τον ΟΟΣΑ βαφτίζοντάς το «Κοινό έγγραφο συνεργασίας» και τη Συνεργασία µε τον ΟΟΣΑ... «Μια Νέα Σχέση µε τον ΟΟΣΑ». Καλλώπισαν τις Μεταρρυθµίσεις, ονοµάζοντάς τες «Λίστα ενεργών Μεταρρυθµίσεων». Ονόµασαν «εξορθολογισµό» την αύξηση του ΦΠΑ, τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό «εκσυγχρονισµό του συνταξιοδοτικού συστήµατος», την περικοπή των επιδοµάτων «εκσυγχρονισµό», τις αλλαγές στα εργασιακά «έξυπνη προσέγγιση στις συλλογικές συµβάσεις εργασίας µε ισορροπία µεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης»!

Ολα αυτά τα… καλλωπισµένα µπήκαν σε µια ωραία συσκευασία δώρου και στον φιόγκο καρφιτσώθηκε ο βαρουφάκειος όρος «δηµιουργική ασάφεια». Οπως ο Βαρουφάκης είχε πει στις 2 Φεβρουαρίου 2015, µιλώντας σε 100 επενδυτές στο Λονδίνο, «αν χρειαστεί να χρησιµοποιήσουµε ευφηµισµούς και εργαλεία χρηµατοπιστωτικής µηχανικής, ώστε να βγάλουµε την Ελλάδα από τη χρεοδουλοπαροικία, θα το κάνουµε. Η ουσία όµως είναι µία. Το ελληνικό δηµόσιο χρέος θα γίνει βιώσιµο. Να κάνουµε πιο εύπεπτο αυτό το οποίο πρέπει να συµβεί για τους Ευρωπαίους εταίρους µας που έχουν δεσµεύσεις στους ψηφοφόρους τους».

Τα βαφτίσια του καλλωπισµού είχαν στο µεταξύ βαφτιστεί... ευφηµισµοί, προκειµένου, όπως µας έλεγαν, να... επιτευχθεί η «απαραίτητη πλαστικότητα»! Την οποία ο κ. Βαρουφάκης είχε περιγράψει στις 27 Φεβρουαρίου 2015, µιλώντας στον Αντέννα: «Είµαστε πολύ υπερήφανοι για τον βαθµό της ασάφειας. Βεβαίως και το κάναµε σκόπιµα. Σου λένε εκείνοι (οι Ευρωπαίοι), για να το περάσουµε από τη δική µας Βουλή είναι καλύτερο να το αφήσουµε φλου!». Η κατάσταση µε τους καλλωπισµούς, τα βαφτίσια και τα «φλου» είχε προκαλέσει τόσο µεγάλη σύγχυση, που η «Wall Street Journal» είχε καταγράψει τις νέες ΣΥΡΙΖΑϊκές ονοµατοδοσίες, ετοιµάζοντας ένα γλωσσάρι για να µπορούν να συνεννοούνται όλοι!

Από τον καλλωπισµό της τρόικας στον καλλωπισµό της πισίνας του Στέφανου Κασσελάκη, ένας ΣΥΡΙΖΑ δρόµος...

*Βουλευτής Β3 Νότιου Τοµέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δηµοσιογράφος