Στη Βραζιλία, όπου στην εξουσία έχει επιστρέψει ο κεντροαριστερός πρόεδρος Λούλα, µαίνονται οι πυρκαγιές, καθώς επί εβδοµάδες καίγεται το µεγαλύτερο τροπικό δάσος του πλανήτη. Οι πυρκαγιές ενισχύονται από την ακραία ξηρασία, ενώ κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης 45 πόλεις στην Πολιτεία του Σάο Πάολο. Σε πόλεις µε εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους, όπως το Πόρτο Βέλιο (460.000) και το Μανάους, η κατάσταση έγινε αφόρητα ασφυκτική και οι άνθρωποι δεν µπορούν να αναπνεύσουν εξαιτίας των καπνών.

Σε απόσταση 300 χλµ. από το Σάο Πάολο, όπου υπάρχουν µεγάλες αγροτικές εκτάσεις, οι πυρκαγιές έφτασαν έως τη Χιµπέιρου Πρέτου, µια πόλη 700.000 κατοίκων. Χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, καθώς οι φλόγες πλησίασαν και οι διακοπές ρεύµατος είναι συχνές, µέσα σε ένα τοπίο αποκάλυψης. Ανθρωποι χάνουν τη ζωή τους παλεύοντας µε τις φλόγες, πτήσεις ακυρώνονται, δρόµοι κόβονται στα δύο, καλλιέργειες καταστρέφονται, κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και ζώα απανθρακώνονται, τα πυροσβεστικά αεροσκάφη δυσκολεύονται να πετάξουν λόγω των πυκνών καπνών, που έφθασαν ακόµη και µέχρι την πρωτεύουσα Μπραζίλια.

Σύµφωνα µε το Εθνικό Ινστιτούτο ∆ιαστηµικών Ερευνών, η Πολιτεία του Σάο Πάολο έζησε τον χειρότερο Αύγουστο από τότε που ξεκίνησε η τήρηση δεδοµένων, το 1998. Ο Αµαζόνιος φλέγεται από τον περασµένο Ιανουάριο, καθώς από τότε έχουν ξεσπάσει 48.674 πυρκαγιές. Ο πρόεδρος Λούλα ενηµέρωσε πως διεξάγονται έρευνες για να εξακριβωθούν τα αίτια των πυρκαγιών, ενώ ανακοινώθηκαν και πολλές συλλήψεις. Πρόσθεσε, πάντως, ότι τη βασική ευθύνη φέρει η κλιµατική αλλαγή.

Οπως ανέφερε στο Χ, «δεν µπορεί κανένας να συνεχίζει να αρνείται την κλιµατική κρίση. Πρέπει να καταπολεµήσουµε την κλιµατική αλλαγή έξυπνα, µε επενδύσεις και χρηµατοδοτήσεις, συµπεριλαµβανοµένων χρηµατοδοτήσεων από πλούσιες χώρες, που έχουν ήδη καταστρέψει τα δικά τους δάση. ∆εν µπορεί ο παγκόσµιος Νότος να σηκώσει µόνος του αυτό το βάρος».

Αξίζει να σηµειωθεί πως στις 3 του περασµένου Ιανουαρίου, εποµένη της ορκωµοσίας του, υπέγραψε διάταγµα για την ενίσχυση της προστασίας του τροπικού δάσους του Αµαζονίου, δηλώνοντας πως ξεκινά αµέσως την υλοποίηση των προεκλογικών δεσµεύσεών του (ανάµεσά τους και ο πόλεµος κατά της οπλοκατοχής και της εγκληµατικότητας), που βρέθηκαν στον αντίποδα των πολιτικών του προκατόχου του, του ακροδεξιού Μπολσονάρου.

Καθώς η αποψίλωση του τροπικού δάσους αυξήθηκε κατά 75% κατά µέσον όρο σε ετήσια βάση την τελευταία δεκαετία, ο Λούλα δηµιούργησε µια «διαρκή διυπουργική επιτροπή για την προστασία και τον έλεγχο της αποψίλωσης του δάσους», ενώ ενεργοποίησε εκ νέου το Ταµείο για τον Αµαζόνιο, που είχε δηµιουργηθεί το 2008 για τη συγκέντρωση δωρεών, προορισµένων να γίνουν επενδύσεις στο δάσος και στην προστασία του. Νορβηγία και Γερµανία υπήρξαν οι χώρες που προσέφεραν τα περισσότερα χρήµατα σ’ αυτό το Ταµείο, αλλά από το 2019 αποφάσισαν να διακόψουν τη χρηµατοδότηση, διότι δεν µπορούσαν να συµφωνήσουν µε τον Μπολσονάρου για τον τρόπο που θα γινόταν η διάθεση αυτών των κονδυλίων.

Τώρα, ο Λούλα ευελπιστεί σε επανάληψη της βοήθειας, καθώς ασκεί µια εντελώς διαφορετική πολιτική στην προστασία του τροπικού δάσους. ∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι ο Αµαζόνιος, πνεύµονας για όλον τον πλανήτη, πρέπει να διασωθεί και να προστατευθεί. Αλλά η αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής θα χρειαστεί συνολική αντιµετώπιση. Με την ελπίδα ότι δεν είναι πια πολύ αργά...

*Βουλευτής Β3 Νότιου Τοµέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δηµοσιογράφος