Τη Κυριακή 26 Μαΐου η Ευρώπη ψήφισε για το άμεσο μέλλον της. Στη συζήτηση που προηγήθηκε, όλοι σχεδόν οι ευρωπαίοι αναλυτές εξέφραζαν τις αμφιβολίες τους για τα φαινόμενα εσωστρέφειας και ταυτόχρονης ανόδου των ακραίων αντιδραστικών και εθνικιστικών δυνάμεων σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Όμως, σε όλη τη προεκλογική περίοδο που υποτίθεται συζητήθηκαν οι διαφορετικές απόψεις για το μέλλον της Ευρώπης, απουσίαζε ο συγκροτημένος ευρωπαϊκός λόγος για την πορεία της Ευρώπης και την προοπτική της, για το όραμα – πυρήνα της, που δεν είναι άλλο από τη συνεργασία των χωρών, την αξιοπρέπεια του πολίτη, την ισότητα των δικαιωμάτων, την εμπέδωση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ευημερίας των λαών.

Όλα τα παραπάνω αποτελούσαν και αποτελούν ιστορικά τη νίκη της δημοκρατίας απέναντι στο φασισμό και την επικράτηση μιας κοινωνίας ελευθερίας και δημοκρατικών αρχών. Εάν οι δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις ανανεωμένες και διδαγμένες από την όλη πορεία τους μέχρι σήμερα, επικρατήσουν, τότε η Ευρώπη θα κινηθεί σε μια επιβεβαίωση της ταυτότητας των ευρωπαϊκών αξιών και θα επικεντρωθεί σε μια προσπάθεια βελτίωσης του κράτους δικαίου και των ατομικών δικαιωμάτων και απομόνωσης των ακραίων εθνικιστικών δυνάμεων που θέτουν με τη σειρά τους σε κίνδυνο το ενωσιακό οικοδόμημα.

Όμως, η Ευρώπη δεν είναι σε θέση, ούτε θα έπρεπε, να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς ως έθνος και ως κοινωνία. Είναι όμως, μια ισχυρή στήριξη, μια στρατηγική αναφορά για τη χώρα, στις σημερινές συνθήκες.

Η Ν.Δ. μετά το αποτελέσματα της Κυριακής διεκδικεί την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον ηττημένο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Η διαχείριση της ήττας από τα στελέχη της κυβέρνησης και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ήταν στη κυριολεξία τραγική και ας λένε ότι «έλαβαν» το μήνυμα! Μπορεί να μην υπήρξε σοβαρή πολιτική συζήτηση για την Ευρώπη και τα προβλήματα που παρουσιάζει ο τρόπος ενοποίησης της, μπορεί να αναλώθηκαν οι πολιτικές δυνάμεις σε ένα προσωρινό ξεκαθάρισμα της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, ενόψει εθνικών εκλογών, ωστόσο είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστεί κανείς την Ελλάδα εκτός Ευρώπης.

Η Ευρώπη χρειάζεται μια μεγάλη προοδευτική αλλαγή, προκειμένου να δοθούν λύσεις στις νέες γενιές. Όσον αφόρα τη χώρα μας, το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ δεν θα έχει συμπληρωματικό ρόλο στη επερχόμενες εθνικές εκλογές.

Ζητά από τον πολίτη και διεκδικεί δύναμη καθαρής διερευνητικής εντολής ικανής να σχηματισθεί κυβέρνηση ευρύτερης στήριξης για την ανασυγκρότηση της χώρας και το τέλος των διχαστικών και εκβιαστικών διλλημάτων της Ν.Δ. και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

O Στέλιος Μανουσάκης  είναι Δικηγόρος, τέως πρόεδρος Δ.Σ.Π., υποψήφιος βουλευτής Α’ Πειραιώς & Νήσων

με το Κίνημα Αλλαγής