Δεν νομίζω ότι υπάρχει προηγούμενο, τουλάχιστον στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, που ένα κυβερνητικό κόμμα σε διάστημα λιγότερο των δέκα ετών από τη στιγμή που έφτανε στο ζενίθ του να έχει κατακερματιστεί όχι σε δύο ή σε τρία αλλά σε… επτά μικρότερα κόμματα, που μάλιστα οι μεταξύ τους σχέσεις είναι από ανύπαρκτες ως εχθρικές. Τον Ιανουάριο του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ με ένα κρεσέντο δημαγωγίας και λαϊκισμού βάδιζε πλησίστιος προς την εξουσία.

Με παραμύθια για «λύρες και νταούλια», με ψεύτικες δεσμεύσεις για σκίσιμο των τρισκατάρατων μνημονίων, με υποσχέσεις σχεδόν στους πάντες σχεδόν για τα πάντα έφτασε στο 36,3% και για λίγο έχασε την πολυπόθητη αυτοδυναμία. Την κυβέρνηση του την πρόσφερε στο πιάτο ο Πάνος Καμμένος με τους αλήστου μνήμης Ανεξάρτητους Έλληνες. Έναντι πολύ γερών πολιτικών ανταλλαγμάτων βέβαια, αφού έγινε κι εκείνος ισχυρός συγκυβερνήτης της χώρας, με λόγο για όλα, πλην του Σκοπιανού βεβαίως που διέλυσε τελικά τον αριστεροδεξιό «συνεταιρισμό». Από τον Ιανουάριο εκείνο και μετά ξεκίνησε σταδιακά η αποδόμηση ενός κόμματος που ήταν φανερό πως δεν είχε τον παραμικρό συνεκτικό κρίκο μεταξύ των κορυφαίων πρωταγωνιστών του.



ΣΥΡΙΖΑ: Εννέα χρόνια από την ανάληψη της εξουσίας, έγινε επτά κοµµάτια 

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης με τη Λαϊκή Ενότητα ήταν ο πρώτος που αποσχίστηκε και μαζί του συντάχθηκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Και οι δύο ήταν πρόσωπα τα οποία ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ανέδειξε σε κορυφαίες θέσεις. (Υπερ)υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο κ. Λαφαζάνης στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, πρόεδρος της Βουλής η κυρία Κωνσταντοπούλου που το 2016 δημιούργησε και αυτή το δικό της κόμμα, την Πλεύση Ελευθερίας. Ένα ακόμα πρόσωπο το οποίο επίσης ο κ. Τσίπρας εμπιστεύθηκε τυφλά πάρα τις εσωτερικές αντιδράσεις που αντιμετώπιζε ήταν ο Γιάνης Βαρουφάκης. Διαφώνησε για την «κωλοτούμπα» μετά το δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015 και μερικά χρόνια αργότερα δημιουργήθηκε το ΜέΡΑ25. Το 2019 και αυτό και η Πλεύση μπήκαν στη Βουλή. Στην πορεία προστέθηκαν και νέες διασπάσεις και συγκεκριμένα το 2023 η Νέα Αριστερά με επικεφαλής τον -εκλεκτό επίσης του κ. Τσίπρα- Αλέξη Χαρίτση, ο Κόσμος του Πέτρου Κόκκαλη -επιλογή Τσίπρα και αυτός για το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ το 2019-, ενώ πριν από μία εβδομάδα προέκυψε η νέα διάσπαση με το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη.

Με λίγα λόγια, εννέα χρόνια έπειτα από εκείνη την εκλογική νίκη του Αλέξη Τσίπρα το κόμμα που γιγάντωσε ο πρώην πρωθυπουργός με το χάρισμα της δημόσιας παρουσίας του αποσυντέθηκε και έγινε… επτά κόμματα, μαζί με τον εναπομείναντα στην Κουμουνδούρου ΣΥΡΙΖΑ. Οι ευθύνες του ίδιου είναι αδιαμφισβήτητες. Για αυτό άλλωστε, ενώ αποχώρησε πέρυσι περίπου με… δάφνες, στην παρούσα φάση για αρκετούς -ακόμα και από αυτούς που έχουν απομείνει στην Κουμουνδούρου- θεωρείται βασικός υπαίτιος της διάλυσης. Λένε δε ότι εκείνος έδωσε το «πράσινο φως» για να εμφανιστεί στον ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης. Ότι τον βοήθησε με έμμεσο τρόπο να εκλεγεί, γιατί είχε πολιτικά θέματα με την Έφη Αχτσιόγλου. Ότι σχεδιάζοντας τη δική του «επόμενη μέρα» λησμόνησε το «σπίτι» του και το άφησε στην τύχη του. Γενικότερα ότι το πολιτικό του αισθητήριο σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα δεν είναι τόσο οξύ όσο κάποιοι νόμιζαν και αυτό πληρώνει σε έναν βαθμό το κόμμα του. Που από κόμμα εξουσίας και κυβερνησιμότητας, στην παρούσα φάση δείχνει να έχει μετατραπεί σε σκόνη και θρύψαλα.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή