Αφήνοντας πίσω την εορταστική περίοδο, που για τον περισσότερο κόσμο ήταν ένα φωτεινό διάλειμμα σχετικής ξεγνοιασιάς, τα προβλήματα της καθημερινότητας επιστρέφουν και μάλιστα σε συνθήκες πιο δύσκολες για όλους. Το διαθέσιμο εισόδημα είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα για την κοινωνία και οι πρωτοβουλίες που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση για την ενίσχυσή του, με μειώσεις φόρων και άλλων βαρών της τάξεως του 1,5 δισ. ευρώ, πρέπει να αναπτυχθούν άμεσα για να γίνουν αντιληπτές από την κοινωνία.

Μαζί με τις πρωτοβουλίες αυτές καθοριστικής σημασίας είναι η αύξηση του αριθμού των συλλογικών συμβάσεων που εξασφαλίζουν δίκαιες εργασιακές σχέσεις και αποτελούν στοιχείο κοινωνικής συνοχής αλλά και συνολικής ανάπτυξης της οικονομίας.

Εργαζόμενοι και εργοδότες με τις συμβάσεις αυτές, που πριν από την περίοδο των μνημονίων ήταν πολύ περισσότερες, επιχειρούν να βρουν τη χρυσή τομή και την αναγκαία ισορροπία ανάμεσα στο αναγκαίο κέρδος για τους δεύτερους και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου για τους πρώτους. Η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Νίκη Κεραμέως, όλο το τελευταίο διάστημα έχει επιχειρηματολογήσει υπέρ της θέσπισης κινήτρων που θα διευκολύνουν τους κοινωνικούς εταίρους στην εκπροσώπηση και τη διαπραγμάτευση. Και αυτό προκειμένου το ποσοστό των εργαζομένων οι οποίοι καλύπτονται από συλλογική σύμβαση -που είναι κάτω από 30%, ενώ υπάρχει οδηγία της Κομισιόν που αναφέρει στόχο ένα ποσοστό της τάξεως του 80%- να αυξηθεί.

Το υπουργείο έχουμε διαβάσει το προηγούμενο διάστημα ότι εξετάζει την άρση των περιορισμών που ισχύουν στην υπογραφή κλαδικών συμβάσεων, την επέκτασή τους και την κήρυξή τους ως υποχρεωτικών. Η διαδικασία αυτή πρέπει να τρέξει γρήγορα, καθώς ακόμα και η πλευρά των μικρομεσαίων εργοδοτών, που αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας, δείχνει να το επιθυμεί. Η αύξηση των συλλογικών συμβάσεων θα βοηθήσει όχι μόνο τους εργαζόμενους αλλά και συνολικά την εθνική οικονομία.

Δεν περιορίζει μόνο την ανισότητα και την εργασιακή εκμετάλλευση. Με την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των εργαζόμενων προάγει την κατανάλωση και την ανάπτυξη. Ταυτόχρονα δημιουργεί συνθήκες ανταγωνισμού για τους εργοδότες και δεν επιτρέπει την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων.

Ενώ μειώνει τις συγκρούσεις στον εργασιακό χώρο και αυτό δημιουργεί καλύτερο και πιο αποδοτικό περιβάλλον εργασίας. Η κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να προχωρήσει σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά πρέπει να επισπεύσει τη διαδικασία που οδηγεί σε συνθήκες κοινωνικής δικαιοσύνης και οικονομικής προόδου. Ξεπερνώντας αντιδράσεις που σίγουρα υπάρχουν, αλλά προέρχονται από τους λίγους, ενώ οι συντριπτικά περισσότεροι αναμένουν το αυτονόητο, που έτσι κι αλλιώς αποτελεί ευρωπαϊκή οδηγία, την οποία δεν μπορούμε να αγνοούμε.

*Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή