Πριν από λίγες μέρες, Κυριακή βράδυ ήταν, μερικές δεκάδες μέτρα από το σπίτι μου ένας άνθρωπος που προσπαθούσε να βγάλει το μεροκάματό του, στο πρακτορείο ΟΠΑΠ το οποίο διατηρούσε, έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του.

Σε ένα πολύ κεντρικό σημείο του Παλαιού Φαλήρου, μπροστά από πολυσύχναστη στάση του τραμ, με άλλα ανοικτά μαγαζιά κοντά, ο ή οι δράστες του φονικού μπήκαν στο μικρό μαγαζί και μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου έναν οικογενειάρχη, έναν ήσυχο άνθρωπο, με τον οποίο ανταλλάσσαμε τακτικά μια καλημέρα και γνώριζα ότι ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού, που έμεινε ορφανό.

Η δουλειά που κάνουμε μας έχει «εξοικειώσει» σε έναν βαθμό με περιστατικά βίας, όπως το συγκεκριμένο, ωστόσο, όταν αυτό γίνεται δίπλα σου, σε ένα σημείο όπου πριν από λίγο περπατούσαν τα παιδιά σου και αφορά ανθρώπους που τους γνωρίζεις προσωπικά από χρόνια, το σοκ είναι μεγάλο.

Και έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι το αίσθημα ασφάλειας στις γειτονιές δεν είναι απλώς εύθραυστο, αλλά κινδυνεύει να γίνει ανύπαρκτο. Ένα περιστατικό όπως αυτό εγείρει, φυσικά, εύλογα ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα των μέτρων ασφαλείας σε κατοικημένες περιοχές και μάλιστα σε μια χώρα όπου ο αριθμός των γυναικών και ανδρών που υπηρετούν στην Ελληνική Αστυνομία είναι μεγάλος.

Μπορούσε άραγε να αποφευχθεί αυτή η τραγική εξέλιξη; Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να απαντήσει με ένα ναι ή ένα όχι. Ωστόσο, η πρόληψη με μέτρα όπως οι καλά φωτισμένοι δρόμοι, οι αυξημένες περιπολίες αστυνομικών δυνάμεων, η εγκατάσταση καμερών ασφαλείας σε όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία σίγουρα θα λειτουργούσε αποτρεπτικά σε πολλές περιπτώσεις.

Είναι πολύ σημαντική επίσης η συνεργασία μεταξύ πολιτών, τοπικών Αρχών και Σωμάτων Ασφαλείας. Κι ακόμα, η ενίσχυση της αστυνόμευσης στις γειτονιές, η επιτήρηση ευάλωτων σημείων, όπως καταστήματα που λειτουργούν μέχρι αργά, και η άμεση ανταπόκριση στις κλήσεις των πολιτών μπορούν να ενισχύσουν το αίσθημα ασφάλειας.

Η κυβέρνηση αυτή έχει κάνει σοβαρά βήματα στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Πιο πρόσφατο η υλική και ηθική επιβράβευση των στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας με την επίσημη αποδοχή της επικινδυνότητας του επαγγέλματος. Και η υλικοτεχνική υποδομή έχει αναβαθμιστεί, όχι όμως όσο θα χρειαζόταν. Πρέπει λοιπόν να γίνουν πολύ περισσότερα και κυρίως πρέπει η Αστυνομία, με ακόμα καλύτερη εκπαίδευση, να κάνει την παρουσία της αισθητή στις γειτονιές είτε με μοτοσικλέτες, όπως παλαιότερα με την ομάδα ΔΙΑΣ, είτε με πεζές περιπολίες.

Η εγκληματικότητα προφανώς δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθεί, μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί πιο αποτελεσματικά με μέτρα άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα. Η τελευταία αυτή στυγερή δολοφονία στο Παλαιό Φάληρο με τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε πρέπει να λειτουργήσει ως σήμα αφύπνισης για όλους. Κυρίως αυτούς που έχουν την ευθύνη της προστασίας του πολίτη.


*Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή