Ναι, το αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών φέρνει στην πρωτιά-τουλάχιστον στην φάση αυτή- έναν πολιτικό Ευρωπαϊστή και όχι κάποιους από τους ουκ ολίγους πλέον εκφραστές της πολιτικής διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ναι, κατά πάσα βεβαιότητα, στο δεύτερο γύρο των Γαλλικών εκλογών ο Εμανουέλ Μακρόν θα επικρατήσει της ακροδεξιάς αντιπάλου του Μαριν Λε Πέν και θα γίνει ο επόμενος Γάλλος πρόεδρος.
Ναι, οι κορυφαίοι πολιτικοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των δικών μας έσπευσαν να εκφραστούν θετικά για την επικράτηση Μακρόν και να δηλώσουν την στήριξη τους ενόψει δεύτερου γύρου.
Ταυτόχρονα όμως με όλα αυτά, στη Γαλλία υπάρχει ένα εκλογικό αποτέλεσμα που δείχνει πώς ένα ποσοστό ψηφοφόρων το οποίο ξεπερνά το 40 % -αφού και ο Μελανσόν είχε κεντρικό σύνθημα «Ευρώπη: Η την αλλάζουμε ή την εγκαταλείπουμε»- κάθε άλλο παρά θετικά βλέπει πλέον το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η Ευρώπη των λαών που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της μετατρέπεται σταδιακά σε Ευρώπη της φτώχειας, της ανασφάλειας, των ανισοτήτων και της ανυπαρξίας αλληλεγγύης.
Αυτή η σημερινή Ευρώπη ασφαλώς δεν μπορεί να ικανοποιεί ούτε τους φανατικότερους Ευρωπαϊστές. Όμως εκείνοι που πρέπει και μπορούν να την αλλάξουν δεν είναι όσοι την μισούν. Οι ακραίοι εθνικιστές, οι αμετανόητοι Αριστεροί δήθεν ριζοσπάστες , οι δημαγωγοί λαϊκιστές και των δύο πολιτικών άκρων μπορεί να αξιοποιούν την συγκυρία και να κερδίζουν πολιτικά οφέλη αλλά δεν αποτελούν αξιόπιστές πολιτικές δυνάμεις για να αλλάξει ρότα η Ευρώπη. Τυχάρπαστοι πολιτικοί που λένε οτιδήποτε για να χαϊδέψουν αυτιά δεν ήταν και δεν μπορεί να είναι ποτέ η λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Εκτός αν τους το επιτρέψουν οι ίδιοι οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες που με τις κοντόφθαλμες πολιτικές τους «σπρώχνουν» όλο και περισσότερο κόσμο προς τις «λύσεις απελπισίας» τύπου Λε Πέν και όχι μόνο...
Αν το αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών εκληφθεί ως «σήμα κινδύνου» από τις δυνάμεις της μετριοπάθειας και της λογικής τότε τα πράγματα μπορεί να γίνουν καλύτερα για την Ευρώπη και-κυρίως- για τους κατοίκους της. Αν πάλι προκαλέσει εφησυχασμό και συνέχιση των ίδιων πολιτικών, τότε είναι βέβαιο ότι θα ανοίξουν οι πόρτες του ...φρενοκομείου! Και αλίμονο μας...