Προφανώς η διαπίστωση του δημάρχου δεν αφορά μόνο το Μενίδι. Το αγαθό της ασφάλειας τείνει να αποτελέσει πλέον πολυτέλεια για το σύνολο των πολιτών που ζουν σε αυτή τη χώρα. Η εγκληματικότητα κάθε μορφής καλπάζει. Δεν υπάρχει πλέον γειτονιά η οποία να μην αποτελεί στόχο κακοποιών στοιχείων. Ληστείες, κλοπές, διαρρήξεις έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο.

Κάπου στο 2010, δημιουργήθηκε στην Ελληνική Αστυνομία μία ομάδα που έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι μπορεί να είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση όλων των μορφών εγκληματικότητας. Από τους τσαντάκηδες μέχρι τους πολύ σκληρούς κακοποιούς. Πρόκειται για την «Ομάδα ΔΙΑΣ» που περιπολούσε και περιπολεί με μοτοσυκλέτες στο κέντρο αλλά και στις γειτονιές της πρωτεύουσας και η παρουσία της δεν λειτουργούσε μόνο κατασταλτικά αλλά και προληπτικά. Νέοι άνδρες και γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας, απολύτως μάχιμοι βρίσκονταν δίπλα στον πολίτη την στιγμή που τον χρειαζόταν

Τα χρόνια πέρασαν και η Ομάδα Δίας σημείωσε μεγάλες επιτυχίες ενώ θρήνησε και θύματα σε συμπλοκές με σκληρούς εγκληματίες. Όμως, για λόγους που μάλλον δεν μπορούν να εξηγηθούν, η αριθμητική της δύναμη σταδιακά μειωνόταν. Οι αστυνομικοί που υπηρετούσαν από 2500 έφτασαν τον Σεπτέμβριο του 2016 τους 1.800 ενώ υπάρχουν πληροφορίες πως το τελευταίο διάστημα έχουν μειωθεί κι άλλο. Όποιος ζει σε γειτονιά της πρωτεύουσας αντιλαμβάνεται ότι βλέπει τις μοτοσυκλέτες με τον μονίμως αναμμένο φάρο πολύ πιο αραιά πλέον απ΄ ό,τι πριν από δύο-τρία χρόνια.

Ταυτόχρονα οι ίδιοι οι αστυνομικοί σε ιστοσελίδες που ασχολούνται με θέματα της ΕΛ.ΑΣ μιλούν για ακαταλληλότητα αναλώσιμων υλικών όπως φθαρμένες μπότες και σπασμένα κράνη. Για μείωση των περιπολιών επειδή συνάδελφοι τους απασχολούνται σε άλλες δευτερεύουσας σημασίας υπηρεσίες. Για χρησιμοποίηση της Ομάδας Δίας σε περιστατικά που δεν αρμόζει στην επιχειρησιακή της δράση και την εκπαίδευση της.

Η Ομάδα Δίας είναι ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης στην οποία οδηγείται η Ελληνική Αστυνομία με ευθύνη φυσικά της πολιτικής ηγεσίας της αλλά και της κυβέρνησης συνολικά. Μιας κυβέρνησης που αντιμετωπίζει τους αστυνομικούς με καχυποψία ως και εχθρικότητα, δέσμια των ιδεολογικών αγκυλώσεων της πλειοψηφίας των στελεχών της.

Χωρίς Αστυνομία όμως δεν μπορεί να υπάρχει αίσθημα ασφάλειας. Και η ασφάλεια αποτελεί υποχρέωση μιας ευνομούμενης Πολιτείας απέναντι στους πολίτες. Στο Μέγαρο Μαξίμου και στα συναρμόδια υπουργεία όπου εδώ και δυο ενάμιση χρόνο ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τη δεύτερη αξιολόγηση- η οποία έπρεπε να είχε κλείσει από τον Φεβρουάριο του 2016- καλό θα ήταν να δώσουν λίγο περισσότερη σημασία στο καυτό θέμα της ασφάλειας . Έστω και με βαριά καρδιά κάποιοι από αυτούς.