Αυτό που συμβαίνει, ειδικά τον τελευταίο καιρό, με κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να στοχοποιούν την αντιπολίτευση -με ιδιαίτερη προτίμηση στη Νέα Δημοκρατία- επιχειρώντας να μεταθέσουν δικές τους ευθύνες για μια σειρά από μείζονος σημασίας θέματα, τείνει να πάρει πλέον διαστάσεις γραφικότητας.

Το είδαμε στην περίπτωση της απεργίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ όπου ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών προσπάθησε να μας πείσει πως δεν έχει αυτός την ευθύνη για τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση. Σα να ήταν η Νέα Δημοκρατία εκείνη που μοίραζε εδώ και μήνες υποσχέσεις για μονιμοποιήσεις χιλιάδων συμβασιούχων , οι οποίες δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να υλοποιηθούν αφού έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με τις επιταγές του Συντάγματος.

Το είδαμε επίσης στην κινητοποίηση που είχαν αποφασίσει να κάνει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων στα Εξάρχεια η οποία απαγορεύθηκε την τελευταία στιγμή με τον αρμόδιο υπουργό να κάνει ότι και ο συνάδελφος του επί των Εσωτερικών. Η Νέα Δημοκρατία είχε την ευθύνη για την εξαγγελθείσα συγκέντρωση , σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Ο οποίος μάλιστα έφτιαξε στο μυαλό του κι ένα εκπληκτικό σενάριο το οποίο θεώρησε ότι μπορεί να γίνει πιστευτό : Το έκαναν –λέει- για να μας υποχρεώσουν να την απαγορεύσουμε και μετά να λένε ότι τα Εξάρχεια είναι άβατο. Κωμικά πράγματα…

Όταν δεν στρέφονται εναντίον της αξιωματικής αλλά και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης πάντα θα βρουν κάποιον «σαμποτέρ» του -κατά τα λοιπά- …τιτάνιου κυβερνητικού έργου: Οι δικαστές του ΣτΕ φταίνε επειδή δεν παίρνουν αποφάσεις οι οποίες να τους αρέσουν (ενώ οι νόμοι που αυτοί ψηφίζουν με την πλειοψηφία των 153 είναι… άψογοι). Οι δανειστές φταίνε γιατί αθετούν πάντα συμφωνηθέντα (ενώ εκείνοι είναι …πρότυπα εφαρμογής όσων έχουν συνυπογράψει από το 2015 και μετά). Όλοι φταίνε για τα πάντα εκτός από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Μία κυβέρνηση που πορεύεται σταθερά με το δόγμα «όταν η αλήθεια διαφωνεί με το αφήγημα μας τόσο το χειρότερο… για την αλήθεια». Μία κυβέρνηση που δεν κάνει τίποτε άλλο παρα να επιβεβαιώνει την ρήση του Βενιαμίν Φραγκλίνου πως «όποιος είναι καλός στις δικαιολογίες σπανίως είναι καλός σε οτιδήποτε άλλο».

Αν και τώρα τελευταία, ακόμα και οι δικαιολογίες τους ούτε καλές είναι ούτε -κυρίως- πειστικές ακόμα και για αφελείς…