Μιλούν για κάποιους που εκπόνησαν «οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης προκειμένου να υπάρξει μια κοινωνικά έκρυθμη κατάσταση» επειδή (Σ.Σ. αυτοί οι κάποιοι) «δυσαρεστούνται από τα θετικά αποτελέσματα της χώρας, από το γεγονός ότι κλείσαμε την αξιολόγηση και ο τουρισμός έχει σπάσει κάθε ρεκόρ»…
Επικαλούνται «σχέδιο πολιτικής ανωμαλίας πάνω στα αποκαΐδια»…
Κατηγορούν με σφοδρότητα την αντιπολίτευση ότι χαρακτηρίζεται από «υπερβολική δόση ενός επικίνδυνου λαϊκισμού και μιας επικίνδυνης ανευθυνότητας».

Επιτίθενται στα «κακά» μέσα μαζικής ενημέρωσης για «ρεπορτάζ τα οποία ήταν έτοιμα, σχόλια τα οποία οτιδήποτε και να γίνεται έβρισκαν πάντοτε κάτι αρνητικό να πουν».
Στο τέλος (;) αλλάζουν γνώμη και μας λένε ότι «το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής επιβεβαιώνεται στις πυρκαγιές που είναι σε εξέλιξη στις άλλες χώρες της Μεσογείου και κυρίως στην Πορτογαλία. Εμείς έχουμε και μια ιδιαιτερότητα παραπάνω, διότι οι συγκεκριμένες πυρκαγιές στην Αττική ήταν σε πευκοδάση που ξέρουμε -και έχουμε πλέον αυτή την εμπειρία- ότι είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί, ιδίως όταν πνέουν άνεμοι».

Όλα αυτά- εντός εισαγωγικών- είναι φράσεις που χρησιμοποίησαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα κυβερνητικά στελέχη και μάλιστα κορυφαία μιλώντας για την καταστροφή στην Ανατολική Αττική. Από το «σχέδιο αποσταθεροποίησης» ως την … «κλιματική αλλαγή».

Υπουργοί οι οποίοι θα ήταν ίσως πανευτυχείς αν δεν υπήρχαν μέσα ενημέρωσης που μετέδιδαν τις εικόνες κόλασης από τα μέτωπα της φωτιάς. Που όμως όλα τα προηγούμενα χρόνια έδιναν ρεσιτάλ λαϊκισμού κάθε φορά που υπήρχαν αντίστοιχα φαινόμενα.
Αυτοί βέβαια τους ξεπέρασαν όλους. Τα είπαν σχεδόν όλα και τους έφταιξαν σχεδόν οι πάντες εκτός από τον εαυτό τους. Ίσως γιατί θεωρούν πως τα έκαναν όλα σωστά. (Αν και «εξαφανισμένοι οι περισσότεροι της κρίσιμες ώρες) .Ίσως γιατί η λέξη «αυτοκριτική» τους είναι άγνωστη.
Μάλλον όμως γιατί η τρικυμία εν κρανίω που τους διακρίνει κάθε φορά που έχουν να αντιμετωπίσουν πραγματικές δυσκολίες, όλο και χειροτερεύει…