Λόγια του αέρα...
Οι ανέξοδες υποσχέσεις του πρωθυπουργού
Στο κατώφλι ενός χειμώνα που αναμένεται εξαιρετικά βαρύς για τους φορολογούμενους ,ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει -χρησιμοποιώντας το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης-να πείσει ότι το κλίμα αλλάζει για την οικονομία, ότι η καθημερινότητα θα βελτιωθεί και ότι ο ίδιος είναι το πλέον αξιόπιστο πρόσωπο για να επιτευχθούν όλα αυτά. Έφτασε μέχρι του σημείου αυτός, ένας πολιτικός προερχόμενος από την κομμουνιστική Αριστερά, να επισκέπτεται μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις πολυεθνικού ενδιαφέροντος και να πλέκει το εγκώμιο της ελεύθερης οικονομίας. Στα λόγια λοιπόν και στο θεαθήναι είναι όντως καλός ο Αλέξης Τσίπρας. Τι γίνεται όμως με τις πράξεις;
Η κραυγή αγωνίας των μικρομεσαίων-κυρίως- επιχειρήσεων όπως ακούγεται από τους εκπροσώπους της δείχνει πώς τα πρωθυπουργικά λόγια απέχουν παρασάγγας από την σκληρή πραγματικότητα.
Καιρό τώρα η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας διεκδικεί την θεσμοθέτηση και λειτουργία ενός ειδικού ακατάσχετου τροφοδότη λογαριασμού, δημοσίου και λειτουργικών εξόδων μιας επιχείρησης. Ζητά επίσης το «πάγωμα» των ληξιπρόθεσμων οφειλών εργοδοτών στον ΟΑΕΕ και την μετατροπή της οφειλής σε χρόνο με αποποίηση ασφαλιστικού χρόνου. Και το σημαντικότερο, επισημαίνει ότι πρέπει να σταματήσει η υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, αφού η εμπειρία των χρόνων της κρίσης μας δείχνει ότι είναι αιτία πολλών δεινών στη πραγματική οικονομία και ο βασικός λόγος της φορο-αποφυγής και της φορο-αδυναμίας με αποτέλεσμα τη διαρκή αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Τα αιτήματα αυτά είχαν διατυπωθεί και πέρσι και πρόπερσι και-για να είμαστε δίκαιοι-και παλαιότερα. Τίποτα από αυτά δεν εισακούστηκε. Τίποτα από αυτά δεν θεσμοθετήθηκε. Αντίθετα, στον τομέα της φορολογίας οι επιβαρύνσεις την χρονιά αυτή είναι ακόμα μεγαλύτερες.
Λίγες ημέρες πριν από τα εγκαίνια της φετινής ΔΕΘ, τίποτα νεώτερο δεν υπάρχει σε κανένα από αυτά τα τρία μέτωπα. Τίποτα που να δημιουργεί αισιοδοξία στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες αλλά και στο σύνολο των φορολογουμένων.
Ποιά αξία έχουν λοιπόν τα λόγια του πρωθυπουργού, η αισιοδοξία του, ακόμα και οι όποιες δεσμεύσεις του; Δυστυχώς απολύτως καμία. Η πραγματικότητα που διέψευσε τις –κατ ομολογία του-δικές του αυταπάτες θα διαψεύσει και όσα τώρα υποστηρίζει.
Είπαμε...Στα λόγια ο κ. Τσίπρας μπορεί να είναι ο καλύτερος. Το ακριβώς αντίθετο όταν έρχεται η ώρα των έργων...