Όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα στην πολιτική επικαιρότητα -και όχι μόνο σε αυτή- είναι ένα μέρος μόνο της ατζέντας μέσα στην οποία θα κινηθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τους επόμενους μήνες.

Μια οικολογική καταστροφή που τα σημάδια της -ορατά και μη- θα είναι υπαρκτά για πολλά χρόνια για τα εκατομμύρια κατοίκων του λεκανοπεδίου. Ένας υπουργός ο οποίος παραμένει στη θέση του επειδή η απομάκρυνσή του ενδεχομένως θα αποτελούσε την αρχή για ένα εντυπωσιακά γρήγορο ξήλωμα του κυβερνητικού πουλόβερ.
Μια άλλη υπόθεση, η οποία έφτασε να συζητείται σήμερα στη Βουλή και μάλιστα σε επίπεδο πρότασης για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τον έναν από τους δύο επικεφαλής αυτής της προφανώς αταίριαστης αλλά τόσο αρμονικά συνεργαζόμενης κυβερνητικής συμμαχίας. Μια σειρά αποκαλύψεων που έχουν να κάνουν με την υποχρέωση των πολιτικών αυτήν τη δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα και τους Έλληνες να διάγουν βίο που δεν θα προκαλεί.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά: υπάρχουν και όσα έχουν να κάνουν με μια καθημερινότητα που συντρίβει τα περισσότερα ελληνικά σπίτια. Ατέλειωτοι λογαριασμοί που περιμένουν να πληρωθούν, αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτό να συμβεί. Μια εξοντωτική φορολογική και ασφαλιστική επέλαση που γονατίζει και τους τελευταίους οι οποίοι έχουν καταφέρει να σταθούν όρθιοι. Δεσμεύσεις εκατοντάδων χιλιάδων τραπεζικών λογαριασμών. Χιλιάδες πλειστηριασμοί ακινήτων, μικρών και μεγαλύτερων.

Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι ο βαρύτερος που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι συνεταίροι της εξουσίας, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν με νύχια και με δόντια γαντζωμένοι στις καρέκλες τους. Τόσο αποφασισμένοι που κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν φτάσει στο σημείο να έχουν κάνει «ψωμοτύρι» την επίκληση του ονόματος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ως να ήταν ο αείμνηστος ιδρυτής της ΝΔ ο δικός τους πολιτικός πατέρας. Κι από την άλλη -αυτή των ΑΝΕΛ- πρόσωπα τα οποία υπηρέτησαν υπουργικές καρέκλες αλλά και κρατικές και κομματικές θέσεις επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (σ.σ. δεν είναι όλοι λοβοτομημένοι, δυστυχώς γι' αυτούς) να μιλούν με θράσος για τις κυβερνήσεις «που επι σαράντα χρόνια κατέστρεψαν τον τόπο».

Το προφανές είναι ότι θα συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη της καρέκλας (τους) με πάθος και συνέπεια. Το ακόμα προφανέστερο είναι πως οι περισσότεροι τούς έχουν ήδη πάρει χαμπάρι…