Τα στοιχεία της Eurostat σχετικά με την κατάσταση στην οποία ζουν σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα δεν είναι μόνο αποκαλυπτικά για την σκληρή πραγματικότητα που προσπαθεί να εξωραΐσει η κυβέρνηση αλλά αποτελούν και ένα ηχηρότατο σήμα κινδύνου για το άμεσο μέλλον

Ένας στους τρεις κατοίκους της χώρας μας ζούσε το 2016 σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Πρόκειται για το 35,6% του πληθυσμού και συγκεκριμένα για 3,8 εκατομμύρια πολίτες . Τι σημαίνει αυτό; Πως καθένας από αυτά τα 3,8 εκατομμύρια ανθρώπων είτε δηλώνει εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, είτε στερείται βασικά καταναλωτικά αγαθά, είτε αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις, είτε ζει σε οικογένεια που κανένα μέλος της δεν έχει «κανονική δουλειά». Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά μαζί.

Οι κυβερνήσεις την περίοδο των μνημονίων άσκησαν –και πολύ σωστά- κοινωνικές πολιτικές για πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους. Με επιδόματα ενοικίου και σίτισης , με δωρεάν ρεύμα ή με μειωμένα τιμολόγια ΔΕΚΟ κ.λ.π. Ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος οφείλει να μεριμνά για τους πολίτες που δεν διαθέτουν τα στοιχειώδη για αξιοπρεπή διαβίωση και να τους τα παρέχει.

Ωστόσο οι επιδοματικές πολιτικές έχουν κι αυτές τις αντοχές τους. Γιατί όσο επεκτείνονται σε μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού τόσο πρέπει να αυξάνεται η χρηματοδότηση τους από εκείνους που εργάζονται και φορολογούνται. Με δεδομένο ότι οι φοροδοτικές ικανότητες δεν είναι ανεξάντλητες ο κίνδυνος να σταματήσει να χρηματοδοτείται επαρκώς το κράτος για να ασκεί επιδοματικές πολιτικές είναι σημαντικός. Και κάτι τέτοιο θα ήταν δραματικό και ανεπίτρεπτο για εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας

Τι οφείλει να κάνει η κυβέρνηση λοιπόν αντί να φορολογεί αγρίως επιχειρήσεις και ιδιώτες που θεωρεί ότι έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν ασταμάτητα και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις για ανύπαρκτες από το κράτος σε αυτούς παροχές; Το σημαντικότερο είναι να σταματήσει να τους αντιμετωπίζει σαν αγελάδες για άρμεγμα και να φροντίσει να δημιουργηθούν συνθήκες που θα τους επιτρέψουν να συνεχίζουν να εργάζονται και να πληρώνουν φόρους. Εκλογίκευση της φορολογίας και κίνητρα για αύξηση της επιχειρηματικότητας.

Γιατί δεν το κάνει τόσο καιρό τώρα; Μάλλον επειδή θεωρεί ότι με τις επιδοματικές πολιτικές δημιουργεί ένα κομμάτι εκλογικής πελατείας που θα το έχει μαζί της μέχρι τις επόμενες εκλογές. Όμως ο κίνδυνος να μην μπορεί το επόμενο διάστημα να ανταποκριθεί στις επιδοματικές πολιτικές επειδή οι αγρίως φορολογούμενοι πολίτες θα έχουν «στεγνώσει» πια και δεν θα μπορούν με τη σειρά τους να ανταποκριθούν στις τεράστιες φορολογικές υποχρεώσεις τους αρχίζει να είναι ορατός. Κι αν κάτι τέτοιο συμβεί δεν θα έχει καθόλου σημασία αν θα είναι καταστροφικό για τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα εκλογικά σχέδια τους. Καθόλου όμως…