Όσα ακούστηκαν στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πολιτική του Γιάννη Μουζάλα στο προσφυγικό διόλου απέχουν της πιο σκληρής κριτικής που έχει δεχθεί ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής από κόμματα της αντιπολίτευσης.

Όπως προκύπτει από τα ρεπορτάζ των συναδέλφων, πολλά μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και μάλιστα παρουσία του πρωθυπουργού κατηγόρησαν τον κ. Μουζάλα για αναποτελεσματικότητα σε θέματα πουν αφορούν στη μετακίνηση πληθυσμών και στην πολιτική ασύλου αλλά και στο ζήτημα της εφαρμογής της συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία, η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν τηρεί τα υπεσχημένα.

Ανεξάρτητα από την ιδεολογική σκοπιά από την οποία βλέπουν το θέμα όσοι επιτέθηκαν στον κ. Μουζάλα, η ουσία είναι μία: Ο αριθμός των προσφύγων που βρίσκονται ακόμα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που μπορούν να φιλοξενήσουν οι υπάρχουσες υποδομές. Οι ροές από την Τουρκία ασφαλώς δεν έχουν σχέση με το περσινό κύμα, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν. Οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων ειδικά τώρα που χειμωνιάζει είναι πολύ κακές. Και βέβαια οι κάτοικοι των νησιών ανησυχούν για όσα έρχονται τους επόμενους μήνες εξαιτίας όλων αυτών.

Ο κ. Μουζάλας περιορίστηκε να δηλώσει πως είναι έτοιμος να παραιτηθεί αν του ζητηθεί. Ταυτόχρονα όμως υπενθύμισε ότι η πολιτική που εφαρμόζεται στο μεταναστευτικό είναι συλλογική, δηλαδή της κυβέρνησης και όχι προσωπική δική του. Κι όπως φαίνεται, έχει απόλυτο δίκιο. Διότι αλλιώς για ποιο λόγο να προταθεί από την ελληνική κυβέρνηση για το πόστο του επιτρόπου ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Συμβούλιο της Ευρώπης; Προφανώς ο πρωθυπουργός εκτιμά το έργο του και θεωρεί ότι πρέπει να επιβραβευτεί γι' αυτό με ένα σημαντικό ευρωπαϊκό αξίωμα. Όπως επικροτεί το έργο -και τη φρασεολογία- Πολλάκη και γι αυτό επίσης τον διατηρεί αμετακίνητο στο πόστο του. Όπως έχει την πλήρη και απόλυτη ευθύνη για όσα λέγονται και γίνονται -ή δεν γίνονται- απ' όλους τους υπουργούς του που διατηρεί αμετακίνητους εδώ και περίπου έναν χρόνο που έγινε ο τελευταίος ανασχηματισμός.

Κανένας Μουζάλας λοιπόν. Κανένας Πολάκης, κανένας Καμμένος, κανένας Τόσκας, κανένας Γαβρόγλου. Η κεντρική πολιτική κατεύθυνση και οι επιμέρους των υπουργείων έχουν όνομα και αυτό είναι του ίδιου του πρωθυπουργού. Όλα τα υπόλοιπα είναι ωραία για να συνεχίζει ο κ. Τσίπρας την πορεία που έχει χαράξει με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιμήκυνση του χρόνου παραμονής του στην εξουσία. Χρησιμοποιώντας τα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου είτε ως πολύ βολικά γι' αυτόν αλεξικέραυνα ή απλώς για να κάνουν και να λένε αυτά που δεν θέλει να κάνει ή να πει ο ίδιος αυτοπροσώπως.