Είναι πραγματικά να γελάει κανείς με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που λες και το κάνουν επίτηδες, τιονάζουν στον αέρα κάθε λογική και στρατηγική μετριοπάθειας που επιδιώκει να καθιερώσει ο Αλέξης Τσίπρας βλέποντας ότι οι… ταρζανιές και παλαιοκομματικές κορώνες δεν τον βγάζουν πουθενά.

Την ώρα λοιπόν που άπαντες συνομολγούσαν ότι η τοξικότητα την οποία επικαλείται ο εσχάτως ο πρωθυπουργός (και που προσδιορίστηκε από κάποιους ως…. προειδιοιητική βολή για πρόωρες εκλογές, πριν ο Μητσοτάκης αποκλείσει εκ νέου αυτό το ενδεχόμενο), ήρθε ο…. εκλογολόγος της Κουμουνδούρου Βερναρδάκης να εκφραστεί με αδιανόητα προσωλητικές εκφράσεις για τη Νίκη Κεαραμέως.

Επρόκειτο για τον ορισμό της συκοφαντικής δυσφήμισης και του ευτελισμού της πολιτικής ζωής και μάλιστα σε τόσο κρίσιμες περιόδους. Αυτή ωστόσο η ασυδοσία των Συριζαίων ξεκινά δίχως αμφιβολία και τελειώνει στο πρόσωπο του Τσίπρα. Όχι μόνο γιατί ο ίδιος είχε κάνει στο παρελθόν λάβαρο αυτού του είδους τη ρητορική, αλλά και γιατί δεν έκανε τίποτα για να ακυρώσεις τους εντός του κόμματός του εκπροσώπους της.

Πρώτος και καλύτερος βεβαίως ο Πολάκης, τον οποίο Τσίπρας κάλυπτε πολιτικά σε κάθε του θεσμική παρασπονδία, επειδή θεωρούσε -και προφανώς θεωρεί ακόμη- ότι ο ΑΨΥΣ εξυπηρετεί την ανάγκη συσπείρτωσης ενός συγκεςκριμένου ακροατηρίου. Δεν καταλαβαίνει όμως, ότι όπβως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ότι ο Παυλάρας του κρατάει κανα-δυο, αλλά του διώχνει…. δέκα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται δεδομένου του γεγονότος ότι η προσεχής εκλογική αναμέτρηση θα κριθείο στο χώρο του κέντρου.

Σου λέει λοιπόν ο Βερναρδάκης, που έχει στο ενεργητικό του κι άλλες τέτοις… άτυχες στιγμές, ότι αφού ο Πολάκης (αλλά και κάποιοι άλλοι κατά καιρούς τύπου Τασίας, Δρίτσα και πάει λέγοντας) δεν υπέστη καμία συνέπεια έχοντας μιλήσει ξεδιάντροπα για… μαυραγορίτες και δοσίλγους, αλλά και έλεγχο της λειτουργίας της Δικαιοσύνης από τον ΣΥΡΙΖΑ , ας ρίξω κι εγώ μια… Πισπιρίγκου που είναι στην επικαιρότητα, έτσι για να βγάλω και κανένα τσιτάτο.

Φυσικά και ο Τσίπρας δεν θα τον διαγράψει ποτέ, γεγονός που εξασφαλίζει ότι η αλυσίδα αυτού του είδους των υβριστικών δηλώσεων θα μεγαλώσει κι άλλο στον δρόμο προς τις κάλπες, έστω κι αν οφθαλμοφανέστατα ναρκοθετεί την προσπάθεια της Κουμουνδούρου να γυρίσει το εις βάρος της κλίμα. Το πράγμα καθίσταται ακόμη χειρότερο ουσιααστικά και σημειολογικά, αν αναλογιστεί κανείς την φρικαλεότητα και τον κοινωνικό αντίκτυπο της υπόθεσης που ο Βερναρδάκης έκρινε σκόπιμο ότι πρέπει να εντάξει στο πλαίσιο της πολιτικής αντιπαράθεσης, καθώς και την διαρκή επιχείρηση της Κουμουνδούρου να οικειοποιηθεί κάθε έννοια σεβασμού των γυναικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το ίδιο φυσικά συνέβαινε και επί διακυβέρνησης Τσίπρα, όπου δεν εκδιώχθη ποτέ και κανείς για όσα βίωσε η χώρα εκείνη την περίοδο, με αποτέλεσμα το δήθεν ηθικό πλεονέκτηματης Αριστεράς να καταστεί αποτυχημένο ανέκδοτο. Στον αντίποδα, έτσι για να γίνονται οι παραίτητες συγκρίσεις και να εξηγούνται τα… τρισκατάρατα δημοσκοπικά δεδομένα, ο Μητσοτάκης, διέγραψε με συνοπτικές διαδικασίες τον Μπογδάνο όταν ξέφυγε εντός του Κοινοβουλίου, ενώ η ιστορία των «γαλάζιων» κυβερνήσεων, με τα ουκ ολίγα στραβά της, είναι γεμάτη από αποπεμφθέντες υπουργούς.