Νομίζω φίλοι μου ότι δεν πρέπει πια να υπάρχει συζήτηση σχετικά με το ποιος θα πρέπει να είναι ο σημαιοφότος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Το δάκρυ ενός αθλητή για την συμμετοχή και μόνο σε μια Ολυμπιάδα, ο οποίος ξεκίνησε από το απόλυτο μηδέν, έφθασε στο σημείο να γίνει παγκόσμια φίρμα με πρωτάθλημα NBA και ετήσιες απολαβές μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, είναι νομίζω η εικόνα του όχι μόνο του καλοκαριού, αλλά και της δεκαετίας στην Ελλάδα.


Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο εκπρόσωπος μιας χώρας για την οποία όλοι είμαστε περήφανοι και μας κάνει να λησμονούμε λίγο εκείνη την… άλλη, που μας προβληματίζει και ενίοτε μας πονάει. Ταυτόχρονα, η χθεσινή του εικόνα στο ΣΕΦ, μας παραπέμπει έστω και δια της φαντασίας σ' εκείνες τις ξεχασμένες και μακρινές μνήμες της ολυμπιακής ιδέας. Ναι, όσα λεφτά κι αν έβγαλε, όσα δαχτυλίδια πρωταθλητή κι αν πήρε ή θα πάρει στο μέλλον στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, ένιωσε πως η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που αφήνει στα παιδιά του, που τον συνόδευαν στον αγωνιστικό χώρο χθες μετά το τέλος του αγώνα με την Κροατία, είναι η στιγμή που θα εκπρσωπεί την χώρα που τον μεγάλωσε σε μια Ολυμπιάδα. Κι όταν πρόκειται για τη γεννέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η είσοδός του με τη γαλανόλευκη ως πρώτου αθλητή στο Παρίσι αποκτά πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, που ξεπερνούν τα ελληνικά σύνορα.

Πέραν της εμβέλειας της αθλητικής προσωπικότητας του Γιάννη που δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου παιδιού απ' αυτά που θα παρελάσουν στο ολυμπιακό στάδιο της γαλλικής πρωτεύουσας και τα οποία αξίζουν τον απόλυτο σεβασμό μας (προεξαρχόντων βεβαίωες του Τεντόγλου, της Σάκκαρη και της εθνικής ομάδας πόλο), η σημειολογία και οι συμβολισμοί μιας τέτοιας απόφασης θα ήταν αν μη τι άλλο ιδιαιτέρως χαρακτηριστικοί και ξεκάθαροι… Σε μια δύσκολη περίοδο θα φθάσουμε... λίγο ψηλότερα όλοι μας. Ίσαμε το μπόι του Γιάννη.

ΥΓ. Πλέον νομίζω πως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Βασίλης Σπανούλης είναι μετά τον Νίκο Γκάλη η σημαντικότερη προσωπικότητα για το ελληνικό μπάσκετ. Και ο χώρος αυτός δεν είχε και λίγες εδώ που τα λέμε. Όπως είπε κάποτε κι ο Νίκος Παππάς του ΣΥΡΙΖΑ (ο ευρωβουλευτής όχι ο πρώην υπουργός Επικρατείας), οι καριέρες και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Από χθες βράδυ μιλά άλλη μια όμρφη ιστορία που φέρει την υπογραφή του…