Όταν ο Βλάχος θυμάται τον Άδωνι και ξεχνά τον Καμμένο…
Ο κόσμος της ΝΔ είναι ο μοναδικός που αποφασίζει ποιοι είναι φιλοξενούμενοι και μουσαφίρηδες
Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στο πεδίο της διερεύνησης της υπόθεσης Novartis, οι κυβερνητικές στοχεύσεις σε ό,τι αφορά την πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, είναι απολύτως ξεκάθαρες. Αδιαφορώντας επιδεικτικά για την ουσία όπως διαμηνύουν έγκυροι νομικοί κύκλοι, επικεντρώνεται -όπως αναμενόταν άλλωστε- στα περί εμπλοκής πρώην «γαλάζιων» υπουργών στο σκηνικό, σε μια εμφανή προσπάθεια να δημιουργηθούν εντυπώσεις στην κοινή γνώμη και να διχαστεί η ΝΔ.
Από την πρώτη στιγμή, ο Κυριάκος Μητοτάκης έδωσε σαφές στίγμα, μιλώντας για σκευωρία και πολιτική δίωξη. Μέχρι και ο Κώστας Καραμανλής, προχωρώντας σε μια σπάνια δημόσια παρέμβαση το μεσημέρι της Παρασκευής επιβεβαίωσε απόλυτα -έστω και μέσω των συνεργατών του- το περιεχόμενο των δηλώσεων στις οποίες είχε προχωρήσει λίγη ώρα νωρίτερα ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Υπενθυμίζεται, ότι ο Έλληνας Επίτροπος είχε τονίσει ότι οι χειρισμοί του έναντι της πανδημίας της γρίπης που είχε ξεσπάσει επί ημερών του στο υπουργείο Υγείας είχαν την συγκατάθεση τόσο του πρώην πρωθυπουργού, όσο και του συνόλου των τότε συναρμόδιων υπουργών.
Παρά το γεγονός ότι η ΝΔ εμφανίστηκε στο συγκεκριμένο μέτωπο με ενιαία φωνή και μάλιστα στο ανώτατο επίπεδο (κάτι που εδώ που τα λέμε ουδέποτε ήταν το βασικότερο χαρακτηριστικό του κόμματος), οι συνήθεις ύποπτοι Βαγγέλης Αντώναρος και Γιώργος Βλάχος που έχουν κάνει πολιτική καριέρα ως συνδαιτυμόνες του Καραμανλή και τακτικοί επισκέπτες της Παναγή Κυριακού, έβαλαν ανεξήγητα στο στόχαστρό τους -αποκλειστικά και μόνο- τον Άδωνι Γεωργιάδη, κάνοντας λόγο περί ανάγκης παραίτησής του από την αντιπροεδρία της ΝΔ μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση και επιστρατεύοντας τους γνωστούς χαρακτηρισμούς τύπου… μουσαφίρης και φιλοξενούμενος.
Εμείς εδώ κατά καιρούς, τόσο από το parapolitika.gr, όσο και από την ομώνυμη εφημερίδα, έχουμε ασκήσει έντονη κριτική στον «γαλάζιο» αντιπρόεδρο, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο δρα και εκφράζεται κατά καιρούς. Όμως δεν μπορούμε, ιδιαίτερα σ' αυτή την κρίσιμη φάση, να μην επισημάνουμε το αυτονόητο. Ότι δηλαδή για το ποιος είναι φιλοξενούμενος ή μη στην «γαλάζια» παράταξη, δεν το αποφασίζει ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Σαμαράς, πολλώ δε μάλλον ο Αντώναρος με τον Βλάχο.
Αυτό, το αποφασίζει ο κόσμος της ΝΔ, που έφερε τον Γεωργιάδη στην τρίτη θέση της μεγαλύτερης εκλογικής περιφέρειας της χώρας και του έδωσε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 10% στην κούρσα για την αρχηγία. Αντιθέτως, ο διαγραμμένος πλέον από τη ΝΔ, Αντώναρος, κατέστη από άλλοτε κυβερνητικός εκπρόσωπος… αποτυχών πολιτευτής, ενώ είναι αμφίβολο αν θυμούνται το πέρασμά του από την κυβέρνηση Καραμανλή ακόμη και οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ της Β' Αθήνας, όπου και ήταν επίσης υποψήφιος. Άλλωστε, κατά κοινή ομολογία, αυτός ήταν ο ορισμός του... περαστικού από την παράταξη. Όσο για τον βουλευτή Αττικής, με την λογική που έθεσε ζήτημα παραίτησης Γεωργιάδη, θα μπορούσε να πράξει το ίδιο και για τον Γιάννη Στουρνάρα ή Δημήτρη Αβραμόπουλο, έτσι για να προκαλέσει και… διεθνή ντόρο, μια και ο τελευταίος εκπροσωπεί την χώρα στην Κομισιόν;
Παρεμπιπτόντως, δεν θυμόμαστε τον πρώην υφυπουργό να δείχνει αντίστοιχη ευαισθησία και στις περιπτώσεις που η σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητούσε από του βήματος της Βουλής την παραίτηση ή την αποπομπή του Καμμένου από την κυβέρνηση για τις γνωστές συνομιλίες του με τον ισοβίτη ή τον ρόλο του στην δυσώδη υπόθεση της Σουδικής Αραβίας και την προκλητική συμπεριφορά του με την χλιδάτη ζωή και τα παθιασμένα τζογαρίσματα στο Λονδίνο.
Κι εκεί δεν υπήρχαν… αγνώστου προέλευσης μαρτυρίες που βασίζονταν σε... εκτιμήσεις για το ύψος της φερόμενης ως δωροδοκίας πολιτικών προσώπων. Στις εν λόγω περιπτώσεις απόλυτος και αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον συγκυβερνήτη του Αλέξη Τσίπρα... Άραγε στο μυαλό του Βλάχου, δεν υπήρχε τότε πολιτικό και ηθικό θέμα προκειμένου να πάρει σβάρνα τα ΜΜΕ και να ζητήσει την παραίτηση του προέδρου Πάνου;
Η μοναδική εξήγηση που θα μπορούσε να δώσει κανείς γι' αυτού του είδους τα παραληρήματα, είναι ότι αυτοί οι λίγοι που επιμένουν να το παίζουν… καραμανλικότεροι του Καραμανλή, αντιλήφθηκαν μάλλον… βίαια, ότι το αφήγημα περί δυσαρέσκειας του πρώην πρωθυπουργού για κεντρικές επιλογές της Πειραιώς (όπως π.χ η ανάθεση αντιπροεδρίας στον Α. Γεωργιάδη), πάνω στο οποίοι επιχειρούσαν σταθερά να υπενθυμίσουν την πολιτική τους ύπαρξη, κατέρρευσε πλήρως μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα.
Στην αρχή ήταν η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού στο συνέδριο της ΝΔ, όπου και προανήγγειλε ότι πολύ σύντομα η παράταξη θα κληθεί και πάλι να διαδραματίσει ιστορικό ρόλο για την χώρα και μόλις πριν από τρεις μέρες, ήλθε η ταύτιση της Παναγή Κυριακού με τα λεγόμενα Αβραμόπουλου.
Φυσικά, όπως και στην Πειραιώς, σημασία στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει το τι ειπώθηκε, αλλά από ποιους… Βλέπετε, η απάντηση ήλθε λίγο αργότερα δια στόματος όχι μόνω στελεχών με πολύ μεγαλύτερη πολιτική, αλλά και… καραμανλική βαρύτητα, όπως ο Ρουσόπουλος ή ο Κακλαμάνης, αλλά και μέσω των ίδιων των συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού, που έκαναν εξ αρχής λόγο περί προσωπικών απόψεων. Τώρα το αν ο Καραμανλής κρίνει ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να λάβει πιο… δραστκά μέτρα, προκειμένου να πάψουν όλοι αυτοί να μιλούν εξ ονόματός του, θα φανεί στο άμεσο μέλλον.