Οι «γερµανοτσολιάδες», οι «προσκυνηµένοι», οι «προδότες» και άλλοι συναφείς επιθετικοί προσδιορισµοί αποτελούσαν επί χρόνια τη φρασεολογία του διχασµού, πάνω στην οποία στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ την αντιπολιτευτική του τακτική και εν τέλει την άνοδό του στην εξουσία. Ο νυν κυβερνητικός του εταίρος επίσης αποδύθηκε σε υβριστικούς χαρακτηρισµούς, αλλά και συνωµοσιολογίες. Όταν πια κλήθηκαν να κυβερνήσουν, απεδείχθησαν οι «τέλειοι» αιθεροβάµονες.

Νόµιζαν πως θα αλλάξουν την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσµο, όπως δικαιούται να πιστεύει κάθε έφηβος. Επί χρόνια έχτισαν την πολιτική τους άνοδο πάνω σε ρητορική µίσους και ακραίας πόλωσης. Ως αντιπολίτευση δεν στήριξαν ούτε έναν καλό νόµο ή πράξη της κυβέρνησης Ν∆ - ΠΑΣΟΚ.

Τώρα που βρήκαν τα δύσκολα, ζητούν συναίνεση, αλλά και αυτήν ουδόλως την εννοούν. Φάνηκε περίτρανα στο πώς χειρίστηκαν την υπόθεση Νovartis. Τα υλικά κάθε σκανδαλολογίας είναι ακριβώς τα ίδια. Λάσπη και ανεµιστήρας. Χειριστές του ανεµιστήρα οι ίδιοι που διακρίθηκαν και στο παρελθόν στην κατασκευή άλλων «σκανδάλων».

∆ιαψεύστηκαν παταγωδώς, αλλά έκαναν πως δεν κατάλαβαν και συνεχίζουν. Όταν ξεκίνησε η σκανδαλολογία στον τόπο µας, όλοι όσοι γράφουµε και διαβάζουµε ήµασταν αγέννητοι. ∆ιότι απλούστατα το «έργο» παίζεται στην Ελλάδα εδώ και αιώνες. Το ένα «σκάνδαλο» παρελαύνει πίσω από το άλλο.

Η δικαιοσύνη έρχεται -συνήθως αργά- και αναδεικνύει πως τα περισσότερα -όχι όλα, για να είµαστε ακριβείς- είναι ψέµατα και στήθηκαν για να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιµότητες. Η υπόθεση της Νovartis πολυδιαφηµίστηκε, όπως κάθε προηγούµενή της. Έφτασε στη Βουλή µε πρωτοβουλία της κυβέρνησης και, όταν οι κατηγορούµενοι δήλωσαν µε παρρησία πως είναι έτοιµοι να καταθέσουν στις συνεδριάσεις της επιτροπής, µια περίεργη στροφή σηµειώθηκε. Η κυβέρνηση σκοπεύει να ξαναστείλει την υπόθεση στη δικαιοσύνη, διότι δεν είναι πλέον βέβαιη πως αρµόδια για τη διερεύνηση είναι η Βουλή. Στο µεταξύ, ο διασυρµός όλων υπήρξε τέλειος.

Συνέπεσε µε τις εξελίξεις των ηµερών η αυξανόµενη σε επικίνδυνο βαθµό ένταση µε την Τουρκία.

Εν πολλοίς, βεβαίως, λόγω της ασταθούς συµπεριφοράς του Ερντογάν. Αντί, όµως, εµείς ως χώρα να επιδείξουµε σοβαρότητα και ψυχραιµία, συναγωνιζόµαστε τους Τούρκους σε επικίνδυνες δηλώσεις - ιδίως του υπουργού Άµυνας που δείχνει να συγχέει το δικό του πολιτικό µέλλον µε το µέλλον της χώρας. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ, τον οποίο ο κ. Καµµένος έχει επικαλεστεί στο παρελθόν, διακρίθηκε ως υπουργός Εθνικής Αµύνης σε πιο δύσκολες εποχές για τις ασκήσεις ψυχραιµίας έναντι µιας Τουρκίας που είχε εισβάλει στην Κύπρο και συνέχιζε τις προκλήσεις στο Αιγαίο.

Τα εθνικά θέµατα χρειάζονται όντως συναίνεση και συνεργασία των κοινοβουλευτικών κοµµάτων. ∆εν είναι ναυµαχία σε επιτραπέζιο παιχνίδι, αλλά πραγµατική αντιπαράθεση στην οποία δεν κερδίζει όποιος βρίζει χυδαιότερα τη γείτονα χώρα και την ηγεσία της. Για να επιτευχθεί πραγµατική συναίνεση στα µεγάλα και σηµαντικά για την Ελλάδα, θα πρέπει η κυβέρνηση στην πράξη να εγκαταλείψει τη σκανδαλολογία µε την οποία σερφάρει στα κύµατα της εικονικής πολιτικής.

Η πραγµατικότητα είναι αµείλικτη και εν προκειµένω ιδιαιτέρως επικίνδυνη για το µέλλον της χώρας. Ας το καταλάβουν πριν να είναι πολύ αργά και ας µαζέψουν το ζωνάρι που έλυσαν για καυγά. Αυτό που αφορά τους Ελληνες πολίτες δεν είναι η παραµονή του µορφώµατος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία, αλλά η διασφάλιση της εδαφικής µας ακεραιότητας, που για πρώτη φορά µετά από χρόνια δείχνει να κινδυνεύει σοβαρά.