Ελλάδα - Ζιµπάµπουε, ένα gigabyte δρόµος
Πόσο έτοιμοι είμαστε για την επόμενη ημέρα, που μας χτυπά την πόρτα στην ψηφιακή εποχή και την παραγωγή;
Tο 2019 µπήκε µε τη σύνοδο κορυφής του Νταβός, η οποία τον Ιανουάριο συζήτησε το θέµα της 4ης βιοµηχανικής επανάστασης και των επιδράσεων στην κοινωνία. Από αυτήν τη σύνοδο απουσίαζαν ο Αµερικανός πρόεδρος διότι ήταν απασχοληµένος µε το τείχος στα σύνορα ΗΠΑ και Μεξικού, η Αγγλίδα πρωθυπουργός διότι ήταν απασχοληµένη µε το Brexit και ο Γάλλος πρόεδρος, διότι ήταν απασχοληµένος µε τα «κίτρινα γιλέκα». Η συζήτηση εν ολίγοις, στο χιονισµένο θέρετρο, για το µέλλον της κοινωνίας ενόψει της 4ης βιοµηχανικής επανάστασης έγινε ερήµην των πολιτικών και παρόντων των επιχειρηµατιών. Μήπως και ερήµην της κοινωνίας;
Ως πολιτικός έδρασα στην περίοδο της τρίτης βιοµηχανικής επανάστασης. Ακούγεται απόµακρο, αλλά φυσικά δεν είναι τόσο, καθώς οι εξελίξεις µε συµπαντική ταχύτητα καταλαµβάνουν τον χωροχρόνο.
Οταν λοιπόν το 2004 ανέλαβα υπουργός Επικρατείας µε αρµοδιότητες στα θέµατα Τύπου και ΜΜΕ κάλεσα τον νοµικό µου σύµβουλο και του ζήτησα να κωδικοποιήσουµε τη νοµοθεσία που αφορά τα ΜΜΕ. Με κοίταξε µάλλον υποτιµητικά και µε ρώτησε: «Ξέρεις, βέβαια, ότι αυτό θα πάρει χρόνια;» Του απάντησα «ας αρχίσουµε τουλάχιστον». Τέσσερα χρόνια µετά, το καλοκαίρι του 2008, είχε ολοκληρωθεί η πρώτη φάση. ∆ηλαδή, η συγκέντρωση όλων των νόµων, των επιµέρους διατάξεων, των τροπολογιών, των αποφάσεων, των προεδρικών διαταγµάτων και κάθε είδους κανονιστικών πράξεων που αφορούσαν τα ΜΜΕ. Από τα θέµατα ελευθερίας του Τύπου έως τα συνδικαλιστικά των τυπογράφων. Το υλικό τεράστιο. Πριν αρχίσω τη δεύτερη φάση, δηλαδή αυτήν της κωδικοποίησης, παραιτήθηκα από την κυβέρνηση. Εκτοτε βίωσα το χειρότερο που µπορεί να σου συµβεί στην πολιτική - εκτός από τη συκοφαντία... Την εγκατάλειψη του έργου σου από τους επόµενους. Ο κώδικας δεν έγινε ποτέ.
Το «αύριο» πρώτα απ’ όλα χρειάζεται πολιτικούς Αποφασισµένους. Αποφασισµένους να προχωρήσουν µε γοργά βήµατα στην εποχή της ψηφιακής Ελλάδας. Ενα βήµα πιο κοντά σε αυτήν την Ελλάδα είναι ένα βήµα πιο µακριά από τη διαφθορά της διοίκησης.
Η «∆ιανέοσις» σε έρευνα του 2018 κατέγραψε σειρά γραφειοκρατικών πράξεων στις οποίες εξαντλείται ο χρόνος των δηµοσίων υπαλλήλων και η υποµονή των πολιτών, άνευ λόγου.
Οταν πέρυσι τελείωνε το σχολείο η κόρη µου, ζητήθηκε πιστοποιητικό γεννήσεως για να µετάσχει στις τελικές εξετάσεις. Τι χρειάζεται το πιστοποιητικό γεννήσεως όταν το παιδί έχει ταυτότητα; Το αστείο είναι πως ενώ το είχα στο αρχείο µου και το πήγα στη γραµµατεία, µου ειπώθηκε πως πρέπει να βγάλω νέο, επικαιροποιηµένο, του τελευταίου εξαµήνου… Λες και η κόρη µου είχε ξαναγεννηθεί!
Πόσο έτοιµοι είµαστε για την επόµενη ηµέρα, που µας χτυπά την πόρτα στην ψηφιακή εποχή και την παραγωγή; Σε έρευνα του Παγκόσµιου Οικονοµικού Φόρουµ σε 100 χώρες, µε θέµα την «Ετοιµότητα για το µέλλον της παραγωγής», η Ελλάδα κατατάχθηκε στην 95η θέση µε κριτήριο τη δυνατότητα προσέλκυσης ταλέντων, και στην τελευταία (!), εκατοστή θέση, µε βάση το κριτήριο του αν η κυβέρνηση διαθέτει µακροπρόθεσµο όραµα. Βασικός λόγος η έλλειψη προγραµµατισµού. ∆εύτερος βασικός λόγος η κρίση, η οποία, αντί να φέρει ανταγωνιστικές τιµές, έφερε µαζί της την υπερβολική τιµολόγηση των συνδέσεων. Εχουµε τις πιο ακριβές χρεώσεις δικτύου κινητής σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το µέσο κόστος για συνδέσεις Ιντερνετ κινητής στην Ελλάδα είναι περίπου 29 ευρώ ανά 1 gigabyte, όταν σε όλα τα υπόλοιπα βαλκανικά κράτη δεν ξεπερνάει τα 6,5 ευρώ. Στη Γερµανία είναι 6,20 ευρώ ανά gigabyte, στην Ιταλία 1,5 ευρώ και στη Γαλλία 2,6 ευρώ.
Άκρως ανησυχητική είναι επίσης η διαπίστωση πως η Ελλάδα είναι η δεύτερη πιο ακριβή χώρα για συνδέσεις Ιντερνετ κινητής παγκοσµίως, µετά τη Ζιµπάµπουε, η οποία έχει µέσο κόστος 67,2 ευρώ ανά gigabyte. Πολλοί είναι φοβικοί για το µέλλον µε αφορµή την ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Ο πολιτικός του παρόντος και του µέλλοντος πρέπει να µετατρέψει τις αλλαγές που έρχονται από κίνδυνο σε ευκαιρία, χρησιµοποιώντας τα κατάλληλα εργαλεία, όπως ένα νέο µοντέλο εκπαίδευσης και νέους προσανατολισµούς στην οικονοµία.
Ορισµένα στατιστικά στοιχεία: Eως το 2020: 250 εκατ. αυτοκίνητα θα έχουν σύνδεση στο ∆ιαδίκτυο 20% της παγκόσµιας παραγωγής θα εκτελείται από µηχανές Eως το 2030: 75 έως 375 εκατ. εργαζόµενοι θα χρειαστεί να αλλάξουν επάγγελµα.