Το δεξαμενόπλοιο «Αγία Ζώνη ΙΙ» βυθίστηκε την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου, λίγες ώρες πριν ξημερώσει. Αν εξαιρέσουμε τις ανακοινώσεις του λιμενικού η κυριακάτικη ειδησεογραφία είχε επικεντρωθεί στις εκδηλώσεις της ΔΕΘ.

Τα επόμενα εικοσιτετράωρα η πληροφόρηση είναι συγκεχυμένη. Μια ακούμε ότι το πλοίο στεγανοποιήθηκε στο 95%, μετά αυτό διαψεύδεται. Μια ακούμε ότι έχουν κινητοποιηθεί όλοι οι συναρμόδιοι φορείς, την άλλη οι ευρωπαικοί φορείς διαψεύδουν κι οι δήμαρχοι καταγγέλλουν. Τα περισσότερα ΜΜΕ «ξυπνάνε» όταν το πετρέλαιο και το μαζούτ φτάνουν στα «καλά» προάστια της «Αθηναικής Ριβιέρας».

Κι εκεί αρχίζει το «έπος Κουρουμπλή». Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε σκηνή-σκηνή και ατάκα-ατάκα τις πάμπολλες μιντιακές εμφανίσεις του υπουργού Ναυτιλίας, την παραίτηση-λογοπαίγνιο, τις παραινέσεις στους άτακτους επιστήμονες και την επιστράτευση του υπουργού Υγείας, Ανδρέα Ξανθού, για να «μαζέψει» τις συμβουλές τους προς τους λουόμενους. Ωστόσο οφείλουμε να επαινέσουμε τις αντοχές και το σφρίγος του καθώς κατόρθωνε να συντονίζει τις τόσο σημαντικές και δύσκολες επιχειρήσεις διαχείρισης της καταστροφής ενώ έβρισκε χρόνο να δίνει κατά μέσο όρο πέντε συνεντεύξεις τη μέρα.

Κάπου όμως το ποτήρι ξεχείλισε.

Ο υπουργός Ναυτιλίας συγκάλεσε χθες την επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής για να ενημερώσει για την πορεία της υπόθεσης αυτής. Κατά τη συνεδρίαση διασταύρωσε τα ξίφη του, σε υψηλούς τόνους, με την αξιωματική αντιπολίτευση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ας μην ασχοληθούμε με τους μεταξύ τους χαρακτηρισμούς, αυτά είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού. Ας δούμε πως αντιλαμβάνεται ο κ. Κουρουμπλής την έννοια του ελέγχου και της λογοδοσίας.

Θα πρέπει δυστυχώς, να επιστρέψουμε στα βασικά. Στην αλφαβήτα, που λένε. Δεν είναι και κακό να τα υπενθυμίζουμε γιατί με τη σχετικοποίηση των πάντων χάνεται κι η έννοια των λέξεων κι η ουσία των πραγμάτων. Και προσοχή σε όσους λένε «κολλάτε στα τυπικά και στα διαδικαστικά, δείτε την ουσία». Οι σύγχρονες δυτικές δημοκρατίες βασίζονται στις διαδικασίες και στα τυπικά. Είναι η ουσία τους. Οι διαδικασίες είναι ανούσιες μόνο σε αυταρχικές ή προνεωτερικά οργανωμένες κοινωνίες.

Την Βουλή δεν την λέμε «εθνική αντιπροσωπεία» ή «λαική αντιπροσωπεία» τυχαία. Τη λέμε έτσι γιατί το πολίτευμα μας είναι αντιπροσωπευτικό και τα 300 μέλη που την απαρτίζουν δεν εκπροσωπούν ούτε τα κόμματα, ούτε τους ψηφοφόρους τους αλλά όλο το έθνος, όλο το λαό. Οι 300 έχουν δυο βασικές αρμοδιότητες. Αποτελούν το νομοθετικό σώμα, τη διακριτή νομοθετική εξουσία αλλά και το σώμα που ασκεί τον κοινοβουλευτικό έλεγχο στην εκτελεστική εξουσία. Ο κ. Κουρουμπλής εμφανίστηκε χθες στην επιτροπή Περιβάλλοντος όχι απλώς για να «ενημερώσει». Αν ήθελε να ενημερώσει θα μπορούσε να δώσει μια συνέντευξη τύπου. Εμφανίστηκε ως εκτελεστική εξουσία για να ελεγχθεί. Οι συνεδριάσεις της Βουλής, εκτός του ότι δημοσιεύονται τα πρακτικά τους, μεταδίδονται και τηλεοπτικά. Δεν είναι μια διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών. Δεν είναι τηλεοπτικό πάνελ. Μεταδίδονται για τον πολίτη που θέλει να ενημερωθεί. Στις συνεδριάσεις, τα μέλη της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας δεν μιλάνε για να ακούνε ο ένας τον άλλον. Μιλάνε για να τους ακούει ο ελληνικός λαός.

Τι είπε λοιπόν από το βήμα της κοινοβουλευτικής επιτροπής ο υπουργός; Ότι δεν θα παραιτηθεί ποτέ. Ένας βουλευτής που έχει τιμηθεί από τους συμπολίτες του με πολλές χιλιάδες σταυρούς και που διορίστηκε από τον πρωθυπουργό του υπουργός σε ένα σημαντικότατο, για τη χώρα μας, υπουργείο, βγαίνει και μας δηλώνει ευθαρσώς, γιατί - θα το επαναλαμβάνω μέχρι να βαρεθείτε κι εσείς κι εγώ μαζί σας ότι σε εμάς το δηλώνει – πως δεν θα παραιτηθεί από τη θέση του ποτέ, ότι δεν θα υπάρξει τίποτα που θα ξυπνήσει το ένστικτο ευθιξίας που κάθε άνθρωπος σε θέση ευθύνης πρέπει, έστω για τα μάτια του κόσμου, να υπονοεί ότι διαθέτει.

Τι άλλο μας είπε ο κ. Κουρουμπλής; Ότι η κριτική του γίνεται από την οικογένεια Μητσοτάκη γιατί έχουν τάχα μου κάποια προσωπική βεντέτα μαζί του - πιθανόν να συνδέεται και με την άποψη του οτι είναι ορίτζιναλ απόγονος του Αντρέα Παπανδρέου. Ότι ο αρχηγός της αντιπολίτευσης δεν του κάνει κριτική με τις ιδιότητες του, οι οποίες έχουν επικυρωθεί κι αυτές με τις ψήφους πολιτών, αλλά ως μέλος της οικογένειας του, μεταχειριζόμενος μάλιστα συχνά α’ πληθυντικό λες και απαντά σε μια οικογενειακή ποστκάρντ κι όχι στα μέλη της επιτροπής της Βουλής και στον ελληνικό λαό. Τα ίδια ακριβώς επανέλαβε άλλωστε και σήμερα το πρωί σε τηλεοπτική εμφάνιση του απέναντι στην Ντόρα Μπακογιάννη, ως απάντηση σε κάθε επιχείρημα της. Έκανε μάλιστα και συναγωνισμό μαζί της για το ποιος δικαιούται και ποιος δεν δικαιούται να αναφέρεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο με επίκληση στην Αποστασία και στα πόστερ που διακοσμούν το γραφείο του (αν κρίνουμε από το πόσων πολιτικών τα πορτραίτα μας έχει πει ότι έχει κρεμασμένα εκεί μέσα, αυτό δεν πρέπει να είναι υπουργικό γραφείο αλλά διακοσμητική εξτραβαγκάντζα).

Δεν μας αφορά εμάς τους πολίτες το αν θίχτηκαν τα μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη ή όχι, είναι μαθημένοι στην πολιτική. Το πρόβλημα είναι ότι ο υπουργός είναι υπεράνω ελέγχου ή έχει άποψη για το ποιος τον ελέγχει και νομίζει πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τις πολιτικές βεντέτες του. Δεν θίγεται από την καταστροφή, δεν θίγεται από τους επιστήμονες, δεν θίγεται καν από τους ευρωπαικούς φορείς που τον διαψεύδουν. Έχει κολλήσει στην οικογένεια Μητσοτάκη λες και δεν είμαστε στην εποχή του διαδικτύου και της επανάστασης της πληροφορίας αλλά στη δεκαετία του ’90. Τον ακούς και νομίζεις ότι θα βγεις στη γειτονιά και στα περίπτερα θα κρέμεται η Αυριανή ενώ ο κόσμος θα χαζεύει στην τηλεόραση του «πράσινου καφενείου» το Κανάλι 29 με τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο.

Στην ίδια εκπομπή κι ενώ παλεύαμε να μάθουμε επιτέλους κάτι καινούριο από τον αρμόδιο υπουργό, τον ακούσαμε να υπονοεί, εμμέσως πλην σαφώς, πως η βύθιση του «Αγία Ζώνη ΙΙ» δεν ήταν ατύχημα αλλά δόλια πράξη κι ότι ζήτησε να επανεξεταστούν γενικώς όλες οι αθωωτικές αποφάσεις λαθρεμπορίας καυσίμων των τελευταίων ετών. Εν τω μεταξύ, 11 μέρες μετά, δεν έχουμε μια συγκροτημένη ενημέρωση για την πορεία των ερευνών. Δεν έχουμε ενημερωθεί με έναν σαφή και καθαρό τρόπο για το πώς κατέληξε ένα τόσο παλιό πλοίο να πλέει κανονικά. Δεν έχουμε καν μάθει ποιος ήταν ο παραλήπτης του φορτίου που μετέφερε. Τόσο συνηθίσαμε μάλιστα τον ανορθολογισμό και την ανοργανωσιά της χώρας που όταν έφτασε η είδηση ότι στο πλοίο που είχε αναλάβει την απάντληση του «Αγία Ζώνη ΙΙ», το «LASSEA», βρέθηκε ποσότητα λαθραίων καυσίμων, κάποιοι γελάσαμε. Συγγνώμη, ναι, δεν μας τιμά, γελάσαμε, πικρά βέβαια, με το σχόλιο «δεν υπάρχουν αυτά που ζούμε».

Ο υπουργός δεν είναι ντετέκτιβ σε φτηνή νουάρ ταινία για να μιλάει με υπονοούμενα, ούτε σχολιαστής πάνελ. Ο υπουργός είναι η ελληνική πολιτεία και σε τόσο σοβαρά θέματα δεν επιτρέπεται να υπονοεί.

Παράλληλα, οι κάτοικοι της Σαλαμίνας, μετά από ένα μπραφ επισκέψεων παραγόντων και πολιτικών για αυτοψία στην τόπο της καταστροφής, εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους και στα χέρια των συνεργείων που δίνουν μάχη με τον χρόνο και τις καιρικές συνθήκες. Οι δήμοι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ποιότητας των νερών των πλαζ σχεδόν μόνοι. Οι ψαράδες κλαίνε τα χαμένα μεροκάματα τους ελπίζοντας, χωρίς αισιοδοξία, σε καμιά αποζημίωση, καταγγέλλουν ότι δεν έχουν λάβει καμία επίσημη ενημέρωση για τίποτα από το αρμόδιο υπουργείο, το Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ενώ η κατανάλωση ψαριού έχει πέσει δραματικά, ακόμη και σε αλιεύματα που δεν προέρχονται από τον Σαρωνικό, λόγω του γενικού αισθήματος ανασφάλειας.

Κύριε Κουρουμπλή, αρκεί, αλήθεια. Η οργή έπεσε όλη πάνω σας, την απορροφήσατε σαν σφουγγάρι φυσικό, θαλασσινό, και τώρα απλώς μεταβολίζεται σαν μια ακόμη πηγή δυσπιστίας για την κυβέρνηση σας. Υποψιάζομαι ότι το απολαμβάνετε κάπως αυτό το ρινγκ που στήσατε αλλά, φτάνει τώρα, ας μπει ένα τέλος. Οι ψευδαισθήσεις κι η ανικανότητα ενίοτε συγχωρούνται. Ο ελληνικός λαός έχει δώσει πολλά συγχωροχάρτια απαξ και πίστεψε διαβεβαιώσεις καλών προθέσεων. Η έπαρση από την άλλη είναι από τις αντιπαθέστερες ανθρώπινες συμπεριφορές.