Είχα κάποτε έναν πολύ καλό φίλο. Ήταν και καλός γιατρός, ενδοκρινολόγος. Τον Παναγιώτη Κοντολέοντα.

Πέθανε γιατί έπαθε ανακοπή εν ώρα εργασίας, στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου της Αθήνας "Αλεξάνδρα" και ούτε βρέθηκε αμέσως απινιδωτής ούτε εισήχθη εντός δεκαλέπτου στη μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) του νοσοκομείου, από το οποίο υπηρέτησε για πολλά χρόνια το ΕΣΥ και τους ασθενείς του.

Έπεσε σε κώμα...

Αυτός ο ισχυρισμός, τον οποίο προέβαλε σήμερα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), σύμφωνα με τον οποίον, εάν υπήρχε ασθενοφόρο στο Κέντρο Υγείας Αλμυρού Βόλου, ο αγαπημένος μας Λαυρέντης Μαχαιρίτσας θα είχε ελπίδες να ζήσει με σοκάρει

τόσο πολύ για την ανευθυνότητα, τον κυνισμό και τη συνδικαλιστική «μαγκιά», την οποία αναδύει!

Γνωρίζει η ΠΟΕΔΗΝ σε πόσα λεπτά πόσα λεπτά της ώρας απαιτείται η εφαρμογή του απινιδωτή στον ασθενή με ανακοπή καρδιάς;

Γνωρίζει η ΠΟΕΔΗΝ σε πόσα λεπτά της ώρας απαιτείται η εισαγωγή του ασθενούς με ανακοπή καρδιάς στη ΜΕΘ;

Όταν ο συνδικαλισμός γίνεται «μαγκιά» και θεωρεί ότι για όλα τα δεινά του κόσμου, ακόμη και τα οδυνηρά της ζωής μας ευθύνεται η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός, που στερούν τον λαό από τα πολύτιμα, πράγματι, ασθενοφόρα του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) από το κοινωνικό σύνολο, ωσάν να εξυφαίνεται μία σκοτεινή συνωμοσία, τότε καιρός να… φεύγουμε τρέχοντας!

Η «μαγκιά» δε σέβεται, δε λυγίζει, δε συγκινείται, δεν πείθεται, αλλά πάντα υπερβάλλει, πάντα προσβάλλει, πάντα προκαλεί οχλοβοή και, πάντως, ποτέ δεν οδηγεί στον ορθολογικό τρόπο σκέψης, στην ταπεινότητα, στην προσήνεια, στη σύνεση.

Ο συνδικαλισμός της «μαγκιάς» έχει πεθάνει κι αυτός. Γι’ αυτό η σημερινή απίστευτη στα χρονικά παρέμβαση εκ μέρους της ΠΟΕΔΗΝ πολλούς τρόμαξε, άλλους τους σόκαρε και άλλους τους θύμωσε.

Κι αυτό μας δίνει μία κάποια ελπίδα…