Ο κακός μας ο καιρός
Τα μισά από τα αντιπλημμυρικά έργα που βαλτώνουν να είχαν γίνει, δεν θα θρηνούσαμε τόσα θύματα
Κατά τραγική σύμπτωση, η επέτειος του Πολυτεχνείου θα τελεσθεί υπό το βάρος μιας τραγωδίας. Ετσι… ξαφνικά χάθηκαν ζωές και καταστράφηκαν ολόκληρες περιοχές. Πρωτοφανής η κακοκαιρία, αλλά εξίσου πρωτοφανής και η απόδοση ευθυνών… στα ακραία κλιματικά φαινόμενα που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Εδώ ταιριάζει απολύτως ότι για όλα φταίει ο κακός μας ο καιρός. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για τον παραλληλισμό, αλλά η δικαιολογία εκ μέρους ορισμένων κυβερνητικών στελεχών ότι η ευθύνη βαραίνει τα «κλιματικά φαινόμενα» είναι σαν να θεωρείται το Πολυτεχνείο υπεύθυνο γιατί κάθε χρόνο μερικές εκατοντάδες μπαχαλάκηδες καταστρέφουν περιουσίες.
Προφανώς και είναι εξοργιστικό να ακούγεται η ίδια επωδός κάθε φορά που καίγεται ένα δάσος, ή πνίγονται στα λασπόνερα συμπολίτες μας, αλλά είναι και απογοητευτικό να βλέπει κανείς πόσο εύκολα προσαρμόζονται στις υψηλές απαιτήσεις της εξουσίας όλοι ανεξαιρέτως. Ο πρωθυπουργός κήρυξε εθνικό πένθος, και πολύ καλά έκανε. Θα μπορούσε βέβαια να αποφύγει ακόμα ένα διάγγελμα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Ωστόσο, εκείνο που πραγματικά προκαλεί εντύπωση, αν διαβάσει κανείς διαχρονικά τις ανακοινώσεις όλων των πρωθυπουργών ύστερα από ανάλογα τραγικά γεγονότα, είναι ότι μοιάζουν. «Δεν θα υπάρξει άστεγος», «θα υπάρξουν άμεσα μέτρα για τη στήριξη των
πληγέντων», «θα στηριχθούν οι επιχειρηματίες», και όπως πάντα και μια έρευνα προκειμένου να διαπιστωθούν… τα αίτια της καταστροφής.
Ασφαλώς όλα αυτά είναι αυτονόητα, αλλά μήπως δεν είναι αυτονόητο για ένα σοβαρό κράτος προτού ανακοινώσει μέτρα να έχει πάρει εγκαίρως τα μέτρα του; Διότι, αν από τότε που πλημμύριζε η Αττική, όπως και άλλες περιοχές της χώρας, αντί οι κυβερνήσεις και οι αυτοδιοικητικοί να πενθούν έκαναν τη δουλειά τους, ίσως τα «φαινόμενα» να ήταν λιγότερο ακραία, σε μια χώρα που βολεύεται να πιστεύει ότι η… μήνις του Θεού προκαλεί τις καταστροφές. Γιατί τα μισά από τα αντιπλημμυρικά έργα που εξαγγέλλονται και μένουν στα συρτάρια ή κολλάνε στη γραφειοκρατία να είχαν γίνει, δεν θα θρηνούσαμε τόσα θύματα τα τελευταία πενήντα χρόνια. Δυστυχώς, δεν έχουμε κράτος και για αυτό φταίμε όλοι. Και ο κακός μας ο καιρός, φυσικά…
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ελευθερία του Τύπου