Εκείνο που κατάλαβα παρακολουθώντας τη συζήτηση για το κοινωνικό μέρισμα, για την ακρίβεια τους παράλληλους μονολόγους, είναι ότι μαζεύτηκαν οι βουλευτές από όλα τα κόμματα προκειμένου πριν ψηφίσουν να… μοιράσουν πλεόνασμα συμπόνιας προς όλους τους αναξιοπαθούντες υπηκόους. Προηγουμένως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε προλάβει να μοιράσει μερικές χιλιάδες ευρώ, από τα «κλοπιμαία» της φοροεπιδρομής, στους δυστυχείς κατοίκους των περιοχών που έζησαν… το θαύμα των αντιπλημμυρικών έργων. Ξέρετε, εκείνων που είχε προαναγγείλει ο αρμόδιος υπουργός πριν από έναν χρόνο. Γιατί σε μια χώρα που οι φορολογούμενοι έχουν καταστεί «πειραματόζωα» των κυβερνήσεων, όλοι οφείλουν πλέον να αναρωτηθούν πού βρίσκει η κυβέρνηση τα χρήματα και τα μοιράζει. Όχι γιατί τα μοιράζει, αλλά από πού τα παίρνει για να τα μοιράσει. Το ομολόγησε ο κ. Χουλιαράκης, και το επανέλαβε ο κ. Τσακαλώτος με το γνωστό του χιούμορ. Από τη μεσαία τάξη.

Αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία ότι τα «λύτρα» που συγκέντρωσε η κυβέρνηση και τα βάπτισε «πλεόνασμα» μαζεύτηκαν με μεθόδους που παραπέμπουν σε πλιάτσικο. Το ανέφερε στην ομιλία του ένας βουλευτής του ΚΚΕ, αλλά και αυτός λησμονεί ότι από τον δικό του ιδεολογικό χώρο ξεκινάει ο μύθος της «δίκαιης» φορολογίας. Δεν μας εξηγούν, όμως, τι εννοούν μιλώντας για «δίκαιη» φορολογία. Γιατί καμία φορολογία δεν είναι δίκαιη όταν δεν υπάρχει ανταποδοτικό όφελος γι' αυτόν που την υφίσταται. Σε τι διαφέρει ένας εφοριακός με δεξιά ή αριστερή κυβέρνηση, από έναν ληστή; Εντάξει, ξέρω, οι θεωρητικοί του ΣΥΡΙΖΑ θα πουν ότι οι δανειστές τούς έβαλαν το μαχαίρι στον λαιμό. Μάλιστα. Σε περίπτωση, δε, που αντιτάξει κανείς το επιχείρημα ότι υπήρχαν τρόποι να αποφευχθεί η φοροεξόντωση με ένα εθνικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο ανασυγκρότησης του κράτους, θα αντιτείνουν ότι για όλα φταίει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, παραλείποντας να αναφέρουν και τον τρίτο της παρέας για ευνόητους λόγους: τον κ. Κουβέλη. Αλλά, δεν ακούω και από τη Νέα Δημοκρατία να δεσμεύεται ότι θα καταργήσει όλους τους φόρους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ακούω για «άδικους» φόρους, για «καταστροφή» της μεσαίας τάξης, αλλά για επαναφορά του βασικού στα 751 ευρώ, που έχει και μηδέν δημοσιονομικό κόστος, τσιμουδιά. Τα ψίχουλα τα ψηφίζουν όλοι.