Το Σκοπιανό έχει τραυματίσει το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία επί δεκαετίες. Η παρούσα διαπραγμάτευση ξεκίνησε με μοιραία λάθη που υπονόμευσαν εξ αρχής τη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου που θα μπορούσε να αξιοποιήσει ένα «παράθυρο ευκαιρίας», εφόσον αυτό υπάρχει.

Ο υπουργός Εξωτερικών από την πρώτη στιγμή εμφανίστηκε υπεραισιόδοξος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει την τόλμη να λύνει όλα τα θέματα, θα λύσει και το Σκοπιανό και δήλωσε μάλιστα ότι η συμφωνία που θα έρθει θα είναι πολύ καλύτερη από αυτήν που φαντάζονται κάποιοι. Μέγα λάθος ενός διαπραγματευτή. Πως θα κάνει κάποιος σκληρή διαπραγμάτευση όταν ήδη έχει ανοίξει τα χαρτιά του δηλώνοντας ότι βλέπει θετικά τις προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι;

Αντίθετα ο υπουργός Εξωτερικών της FYROM, Νικολά Ντιμιτρόφ, επέλεξε με την πρώτη τοποθέτηση του να κάνει συστάσεις στην Αθήνα ότι θα πρέπει να δει κι εκείνη πως δεν θα δημιουργούνται παρεξηγήσεις ανάμεσα στην ελληνική Μακεδονία, με την «χώρα της Μακεδονίας». Εμέσως, δηλαδή, έθεσε θέμα διαφορετικού προσδιορισμού της Μακεδονίας.

Τη μεγάλη ευθύνη, όμως, φέρει ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Οδήγησε τη χώρα σε μια διαπραγμάτευση χωρίς να έχει εξασφαλίσει τη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου. Και ο Πάνος Καμμένος να τον στήριζε δεν θα ήταν αρκετό. Όφειλε να καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να καταλήξουν από κοινού στη γραμμή των ελληνικών διεκδικήσεων και στόχων αξιολογώντας τα υπέρ και τα κατά της παρούσας διπλωματικής συγκυρίας και να είχε έναν ανοιχτό δίαυλο μαζί τους.

Όπως επιβεβαιώθηκε και από τις κατ' ιδίαν συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς το Σάββατο, η Νέα Δημοκρατία του γυρνάει την πλάτη, η Δημοκρατική Συμπαράταξη του ζητάει Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, το Ποτάμι τον καλεί να επιδιώξει την εθνική συννενόηση έστω εκ των υστέρων, το ΚΚΕ του υπέδειξε ότι δεν είναι ώρα για βαφτίσια και η Ενωση Κεντρώων τον κάλεσε να κάνει διαπραγμάτευση από μηδενική βάση.

Ο Ζόραν Ζάεφ παραδέχθηκε στον Αλέξη Τσίπρα στο Νταβός ότι στην Βουλή των Σκοπίων ο κυβερνητικός συνασπισμός που έχει με τους Αλβανούς (62 έδρες από τις 120) δεν έχει σήμερα την αναγκαία πλειοψηφία (80 έδρες) για να γίνει η αναθεώρηση του Συντάγματος η οποία απαιτείται για την αλλαγή του ονόματος και την απάλειψη αλυτρωτικών αναφορών. Οσο για το κόμμα του σκληρού Γκρουέφσκι βγήκε πρώτο σε ψήφους στις εκλογές που έγιναν στα τέλη του 2016 και έχει 51 βουλευτές που λένε «όχι» σε όλα. Ο Ζάεφ ελπίζει να υπάρξει μία συμφωνία και με διακύβευμα την ένταξη της FYROM στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ να βελτιωθεί το κλίμα στη χώρα του είτε άμεσα είτε μέχρι τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν γιατί δεν απέκλεισε και τις πρόωρες.

Ομως συμφωνίες για εθνικό θέμα με σενάρια εκλογών δεν γίνονται. Ο νέος κύκλος διαπραγμάτευσης - ακόμη και αν υπάρξει συμφωνία - θα κρατήσει κάποια χρόνια. Επομένως είναι πέραν της θητείας Τσίπρα και αυτός είναι ένας λόγος επιπλέον που έπρεπε εξ αρχής να κάνει κοινωνούς των διαπραγματεύσεων τα άλλα κόμματα όπως έπραξαν ο Κώστας Καραμανλής και η Ντόρα Μπακογιάννη το 2007- 2008.

Τσίπρας και Κοτζιάς δεν μπορούν μόνοι. Πρέπει να κατεβούν από το άρμα της αυταρέσκειας τους. Απαιτείται εθνική συναίνεση. Διαφορετικά κινδυνεύουν να αποδειχθούν μοιραίοι.