Ισχυρό μήνυμα προς την Αγκυρα για την ανάγκη σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και των κανόνων καλής γειτονίας, αλλά και προς το εγχώριο πολιτικό σύστημα ότι «θα χρειαστεί να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις στα εθνικά μας θέματα», εξέπεμψε ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας από τη Θεσσαλονίκη, σεβόμενος πάντα το αξίωμα ότι «εθνικό είναι ό,τι είναι αληθινό» (Δ. Σολωμός). Αλλά αυτήν την αλήθεια του Κώστα Καραμανλή προς τον ελληνικό λαό, που συνεχίζει να υπνοβατεί μέσα στις αυταπάτες, είτε την κουκούλωσαν είτε την παραποίησαν συγκεκριμένα ΜΜΕ. Είναι τα ίδια που πολέμησαν με λύσσα τον Κώστα Καραμανλή όταν κατήγγειλε τον εθισμό τους να έχουν λόγο στη διακυβέρνηση της χώρας.

Αυτήν την έλξη της αποτρόπαιας αυταπάτης που συμβαίνει και στην Αμερική με τον Τραμπ τη βλέπουμε σε μικρογραφία να εκτυλίσσεται διαχρονικά στη χώρα μας: Ενα νέο είδος πολιτικών και δημοσιογράφων, που μιλάνε τη γλώσσα των κοινωνικών δικτύων και αυτοξεφτιλίζονται. Το τοξικό νέφος κυριαρχεί στη δημόσια σφαίρα, σκεπάζοντας όλα τα υπόλοιπα – τα κρίσιμα θέματα, στα οποία θα όφειλαν να επικεντρωθούν οι πάντες. Επειδή ούτε οι εθελοντές ούτε οι επενδυτές θα σώσουν τη χώρα. Είναι ευθύνη όλων μας να μην ενδώσει ο λαός στην έλξη της αποτρόπαιας αυταπάτης που ενδημεί, για το μέλλον της πατρίδας. Ολες οι εξελίξεις διαψεύδουν τις πάγιες προσδοκίες ότι η Ελλάδα μπορεί να διαπραγματευθεί με τον χιτλερίσκο με όρους κράτους και όχι προτεκτοράτου. Τώρα ήρθε η ώρα της αλήθειας.

Το ζήτημα, βέβαια, εδώ δεν εί-ναι απλά πολιτικοκοινωνικό, αλλά εθνικό. Σχεδόν πάντα οι δυσοίωνες σαφείς εκτιμήσεις είτε αποσιωπώνται είτε λοιδορούνται από το σύστημα. Οι πολιτικοί, συνήθως προσηλωμένοι στη διατήρηση των κεκτημένων και απασχολημένοι με τα οικεία, αποφεύγουν αποφάσεις που επιβάλλουν πολιτικές θυσίες και επιφέρουν απώλειες. Και οι πολίτες νιώθουν πιο άνετα ζώντας μες στην καθησυχαστική πλάνη. Ομως η συνειδητοποίηση μιας οδυνηρής πραγματικότητας (εθνικής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτισμικής κ.λπ.) οδήγησε σε μια πολύπλευρη σύγχυση, που εξακολουθεί να κλιμακώνεται μέχρι σήμερα. Οι Ελληνες οφείλουν να απαιτήσουν μια ριζική μεταστροφή της πολιτικής όπως την ξέραμε, με τους παραδοσιακούς κανόνες του παιχνιδιού εξουσίας να αλλάζουν άρδην, όπως επισήμανε ο Κώστας Καραμανλής.

Στη βαρυσήμαντη ομιλία του ο Κώστας Καραμανλής προειδοποίησε: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια απροκάλυπτη κλιμάκωση εκ μέρους της Τουρκίας, από τον Εβρο μέχρι την Κύπρο. Κλιμάκωση που είναι σχεδιασμένη και συστηματική. Γνωρίζουμε πια πού αποσκοπούν οι στρατηγικές κινήσεις της Αγκυρας». Και πολύ ορθά και γενναία απέρριψε συστάσεις και προτροπές προς την Ελλάδα να τα βρει με την Τουρκία, λέγοντας: «Συστάσεις και προτροπές που μας καλούν τάχα να λογικευτούμε και να τα βρούμε, πολύ δε περισσότερο πιέσεις φίλων, συμμάχων ή εταίρων, δεν γίνονται δεκτές, αν προσκρούουν στο εθνικό συμφέρον. Χρέος δικό μας είναι να υπερασπιζόμαστε τα δίκαια και τα συμφέροντα της Ελλάδας. Στη Θράκη, στο Αιγαίο, στην Κύπρο μετριέται η αντοχή του Ελληνισμού. Και πρέπει να πείθει άπαντες ότι αυτή η αντο-χή είναι μεγάλη, αποφασισμένη και αμετακίνητη».

Ο Τσόρτσιλ, που έμεινε με χρυσά γράμματα στην Ιστορία, μας έμαθε ότι ένας ηγέτης που παίρνει αποφάσεις ζωής και θανάτου για έναν ολόκληρο λαό αποφασίζει να μιλήσει στους πολίτες δίχως περιστροφές: οι Γάλλοι είναι έτοιμοι να συνθηκολογήσουν, ενώ οι ναζιστές έχουν το βλέμμα τους στραμμένο προς τη Βρετανία. Πρέπει να διαπραγματευτούμε; «Never, never», «ποτέ», «ποτέ», ουρλιάζουν όλοι μαζί. Και τι πρέπει να κάνουμε τότε; «Fight», «να αγωνιστούμε». Ηταν αυτή η στιγμή που ο γίγαντας Βρετανός πρωθυπουργός πιεζόταν να διαπραγματευτεί με τον Χίτλερ μέσω του Μουσολίνι, αλλά έκανε την τελική του επιλογή και εκφώνησε την ιστορική ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο. «Θα πολεμήσουμε» στη Γαλλία, σε θάλασσες και ωκεανούς, στους αιθέρες, στα χωράφια και στους δρόμους, στους λόφους, παντού και «δεν θα παραδοθούμε ποτέ». Αυτά.