Όταν η Machtfrau «χειραγωγεί»... τους Έλληνες πρωθυπουργούς
Mια αυτοκτονία δεν είναι πάντα δίχως νόημα. Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική αυτοκτονία.
Απλώς, Κυριάκο, φρόντισε να μην αυτοκτονήσεις κι εσύ... Τη μυστική συνάντηση Ελλάδας - Τουρκίας στο Βερολίνο, με τη μεσολάβηση της καγκελαρίας, τη μάθαμε από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.
Ωστόσο, η μυστική διπλωματία του Βερολίνου, που αποκαλύφθηκε από τον Τσαβούσογλου, αποκαλύπτει, δυστυχώς, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί ελιγμούς σε κινούμενη άμμο.
Είναι λάθος, την ώρα που καλείται η χώρα να προχωρήσει σε επιλογές ιστορικής σημασίας που άπτονται της εθνικής μας κυριαρχίας, να παρασύρεται στην παγίδα του διαλόγου με την Τουρκία, που έχει στήσει η «Machtfrau», όπως αποκαλείται η Αγκελα Μέρκελ στη Γερμανία.
Η Machtfrau, δηλαδή η ισxυρή γυναίκα (a woman in power), έχει τη συνήθεια να «ευνουχίζει» τους Ελληνες πρωθυπουργούς.
Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας μετά το 2010, με τις επιχειρηματικές, τραπεζικές και μιντιακές ελίτ που τους περιβάλλουν, έχουν βολικά εγκατασταθεί σε κατάσταση υψηλής προστασίας της Μέρκελ. Το ΠΑΣΟΚ της γερμανικής διαπλοκής του Σημίτη εξελίχθηκε σε ΠΑΣΟΚ της γερμανικής καρπαζιάς του Γιώργου Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς υπέστη τη δική του πολιτική πανωλεθρία, ενώ ο Τσίπρας μεταλλάχθηκε σε υποτακτικό της Μέρκελ. Ενώ οι φήμες που κατακλύζουν τη Γερμανία ότι σχεδιάζεται ένα «κρυφό» Μνημόνιο για τα εθνικά μας θέματα με τον Ερντογάν αδικούν τον Ελληνα πρωθυπουργό, καθώς παίρνουν αιχμηρές γεωπολιτικές διαστάσεις. Αλλά εξαρτάται αποκλειστικώς από τον ίδιο να μην υπάρξει και αυτός μεγάλο θύμα ενός ρεαλιστικού συμβιβασμού που εκλαμβάνεται από τους Γερμανούς ειδήμονες ως «μακιαβελικά στρατηγήματα».
Θα πρόκειται για εθνική αυτοκτονία! Σε μια 10ετή περίοδο πολιτικού χάους, οικονομικής κατάρρευσης, μεταναστευτικής κρίσης, διαδοχικών εκλογών, που είχαν ως αποτέλεσμα η χώρα να αλλάξει πέντε πρωθυπουργούς, η μοναδική σταθερά στην ελληνική πολιτική ήταν η Αγκελα Μέρκελ. Από το 2009 και μετά, η καγκελάριος χειραγώγησε όλες τις αυτοκτονικές κινήσεις εναντίον της χώρας: στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, στη μη περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους το 2014, παρά την πρόωρη επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος από τον Σαμαρά, στην πρόταση του Ιουλίου του 2015 για προσωρινό Grexit και στη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας επί του Μεταναστευτικού και, βεβαίως, στην επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών. Μέσω όλων αυτών των παρεμβάσεων, χειραγώγησε στην κυριολεξία την εγχώρια πολιτική σκηνή. Η οργή της για το δημοψήφισμα που πρότεινε ο Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2011 ήταν καταλυτική για την πτώση του από την εξουσία.
Η απροθυμία της να ανταμείψει τον Αντώνη Σαμαρά για τις δημοσιονομικές επιδόσεις της κυβέρνησής του σφράγισαν την πολιτική του πτώση, ανοίγοντας τον δρόμο του Αλέξη Τσίπρα. Το άνοιγμα των γερμανικών συνόρων τον Σεπτέμβριο του 2015, με τη βοήθεια του Τσίπρα, είχε επίσης τεράστιο δυσμενή αντίκτυπο στην Ελλάδα. Με τη λιτότητα που επέβαλε προκάλεσε ανθρωπιστική κρίση στη χώρα μας, ενώ η πολιτική της για το ευρώ, που είχε κύριο σκοπό να μη διακινδυνεύσει το πολιτικό της κεφάλαιο στη Γερμανία, επιδείνωσε την ευρωκρίση και κλόνισε την ΟΝΕ.
Ο Αλέξης Τσίπρας, προοδευτικός (στη θεωρία) σε θέματα μετανάστευσης και δημοσιονομικά πειθήνιος, εξελίχθηκε στους αγαπημένους της εταίρους και έφθασε για χάρη της να προδώσει την Ελλάδα με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αξίζει να επισημανθεί ότι ο μοναδικός πρωθυπουργός που κατάφερε να μη χειραγωγηθεί από τη Μέρκελ ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Στις 20 Ιουλίου 2007, η Γερμανίδα καγκελάριος στην επίσημη επίσκεψή της στην Αθήνα επιχείρησε απροκάλυπτα να προωθήσει οπλικά συστήματα στη χώρα μας (Eurofighter). Απευθυνόμενη προς τον Ελληνα πρωθυπουργό, στο διάσημο γεύμα στη Ραφήνα, του είπε: «Θα τονίσω, για άλλη μία φορά, το πόσο σημαντικές είναι και οι οικονομικές μας σχέσεις...».
Ο Κώστας Καραμανλής ποτέ δεν ενέδωσε στην Αγκελα Μέρκελ. Η αντίδρασή του άρχισε να φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού, όταν ο πρώην πρωθυπουργός διαπραγματεύτηκε όπλα για τις Ενοπλες Δυνάμεις από τη Γαλλία.
Απλώς, Κυριάκο, φρόντισε να μην αυτοκτονήσεις κι εσύ... Τη μυστική συνάντηση Ελλάδας - Τουρκίας στο Βερολίνο, με τη μεσολάβηση της καγκελαρίας, τη μάθαμε από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.
Ωστόσο, η μυστική διπλωματία του Βερολίνου, που αποκαλύφθηκε από τον Τσαβούσογλου, αποκαλύπτει, δυστυχώς, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί ελιγμούς σε κινούμενη άμμο.
Είναι λάθος, την ώρα που καλείται η χώρα να προχωρήσει σε επιλογές ιστορικής σημασίας που άπτονται της εθνικής μας κυριαρχίας, να παρασύρεται στην παγίδα του διαλόγου με την Τουρκία, που έχει στήσει η «Machtfrau», όπως αποκαλείται η Αγκελα Μέρκελ στη Γερμανία.
Η Machtfrau, δηλαδή η ισxυρή γυναίκα (a woman in power), έχει τη συνήθεια να «ευνουχίζει» τους Ελληνες πρωθυπουργούς.
Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας μετά το 2010, με τις επιχειρηματικές, τραπεζικές και μιντιακές ελίτ που τους περιβάλλουν, έχουν βολικά εγκατασταθεί σε κατάσταση υψηλής προστασίας της Μέρκελ. Το ΠΑΣΟΚ της γερμανικής διαπλοκής του Σημίτη εξελίχθηκε σε ΠΑΣΟΚ της γερμανικής καρπαζιάς του Γιώργου Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς υπέστη τη δική του πολιτική πανωλεθρία, ενώ ο Τσίπρας μεταλλάχθηκε σε υποτακτικό της Μέρκελ. Ενώ οι φήμες που κατακλύζουν τη Γερμανία ότι σχεδιάζεται ένα «κρυφό» Μνημόνιο για τα εθνικά μας θέματα με τον Ερντογάν αδικούν τον Ελληνα πρωθυπουργό, καθώς παίρνουν αιχμηρές γεωπολιτικές διαστάσεις. Αλλά εξαρτάται αποκλειστικώς από τον ίδιο να μην υπάρξει και αυτός μεγάλο θύμα ενός ρεαλιστικού συμβιβασμού που εκλαμβάνεται από τους Γερμανούς ειδήμονες ως «μακιαβελικά στρατηγήματα».
Θα πρόκειται για εθνική αυτοκτονία! Σε μια 10ετή περίοδο πολιτικού χάους, οικονομικής κατάρρευσης, μεταναστευτικής κρίσης, διαδοχικών εκλογών, που είχαν ως αποτέλεσμα η χώρα να αλλάξει πέντε πρωθυπουργούς, η μοναδική σταθερά στην ελληνική πολιτική ήταν η Αγκελα Μέρκελ. Από το 2009 και μετά, η καγκελάριος χειραγώγησε όλες τις αυτοκτονικές κινήσεις εναντίον της χώρας: στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, στη μη περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους το 2014, παρά την πρόωρη επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος από τον Σαμαρά, στην πρόταση του Ιουλίου του 2015 για προσωρινό Grexit και στη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας επί του Μεταναστευτικού και, βεβαίως, στην επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών. Μέσω όλων αυτών των παρεμβάσεων, χειραγώγησε στην κυριολεξία την εγχώρια πολιτική σκηνή. Η οργή της για το δημοψήφισμα που πρότεινε ο Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2011 ήταν καταλυτική για την πτώση του από την εξουσία.
Η απροθυμία της να ανταμείψει τον Αντώνη Σαμαρά για τις δημοσιονομικές επιδόσεις της κυβέρνησής του σφράγισαν την πολιτική του πτώση, ανοίγοντας τον δρόμο του Αλέξη Τσίπρα. Το άνοιγμα των γερμανικών συνόρων τον Σεπτέμβριο του 2015, με τη βοήθεια του Τσίπρα, είχε επίσης τεράστιο δυσμενή αντίκτυπο στην Ελλάδα. Με τη λιτότητα που επέβαλε προκάλεσε ανθρωπιστική κρίση στη χώρα μας, ενώ η πολιτική της για το ευρώ, που είχε κύριο σκοπό να μη διακινδυνεύσει το πολιτικό της κεφάλαιο στη Γερμανία, επιδείνωσε την ευρωκρίση και κλόνισε την ΟΝΕ.
Ο Αλέξης Τσίπρας, προοδευτικός (στη θεωρία) σε θέματα μετανάστευσης και δημοσιονομικά πειθήνιος, εξελίχθηκε στους αγαπημένους της εταίρους και έφθασε για χάρη της να προδώσει την Ελλάδα με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αξίζει να επισημανθεί ότι ο μοναδικός πρωθυπουργός που κατάφερε να μη χειραγωγηθεί από τη Μέρκελ ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Στις 20 Ιουλίου 2007, η Γερμανίδα καγκελάριος στην επίσημη επίσκεψή της στην Αθήνα επιχείρησε απροκάλυπτα να προωθήσει οπλικά συστήματα στη χώρα μας (Eurofighter). Απευθυνόμενη προς τον Ελληνα πρωθυπουργό, στο διάσημο γεύμα στη Ραφήνα, του είπε: «Θα τονίσω, για άλλη μία φορά, το πόσο σημαντικές είναι και οι οικονομικές μας σχέσεις...».
Ο Κώστας Καραμανλής ποτέ δεν ενέδωσε στην Αγκελα Μέρκελ. Η αντίδρασή του άρχισε να φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού, όταν ο πρώην πρωθυπουργός διαπραγματεύτηκε όπλα για τις Ενοπλες Δυνάμεις από τη Γαλλία.
