Κάποτε στην ελλαδική λαϊκή κουλτούρα η λέξη «αμερικανάκι» προσδιόριζε τον εύπιστο άνθρωπο, τον απονήρευτο, τον αφελή. Φαίνεται ότι ακόμη έτσι πιστεύουν όσοι μπαινοβγαίνουν στο ΕΛΙΑΜΕΠ και τους προθάλαμους της διαβόητης πρεσβείας ή διευθύνουν καθημερινές εφημερίδες και δελτία ειδήσεων. Οι ατσίδες, λοιπόν, αφού χαρακτήρισαν «ιστορική» την επίσκεψη του lame duck υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, στο Φανάρι, υποστήριξαν ότι «θύμωσε» η εξουσία του Ερντογάν και οι άνθρωποί της, επειδή δεν τους είδε! Σε αυτό το πλαίσιο πάντα, η στάση Πομπέο στο Φανάρι, δίχως καμία άλλη επαφή με Τούρκους αξιωματούχους, που έχει εξοργίσει την Αγκυρα, προσφέρεται για πανηγυρισμούς μόνο για τους... εγχώριους ιθαγενείς, δηλαδή τα «αμερικανάκια».

Κατά τα λοιπά... Βασικό «εταίρο» των ΗΠΑ στην υποστήριξη της θρησκευτικής ελευθερίας ανά τον κόσμο χαρακτήρισε ο Μάικ Πομπέο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας κ.κ. Βαρθολομαίο. Αλήθεια, γιατί δεν τόλμησε ο Πομπέο να επισκεφθεί το Φανάρι όταν η πολιτισμική ύβρις κατά των χριστιανών όπου γης κορυφώθηκε με τη μετατροπή της Αγια-Σοφιάς σε εν ενεργεία τζαμί από τον Ερντογάν; Και γιατί «κρύφτηκε» όταν η υψίστη -κατά Σεφέρη- Μονή της Χώρας στη Βασιλεύουσα έγινε και αυτή τζαμί; Η Μονή της Χώρας χαρακτηρίζεται ως η «Καπέλα Σιξτίνα της Κωνσταντινούπολης», διότι τα ψηφιδωτά και οι τοιχογραφίες που τη διακοσμούν είναι από τα πιο ωραία και ιδιαίτερα της Βυζαντινής Περιόδου.

Πάντως, ο Ερντογάν, μετά το ελευθέρας που του έδωσε ο Τραμπ, τα πήρε όλα και έφυγε... Δεν ξεχνώ την ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που αναφερόταν σε «disputed waters»... Ούτε μπορώ να αγνοήσω την πρόσφατη κατάπτυστη έκθεση του αμερικανικού ΥΠ.ΕΞ. για τις τουρκικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Ελλάδας. «Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να παράσχει μία λίστα επιβεβαιωμένων παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου», όπως επισημαίνεται, για δύο συγκεκριμένους λόγους: Ο πρώτος είναι η διαφορά των 6 ναυτικών μιλίων χωρικών υδάτων με τα 10 ναυτικά μίλια του εναέριου χώρου. Ο δεύτερος είναι η έλλειψη σαφήνειας ακόμα και για την έκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης των 6 ναυτικών μιλίων στο Αιγαίο. Αλλά πού να βρει χρόνο ο αμερικανικός πρέσβυς στην Αθήνα, που μπαινοβγαίνει στο Μαξίμου, παντός καιρού, αφού έχει επικεντρωθεί στην προώθηση των συμφερόντων για την εξαγορά λιμανιών, ναυπηγείων και την πώληση φρεγατών; Καλή σύμμαχος δεν σημαίνει δεδομένη και υπάκουη σύμμαχος. Οι κανόνες στις διεθνείς σχέσεις είναι η αμοιβαιότητα, η σύγκλιση συμφερόντων και τα ανταλλάγματα. Το συνεχές πολιτικό λάθος όλων των κυβερνήσεων ολοκληρώθηκε στις διαπραγματεύσεις για τη νέα στρατιωτική συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ. Για να προσφέρει τις ζητούμενες στρατιωτικές διευκολύνσεις, η Αθήνα έπρεπε τότε να είχε θέσει ως όρο μια έγγραφη επίσημη δέσμευση ότι οι ΗΠΑ εγγυώνται με όλα τα διαθέσιμα μέσα τους την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Η ελληνική πλευρά έπρεπε να τους είχε θέσει το δίλημμα: «Χωρίς εγγύηση, δεν δίνονται βάσεις». Η Αθήνα, όμως, δεν έκανε σοβαρή προσπάθεια για να εξασφαλίσει αντάλλαγμα. Τα έδωσε όλα και τζάμπα, εισπράττοντας μόνο καλά λόγια! Και τα «αμερικανάκια» χειραγωγούνται να γιορτάσουν την αναβάθμιση της Σούδας και την ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στη χώρα.

Για τέλος να θυμηθούμε και ένα ευτράπελο. O Ελληνοαμερικανός λομπίστας, πάλαι ποτέ πρόεδρος του τοπικού κόμματος των Δημοκρατικών αλλά και κυβερνήτης στο New Hampshire το 1991 -καθώς και στενός φίλος της Ν.Δ. στην Ελλάδα- Κρις Σπύρου ίδρυσε το 2005 την Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας με έδρες στο Λουξεμβούργο και στην Αθήνα, με στόχο να την ξαναλειτουργήσει ως εκκλησία, αλλά το φαιδρό αυτό σχέδιο στιγματίστηκε και από απάτες. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 2010 είχε προσπαθήσει να τελέσει και Λειτουργία στην Αγία Σοφία, αλλά του απαγορεύτηκε η είσοδος στην Τουρκία, κίνηση που ήταν στα όρια του διπλωματικού επεισοδίου. Αυτά.