Ναι, ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι μοιάζουμε με τους «Τρώες» του Καβάφη. «Είν' οι προσπάθειές μας, των συφοριασμένων./ Είν' οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων./ Κομμάτι κατορθώνουμε, κομμάτι/ παίρνουμ' επάνω μας. κι αρχίζουμε/ νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες./ Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά». Αυτό το επώδυνο νομοσχέδιο των 1.400 σελίδων που ψηφίζεται τη Δευτέρα στη Βουλή καθορίζει τη μοίρα σχεδόν όλων των πολιτών. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί... η φαλκίδευση του δικαιώματος της απεργίας και οι ασυλίες στο Υπερταμείο και το ΤΑΙΠΕΔ χαρακτηρίζονται εγκλήματα εν λευκώ...

Οι εμπειρογνώμονες και τα μέλη του Συμβουλίων Εμπειρογνωμόνων δεν υπέχουν αστική ή ποινική ευθύνη για αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις τους. Ωστόσο, σύμφωνα με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, έχουν παραπεμφθεί σε δίκη τρία μέλη της διοίκησης και έξι εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ την περίοδο 2013-2014. Η δίωξη αφορά την πώληση και εκμίσθωση 28 ακινήτων του Δημοσίου, που θεωρείται ασύμφορη και προκάλεσε (πάντα σύμφωνα με το βούλευμα) ζημία ύψους 580 εκατομμυρίων ευρώ.

Παραπέμπονται, λοιπόν, για κακουργηματική απιστία. Έλα, όμως, που η Ιστορία γράφεται διαφορετικά. Τρεις από τους κατηγορουμένους είναι ξένοι, ένας Ιταλός, ένας Σλοβάκος και ένας Ισπανός. Ήρθαν στην Ελλάδα απεσταλμένοι της Κομισιόν για να μας βοηθήσουν να αξιοποιήσουμε (ξεπουλήσουμε είναι η σωστή λέξη) κομμάτια της δημόσιας περιουσίας. Αλλά οι υπουργοί Οικονομικών της Ισπανίας, της Σλοβακίας και της Ιταλίας, τελικώς, πέτυχαν να ακυρώσουν την ποινική δίωξη των δικών τους εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ.

Προφανώς και οι χρεωμένες χώρες χάνουν το δικαίωμα επιλογής για το οικονομικό μέλλον τους. Πολύ περισσότερο όταν μια χώρα και οι πολιτικοί της έχουν τεράστιο έλλειμμα οικονομικής διπλωματίας. Και ουδείς, επίσης, πρέπει να ξεχνά πως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έβαλε την υπογραφή του σε κάτι τόσο εξευτελιστικό όσο το Υπερταμείο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, που μόνο οι κυβερνήσεις των επάρατων δύο μνημονίων ήταν πρόθυμες να συνομολογήσουν! Η κυβέρνηση Τσίπρα ουσιαστικά εκχώρησε στους δανειστές την υλοποίηση της πιο ραγδαίας αλλαγής στη δομή της οικονομίας μέσω του Υπερταμείου.

Το Υπερταμείο παρουσιάστηκε ως έξυπνη ιδέα για την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και τη βελτίωση της διαχείρισης κρατικής περιουσίας υπό την επιτροπεία των δανειστών.

Σε καμία άλλη χώρα, σε καμία άλλη εποχή «αριστερός» αρχηγός και πρωθυπουργός δεν συναίνεσε να κατεδαφιστεί η ραχοκοκαλιά της κοινωνικής και οικονομικής της πραγματικότητας: η ατομική δημιουργικότητα του Έλληνα, η μικρομεσαία επιχείρηση. Και το δυσοίωνο; Είναι η πρώτη φορά μετά τον πόλεμο που η Ελλάδα παρασύρεται από το ορμητικό κύμα ιδιωτικοποίησης της οικονομίας μαζί με τον συνεχή επιθετικό περιορισμό των κοινωνικών κατακτήσεων. Οι δανειστές μας δεν επιτρέπουν σε ένα κράτος που οδηγήθηκε στη χρεοκοπία να διατηρήσει τη συμμετοχή του στις κρατικές επιχειρήσεις. Όσοι νόμιζαν πως αυτοί οι «Τσιπραίοι» είναι «το κόμμα της γκάφας» ή «το κόμμα της πλάκας» είναι αφελείς.

Οι εθνικών διαστάσεων αποφάσεις της κυβέρνησης ξεπερνούν τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της καταλήστευσης του κοινωνικού χρήματος, που είναι αυτοί που έχουν περικόψει μισθούς και συντάξεις της φτωχολογιάς. Ο πόλεμος για τη διανομή της μεγάλης πίτας των ελληνικών αποκρατικοποιήσεων, που περιλαμβάνει μονοπώλια στους τομείς Ενέργειας, κοινής ωφέλειας (ύδρευσης, αποχέτευσης, διαχείρισης απορριμμάτων) και στοιχηματισμού, βιομηχανίες, τράπεζες, λιμάνια, αξιοποιήσιμα ακίνητα και πολλές επιχειρήσεις διαφόρων κλάδων, σε βάρος του λαού εξυπηρετείται ύπουλα από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Έχουμε μεταβληθεί σε ένα υβριδικό μόρφωμα, μια ημιτριτοκοσμική χώρα, που προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο.