Θα είναι η δεύτερη φορά που ο πρωθυπουργός θα συμμετέχει στην ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Το Νταβός, κάθε Ιανουάριο και για πέντε ημέρες, μετατρέπεται σε μέρος με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας. Η συνάντηση αυτή θα προσελκύσει από τις 22 Ιανουαρίου περί τους 3.000 συμμετέχοντες, ανάμεσά τους περισσότερους από 60 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και περισσότερους από 1.900 διευθυντές επιχειρήσεων.

Ο Αλέξης Τσίπρας -παρά τη ραγδαία μετάλλαξή του- θα μοιάζει να στριμώχνεται γύρω από τους κοσμοπολίτες που συγκεντρώνονται κάθε χρόνο στο ελβετικό θέρετρο των Άλπεων. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο σπουδαίος Σάμιουελ Χάντινγκτον ασχολήθηκε με αυτό το είδος του ανθρώπου και τους ονομάτισε «Οι άντρες του Νταβός»: πιο άνετοι με τη μεταξύ τους παρέα από ό,τι με τους συμπατριώτες τους, με περισσότερο ενδιαφέρον για τον έξω κόσμο από ό,τι για τις κοινωνίες των χωρών τους.

Όντως, ενδιαφέρουσα περίπτωση «ο άντρας του Νταβός». Αλλά εμένα, της «αναρχικής του καπιταλισμού» -όπως με βάφτισε ο ευφυής και υπέροχος Θοδωρής Μιχόπουλος πριν από 20 χρόνια- δεν μου αρέσει το Νταβός. (Καλό σου ταξίδι, αγαπημένε Μιχό.

Σε περιμένουν στον Παράδεισο των Αγγέλων οι φίλες μου Ρωμιές, Πόντιες, Παλαιστίνιες, Κούρδισσες, Αρμένισσες...). Ίσως γιατί αγαπώ την πατρίδα μου... Φέτος το Φόρουμ έχει θέμα την «οικοδόμηση ενός κοινού μέλλοντος σε έναν κατακερματισμένο κόσμο»! Και έχει πλάκα όταν διαφημίζεται η παρουσία του Ντόναλντ Τραμπ. Δηλαδή του Αμερικανού προέδρου που είναι ο υπεύθυνος για την παγκόσμια αταξία. Αλλά το χάσμα ανάμεσα στους «άντρες του Νταβός» και σε όλους τους υπολοίπους είναι μια από τις βασικότερες προκλήσεις του σήμερα.

Πολλοί, βέβαια, ανησυχούν ότι η ισχυροποίηση της παγκόσμιας πλουτοκρατίας δεν οφείλεται αποκλειστικά στις δυνάμεις του «καλού», όπως είναι η τεχνολογική επανάσταση και το παγκόσμιο εμπόριο, αλλά και σε «σκοτεινές δυνάμεις», όπως είναι η δυνατότητα της ελίτ να εκμεταλλεύεται κυβερνητικές πολιτικές προς ίδιον όφελος, κυρίως όταν κλυδωνίζονται οι πυλώνες της καθεστηκυίας τάξης. Όπως όλα δείχνουν, η «νέα πραγματικότητα» του Νταβός έχει ύποπτες ομοιότητες...

Πιστεύουν ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στα πρώιμα στάδια μιας από τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές, που συμβαίνουν κάθε 50-60 χρόνια, ενός κύκλου Κοντράτιεφ (κύκλοι που με παίδεψαν στα χρόνια της μάθησης), όπου εμφανίζονται νέες συνθήκες. Εκτιμούν ότι η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται σε έναν 30ετή σούπερ κύκλο ταχείας ανάπτυξης, όπως τον είδαμε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο! Ενώ τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου θα παραμένουν άλυτα, τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο χρόνο στο Νταβός.

Απλώς, να θυμίσω ότι ο Σάμιουελ Χάντινγκτον, από τους μεγαλύτερους πολιτικούς επιστήμονες και φιλοσόφους του 20ού αιώνα, καθηγητής του Χάρβαρντ και άλλων μεγάλων αμερικανικών πανεπιστημίων, το 1993 έγραψε ένα άρθρο (σ.σ.: ύστερα από τρία χρόνια εμβάθυνε την έρευνά του με ένα βιβλίο 384 σελίδων) με τίτλο «Η σύγκρουση των πολιτισμών» και προέβλεπε εν ολίγοις τα όσα διαδραματίζονται στον δυτικό κόσμο σήμερα.

Ο πόλεμος μεταξύ Δύσης και Ισλάμ είναι γεγονός. Η συγκρουσιακή θεωρία του Χάντινγκτον προέβλεπε την ύπαρξη δύο ευρύτατων και ισχυρών μετώπων, του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Τέχνασμα ή επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρία;

Η θεωρία της Σύγκρουσης Πολιτισμών χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ένα τέχνασμα, όπως εκείνο του Πολέμου των Κόσμων, το οποίο είχε τρομοκρατήσει τους Αμερικανούς τη δεκαετία του 1930. Όπως αποδείχθηκε -από αυτά που βιώνουμε σήμερα- δεν ήταν ένα τέχνασμα, αλλά μια επιστημονικά τεκμηριωμένη προφητεία -αν μπορούμε να το πούμε έτσι-, η οποία ξετύλιγε το κουβάρι της σύγχρονης ιστορίας πολλά χρόνια πριν τα γεγονότα αρχίσουν να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια των πολλών.